Wanneer avondje zonder kindje

Wij hebben tot gisteren (onze baby is 9 mnd) nog niets met z'n tweeën gedaan! Man heeft me, nog voor valentijn, verrast met een etentje naar een chique restaurant. Ik merkte de afgelopen tijd dat we toch wat ons eigen leven leiden, niet altijd tijd hebt voor een goed gesprek en altijd met de kleine bezig zijn. Merk ook dat zo'n avondje zonder kind ons echt even goed deed/doet. Even niet mama/papa maar ook man en vrouw. Ik vindt het dus wel belangrijk wat te doen met z'n tweeën omwille van je/onze relatie. Dit gaan we nu ook zeker vaker doen. Lijkt me ook gewoon heel gezond.

Zo zie ik het inderdaad ook maar mijn vriend totaal niet, hij zei zelfs “het lijkt me beter als je opzoek gaat naar iemand anders die wel iets met je wil doen..

Wij hebben nog weinig zonder ons dochtertje gedaan maar vinden het zeeeeeker tijd worden. Al heel lang is het daar tijd voor. Heb je gevraagd waarom hij het zo erg vindt om eens een date night te hebben? een date night zonder kind is echt wel belangrijk. De een doet dat wat eerder en de ander wat later, maar het is echt prima om dat gewoon te doen hoor!

Oh, dat vind ik best een heftige reactie... Kun je misschien het gesprek aangaan waarom je het belangrijk vindt o.i.d.?

Ik vind dat dat ook moet kunnen hoor! Hier voelde het niet goed tot ons zoontje een maand of 5 was, daarna wel behoefte aan gekregen. Wij doen nu zo ongeveer eens in de maand samen iets. Meestal eten als ons zoontje slaapt, en een keer een middagje weg! 👶🏻❤️ het is wel heel lastig als je er niet allebei hetzelfde over denkt… het doet ons altijd wel echt goed om even samen te kletsen.

Ik zit wel in een heel ander situatie, mijn dochter is in het ziekenhuis en ik voel me niet lekker dus was geen goed idee om bij haar te blijven dus ben ik gewoon thuis gekomen en is mijn moeder nu daar met haar. Ik wou het liefst bij der blijven maar ik merk ook dat ik nu even tijd heb voor mezelf en partner. Een avondje zonder je kind kan geen kwaad, je kind moet gewoon veilig zijn vindt ik

Wij hebben inmiddels drie kinderen en telkens als de jongste de zes maanden is gepasseerd, hebben we om de week datenight. We vertrekken dan pas om 19.00 uur, zodat we de kinderen zelf naar bed kunnen brengen. De oppas heeft de kinderen in al die jaren ooit gezien, dus de kinderen hebben niets door terwijl het voor mij en mijn partner heel goed is. Ik vind het overigens wel een heftige reactie. Heeft hij iets meegemaakt vroeger? Hebben jullie overdag dan ook geen opvang?

Ik vind het enorm belangrijk om vooral ook 'samen' te blijven. Nu er een kind is, betekent niet dat de relatie die jullie hebben voorbij is en alles altijd in het teken moet staan van jullie kind. Net als je je hobby's, werk en sociale contacten blijft doen en onderhouden, heeft de relatie ook aandacht en onderhoud nodig. Het is altijd, en juist mèt kind, hartstikke hard werken! Jullie zijn er zelf ook, je hebt je eigen aandacht, ontspanning en tijd voor jezelf en samen juist ook heel hard nodig. Dat daar minder ruimte voor is, ja dat is zeker waar. Maar pak vooral af en toe een momentje samen, al is het even lunchen overdag tijdens een slaapje terwijl er even iemand oppast, dan kan je het wellicht opbouwen. Wij zijn sinds de jongste er is (bijna 9mnd) al meerdere keren uit eten geweest samen en zelfs 5dagen op korte vakantie geweest 🙈. Nu is dat wel het andere uiterste natuurlijk haha maar heeel goed voor onszelf ❤️

