Partner tegen moedergevoel

Hello! Hebben jullie soms ook het idee dat je partner juist tegen je moeder gevoel in gaat? Ik moet even ventileren. Zo heb ik vandaag weer een heerlijke dag achter de rug en partner komt thuis en de kleine begint op de hobbel te raken. Na het luiertje verschonen vindt de kleine het lekker om vandaag in de box gelegd te worden. Dit zeg ik tegen partner maar toch gaat hij haar knuffelen en zij raakt vervolgens weer overstuur (en ik begrijp helemaal dat hij haar gemist heeft). Dus zeg ik nog een keer waar zij goed op gaat nadat haar luier is verschoond. Vervolgens legt hij haar neer en zij ontspant gelukkig weer. Ik had vandaag ook een kacheltje af en toe aan gezet voor extra warmte en stelde voor om die nog eventjes aan te zetten in de loop van de avond en meneer lacht en zegt dat het al heel warm is. Terwijl dat echt meevalt. Vervolgens wil hij weer het grote licht aan doen als de kleine bijna in slaap valt. Daarnaast stelt hij ook voor om de baby boven in haar eigen bedje te leggen, terwijl we eindelijk 3 avonden succes hadden waarbij de kleine rustig in slaap viel beneden (ze is 7 weken). Vervolgens tijdens dat dit allemaal gebeurd moet voetbal aanstaan en kijkt hij met half oog en nouja het geluid mag ook zeker zachter. Al met al om 21:00 is de kleine helemaal op de hobbel stelt hij voor om maar cinababy te geven. Ondertussen baby slaapt gelukkig, cinababy gegeven, kacheltje staat aan, ik heb zelf maar een klein schemerlampje aangedaan om zo maar een middenweg te vinden en de vrede te bewaren. Geluid van televisie bijna uit gedaan. Poep, spuug alles zit ik onder ondertussen en gosh wat ben ik blij dat zij nu rustig slaapt. Op dit soort momenten denk ik echt waarom moet ik alles 10x zeggen en uitleggen. Het lijkt wel alsof hij verwacht dat de kleine zich aanpast en ik vind haar gewoon zo klein nog en ik zie gewoon soms dat dingen werken of waar ze behoefte aan heeft en m'n partner lijkt dat maar allemaal in de wind weg te wuiven. Hebben anderen ook soms dit gevoel?