Herkenbaar? Dat gekke gevoel in je buik als je kleintje er even niet is

Ja herkenbaar!! Soms gaat m’n man even een uurtje met de kleine langs z’n ouders en voelt het alsof hij m’n arm heeft meegenomen. Bij mij uit het zich in een zenuwachtig gevoel/hogere hartslag/onrust. Ik ben gelukkig nog niet aan het werk maar kan en wil me niet voorstellen hoe dat gaat straks 😅 pas als ze weer bij me is voel ik me oké.

Hier ook heel herkenbaar! Vind het verschrikkelijk als ze even niet bij me zijn. Terwijl ik het heerlijk vind om even tijd voor mezelf te hebben. Beetje dubbel, ik wil heel graag de zorg even uit handen geven, maar tegelijkertijd vertrouw ik alleen mezelf 100% met de zorg voor de kinderen. Terwijl ik best weet dat mijn partner een fantastische vader is en mijn kinderen ook een hele lieve oma een tantes hebben. Wat betreft meerdere kinderen: het gevoel wordt bij mij niet meer of minder, maar anders. De oudste is in juni 2 geworden. Als hij uit logeren is bijvoorbeeld kan ik me nog steeds erg zorgen maken om hoe het met hem gaat. Er ontbreekt dan gewoon een stukje van mij. En dat voelt vervelend.

Dat gevoel blijf je houden. Net alsof er iets mist en ik heb nu alleen de baby bij me als onze peuter naar de opvang. Per oktober gaan ze allebei naar de opvang. Dan wil ik naar kantoor gaan want de stilte in huis als ik thuiswerk kan ik dan niet aan. Soms loop ik met de baby een rondje en dan gluur ik naar mijn zoontje die dan in de klas zit. Hem even zien is alles. Ik doe het niet te vaak. Onze oudste is onlangs van een medisch kinderdagverblijf naar een normale kinderdagverblijf gegaan dus dat vind ik wel spannend.

Mijn lieve vriend dacht in week 3 ongeveer mij heel lief te ontzien door mij even te laten slapen en de kleine mee te nemen naar de woonkamer. Ik werd compleet in paniek wakker 😵‍💫.

Ik heb geen antwoord op je vragen. Ik wil alleen even delen dat ik nu een bekeuring voor te hard rijden op de keukentafel heb liggen omdat ik exact hetzelfde heb. Ik moest een week geleden mijn implantaat laten controleren en daar moest ik een rit van 3 uur voor maken. Op de heenweg had ik het al moeilijk en op de terugweg moest ik me helemaal inhouden om niet plankgas naar huis te scheuren. Met als gevolg die boete (maar 6 km te hard viel nog mee..) Het is super stom want ze heeft het super goed en leuk met mijn man. Maar het voelt idd alsof ik een arm mis. En het wordt ook niet minder erg ofzo. Gewoon even de boodschappen zonder de kleine doen vind ik al heel naar. Ik ben dan van het begin tot het einde super zenuwachtig 🤷‍♀️

Gek gevoel, maar heel erg herkenbaar. Als mijn dochter niet bij mij is, voelt het alsof ik iets mis. Alsof zij en ik een geheel zijn en ik nu een onderdeel van mij mis😅 Al vind ik het lekker om ook even wat voor mezelf te doen, maar ik merk dat ik toch minder geniet als mijn kleine meid er niet is. Heel raar. Ideale wereld: met een oppas haar overal mee naartoe nemen 😅

Inderdaad een herkenbaar gevoel! Onze kleine meid is nu bijna 4 maanden. Vandaag ben ik voor het eerst gaan werken en ging zij de hele dag naar de kinderopvang. Het doet letterlijk pijn om haar te missenl😅 vooral toen ik haar ging wegbrengen voelde ik me zo schuldig & alsof ik een van mijn lichaamsdelen ging amputeren ofzo en hele dag iets miste aan mezelf 🤣😭 Dit is mijn 1e kindje dus ik heb geen idee of het anders wordt.. ik hoop het wel want ik weet niet hoe ik anders weer normaal moet gaan werken haha! Nu zaten we ook zo erg in een bubbel de afgelopen 4 maanden waar ik zo intens van heb genoten! Tijd die ik voor altijd koester 💕

Herkenbaar! Hier is het gebleven, ben gewoon het liefste met mijn kindjes haha

Ohhh zo herkenbaar! Nu met de tweede vind ik 't nog intenser haha. Veel vrienden zeggen vaak "oh kunnen ze niet met je man blijven, dan heb je even wat tijd voor jezelf". Maar ik wil dat niet, ik wil gewoon lekker met m'n kindjes zijn en genieten van ze. Ze zijn maar zo kort klein, wil eigenlijk niks van ze missen.