ik denk dat enige nuance belangrijk is. je kind te pas en te onpas bij iedereen "dumpen" om vooral maar je leven niet te hoeven aanpassen en een paar keer in de week op stap zonder kind te gaan.. kijk da's een uiterste. maar af en toe met z'n tweeën iets doen is denk ik óók voor je kindje heel goed. die leert er ook vanalles van om bij opa/oma/schoonzus etc. te zijn. en hoe mooi is het als je kindje straks wat groter is en naast zijn veilige basis thuis, zich ook fijn en veilig voelt op andere plekken en bij andere mensen! wij hebben verder ook nog niks met zn tweetjes gedaan, maar ik heb al wel een paar keer een vriendin laten oppassen een halfuurtje terwijl ik iets met haar paarden ga doen (dat deed ik voor de zwangerschap altijd ). ze haalt me wel op als het niet gaat (en dat heeft ze de eerste keren ook echt wel gedaan. toch spannend als mama ineens weg gaat!) maar ze went steeds meer en hoe leuk is het als ik weer binnen kom, en ik heb een heerlijk halfuurtje gehobby'd en ik zie mijn dochter helemaal gelukkig aan tafel zitten daar te spelen met de kinderen van mn vriendin. dat is toch een win-win situatie?

Wij doen ongeveer 1x per maand iets met zn tweetjes of samen met vrienden. Ons kleintje is dan thuis in bed met opa of oma oid die oppassen of is af en toe bij hen een avondje/nachtje. Ik gun opa en oma ook een band met de kleine. Het is voor ons goed, voor hem goed en voor de opa’s en oma’s ook. Het moet idd wel in balans zijn! Iedere week vind ik zeker niet de bedoeling, maar nooit vind ik ook zeker niet de bedoeling..

Het heeft bij ons heel lang geduurd voordat we wat met z'n 2en gingen doen. En wij gaan niet eens 's avonds. Als het een schoolvakantie is, gaat onze kleine man gewoon naar de opvang. En dan neemt mijn man vrij, en gaan we wat leuks doen. Nu aankomende dinsdag is de tweede keer dat we wat gaan doen. Dagje Amsterdam! 😊

Ik vraag mij heel erg af waar zijn reactie vandaan komt. En hoe ziet hij dat voor zich op langere termijn? Lijkt mij ook gezond dat een kind ook soms zonder papa en mama kan zijn. Hij zal uiteindelijk toch op zijn eigen benen willen staan.

We hadden op een middag na met zijn 2’en ook niets samen gedaan en onze dochter is 8,5 maand. Het komt vast eens als wij durven haar bij oma te laten, maar we zijn nog allemaal niet aan toe, geloof ik. Nouja we willen het eenmaal niet. Ik onderschat deze tijd niet samen, maar we hebben beiden zo iets van het komt nog wel. Dus misschien enigszins je vriend verdedigend, wie weet is hij er nog evenmin aan toe. De enige oplossing is dan alsnog een gesprek hierover voeren en een compromis vinden?

Wij hebben ook recent nog maar 1 keer samen iets gedaan, namelijk uit eten voor onze trouwdag. Daarvoor zijn we ook nergens geweest met z'n tweetjes. Mijn man denkt er hetzelfde over als jouw man. Een deel van mij denkt er ook zo over. Ik zou zeker niet voor alle feestjes en elke maand een oppas vragen. Logeren is al helemaal uit den boze zolang ik nog nachtvoedingen geef, maar dat is net zo goed mijn gevoel als dat van mijn man. Ik denk dat het van je man vooral zijn gevoel zou kunnen zijn, dat komt dan vast vanzelf goed als jullie kleine ietsje ouder is..

Juist heel gezond als je soms iets met z’n 2e gaat doen.. ben bang dat je anders alleen gaat leven als ‘ouders van’ en daar zou je relatie niet op gebaseerd moeten zijn toch ☹️ Wij gaan af en toe wat samen doen & proberen 1 (á 2) keer per jaar een heel weekend met vrienden weg te gaan. Onze kids (bijna 3 & 9mnd) gaan dan een heel weekend naar opa en oma. & heel eerlijk, ik kijk er naar uit dat we dit weer gepland hebben over 2 weken 😊

Wat is de reden dat je vriend niets meer wil ondernemen zonder jullie kindje? Heeft hij geen behoefte meer om iets met z’n 2en te doen? Of vindt hij het moeilijk om hem bij iemand anders achter te laten? Ik zou proberen hier achter te komen en daar een gesprek over te hebben. Ik vond het lange tijd ook moeilijk om anderen te vertrouwen met mijn kindje, en daar heb ik echt even aan moeten wennen maar uiteindelijk ging dit prima. Wellicht is het voor jouw vriend ook een kwestie van wennen. Ik zou ik elk geval het gesprek open ingaan en ook jouw eigen behoefte hierin bespreken. Succes!

Wij hebben het ook niet gedaan. We hebben er allebei geen behoefte aan.