Mega onzeker, negatieve gevoelens

Lieve schat, je doet alles goed. Kijk naar je kindje en wat voor moois je weer op de wereld hebt gezet. En jou littekens zijn een teken van hard werken, liefde en toewijding. Die kilo's dat komt ook wel weer goed. Maar hoe meer jij je zelf de put in praat hoe moeilijker ze er af gaan. Zelf ben ik te zwaar. Heb een keizersnede gehad omdat het te zwaar werd voor onze man. Ik wilde eigenlijk absoluut niet normaal bevallen. Bang dat het fout zou gaan. Dus voor mij een geluk bij een ongeluk. Maar ja het is zwaar en na 9 weken voel ik het ook. Zijn de kilo's die er af waren er min of meer weer aan. Maar boeie als ik kijk naar het lieve kleine mannetje dat ik even in 9 maanden geknutseld heb en op de wereld heb gezet. Jij mag er zijn. Jij bent goed genoeg en jij bent prachtig om wie jij bent. Kijk verder dan je lijf en je littens. Die kleine heeft je nodig. Jij lijf is het voorbeeld van een mega prestaties die er geleverd is. En alles heeft tijd nodig om weer naar normaal te komen. Geef je lijf de tijd om te herstellen. En niemand ziet dat je buik hangt. Dat is iets waar je je zelf mee gek maakt. Zeg gewoon iedere dag tegen jezelf vanuit je hart. Heey wat ben jij mooi en wat heb je toch een mooie prestatie geleverd. Jij mag er echt zijn en jij bent goed zoals je bent. Want dat is zo!! Maar ik voel je verhaal. En ook ik worstel hier nog wel eens mee. Maar dan kijk ik weer naar die kleine en denk ik. Er zijn zoveel moeders. En dus ook meer mensen die nu een lijf hebben zoals ik. En je kan er idd later wat aan laten doen. Maar voor nu geniet. Geniet van de mooie dingen en probeer het negatieve naast je neer te leggen. En anders maak een afspraak met de huisarts voor iemand die jou er mee kan helpen. Want je hoort nu van die kleine te genieten. Je kunt dit!! Sterke 😘

Je raakt hiermee een gevoelige snaar, en wat je zegt voel ik helemaal zo en heb je ook gelijk in. Ergens weet ik dat het precies zo is, precies zoals je schrijft. Maar hart en hoofd gaan soms niet zo goed samen. Ik weet ook hoe bizar het klinkt wat ik typ, ik ben gezegend met 2 prachtige kindjes en ben mega trots op ze! Maar het is nu even een struggel en ik zou moeten genieten.. dankjewel voor je lieve en bemoedigende woorden, doet me goed! 😘

Graag gedaan. ❤️

Tjonge wat heftig! Ik sluit me helemaal aan bij Stephanie. Probeer een beetje lief te zijn voor jezelf. Je lijf heeft 9 maanden nodig gehad om je mooie kindje te maken, dus het heeft nu ook even tijd nodig. Als ik kijk naar de topics hier op het forum (zowel tijdens de zwangerschap als na de bevalling) zijn er veel meer vrouwen die worstelen met hoe ze eruit zien tijdens hun zwangerschap en na hun bevalling. Ook ik herken me erin: hangborsten, een nog hele dikke buik, straie, nog zeker 10 kg teveel en noem het maar op. Hopelijk lukt het je om het even te laten rusten en te genieten van je kleine. En inderdaad vraag anders om hulp. Je hoeft dit niet alleen te doen!

Ik denk dat er vrij weinig vrouwen tevreden zijn met hun lichaam zo kort na een bevalling. Ik ben zelf morgen 9 weken na mijn kz en ondanks dat er al super veel vanaf is ben ik ook nog steeds niet tevreden want ik pas nog niet ál mijn spijkerbroeken…. 😵‍💫 idioot, ik weet het en mag in mijn handen knijpen maar kennelijk is het nooit goed. Wel een vraag waarom je spijt hebt van je kz en hoe je lichaam eruit ziet. Heb je een verharde rand boven je litteken toevallig waar je je aan stoort?

Nee heb geen verharde rand, maar bedoel mee dat je na een natuurlijke bevalling je buik sneller slinkt en weer veel sneller dingen (sporten) kunt. Heb behoorlijk last van een opgeblazen buik. Die begint in de ochtend relatief op z'n dunst en avonds voelt hij opgezet (zo voelt het ook en ik zie dat zelf dus ook). Misschien moet ik ook minder van mezelf vragen en verlangen, ik weet dat het nog allemaal vers is, maar is lastig als je altijd met je uiterlijk bezig bent geweest 🙈

Ik mocht na 6 weken weer sporten hoor, mijn buikspieren waren gesloten. Dit is dus geen verschil met een normale bevalling. Misschien kan je vragen of ze dit bij jou kunnen checken zodat je weer wat mag gaan doen?

Wat vervelend dat je je zo voelt! Kan je partner je hierbij helpen? Of anders een goede vriendin of via de huisarts? Het lijkt me zo zonde als je deze tijd straks vooral herinnert als de tijd dat je te ‘dik’ was ipv de tijd dat je 2de kindje klein was. En 8 weken is echt niks he, je lichaam is nog zo aan het ontzwangeren en het heeft allemaal ook even tijd nodig! En je baby maakt het echt niks uit of je nou met 8 weken of na 2 jaar weer in je spijkerbroeken past 😘