Heel erg bedankt voor jullie reacties, zo fijn om te horen dat ik niet de enige ben die dit zo intens ervaart! 😂🙈 Bij veel van jullie klinkt het inderdaad als een soort lichamelijk gemis, alsof je een arm mist, maar bij mij is het meer een “intense” buikpijn. Niet van ziekte of iets dergelijks, maar echt iets lichamelijks dat ik alleen voel als hij er niet is. Gisteren bijvoorbeeld, toen mijn kleintje bij zijn oma was, had ik een massage van 120 minuten geboekt (want ✨selfcare✨, haha). Onderweg voelde ik die buikpijn intenser dan normaal, dus ik belde mijn schoonmoeder en hoorde hem op de achtergrond heel hard huilen door zijn doorkomende tandjes 😭😭😭. Toen kon ik het natuurlijk helemaal niet meer aan! Bij de massagesalon heb ik uiteindelijk maar een uurtje genomen en ben ik hem meteen gaan ophalen om ‘m een uur eerder dan gepland weer bij me te hebben! 😂 Dus ja, dat buikgevoel is bij mij echt heel intens, maar het voelt goed om te weten dat ik hierin niet alleen ben! 💕

Awhh powervrouw! 💪🏽✨ Het is zo begrijpelijk dat het pijn doet om haar weg te brengen, zeker na zo’n intense bubbelperiode. Je doet het geweldig, en ik hoop ook dat het gemis met de tijd wat minder wordt, zodat je je volledig kunt focussen op je werk. Geef jezelf de tijd om te wennen💕

ja precies.. hier hetzelfde! Ik wil ook niks missen, maakt niet uit hoe zwaar het is soms. En pff ik kan het mij echt niet voorstellen hoe dit intense gevoel x2 zou zijn! 🥲🙈

Ideale wereld: miljonair zijn met een live-in nanny, chef-kok en fulltime schoonmaakster erbij 😂✅ Dan zou ik waarschijnlijk elke 1,5 jaar zwanger zijn! 😂😂

Haha, ik moest stiekem lachen toen ik las dat je een boete hebt gekregen, want dit klinkt echt als iets wat mij ook zou kunnen gebeuren! 😂 Maar pas alsjeblieft goed op jezelf 🫶🏽

omg ik zou helemaal flippen😲🥴😂

Ik heb precies hetzelfde. Het voelt als een soort paniekaanval en ik ben er ook misselijk van. Dit terwijl we haar al hebben laten wennen op de opvang toen we nog vakantie hadden, zo stonden we toch standby. Nu ben ik weer aan het werk sinds 2 weken en het valt me echt heel zwaar. Ik hoop dat het snel minder is, mijn lichaam staat op standje stress en onrust. 😅

Hahaha ik ook, 7 km te hard want snel terug naar mn baby

Zeer herkenbaar! Mijn oudste wordt bijna 4 is al op school gestart.. mij hemel. Wat doet dat pijn het voelt zo raar en leeg. Ik heb nu nog verlof en onze baby is bijna 4 maanden. Ik wil alleen maar met me kindjes zijn want het gaat zo hard de tijd.. zie er erg tegen op als ik over maand weer moet gaan werken. Over 2 weken gaat ze oefenen op de opvang waar ik zelf ook werk. Bij mij eigen collega’s maar als ik er aan denk moet ik al huilen. Dus ook als je meerdere kindjes heb gaat het niet over en word het erger want dan heb je er 2 waar je zo zieks veel van houd en je eigen contante zorgen over maakt 💕🩷