Roze wolk ?

Ik heb het ook moeilijk momenteel, ben nu 4 weken geleden bevallen van mn dochter. Kraamweek was niet genieten en de bevalling ook niet. Zelf heb ik nu eindelijk geen fysieke klachten meer, behalve incontinentie.. maar nu begint de psyche op te spelen. Veel huilen en schuldgevoelens richting mijn man en kind. Je bent niet alleen. ❤️

Morgen is het alweer 5 weken geleden dat ik bevallen ben. Je zou nu denken dat het genieten kan gaan beginnen maar helaas is de pijn in mijn lijf weer terug (steken in me buik die doorstralen naar benen en onderrug)en met een kleine meid die veel aandacht vraagt en man lief alweer naar zijn werk zijn de roze wolken ver te zoeken. Hopelijk is het snel over en kan ik alsnog lekker genieten 🙈🙈

Ook geen roze wolk hier...vervelende bevalling gehad en een baby die veel huilt en weinig slaapt. Kan t soms echt even niet aan

Merk dat ik vooral veel moeite heb als ons zoontje huilt en ik niet goed weet wat er is. Ik hoop dat jullie allemaal onwijs lieve mensen in jullie omgeving hebben die zeggen hoe goed jullie het doen! Het is niet niks om een heel mensje in je buik te maken. ♥️♥️

Hier ook geen roze wolk. Morgen 8 weken geleden bevallen. Voel me ellendig op sommige momenten. Krijg er al hulp voor, maar wil zooo graag dat ik me weer lekker voel.

Toch een hart onder de riem om deze berichtjes te lezen. Anderzijds niet leuk natuurlijk dat we hier last van hebben. Hier ook lang fertiliteits traject, zwangerschapsvergiftiging, spoedkeizersnede, 6w te vroeg… nu is mijn kleine meid 12weken maar ben nog steeds elke dag misselijk (stress?).

Ik herken je zo met het misselijke. Bij mij komt het door onrust en teveel nadenken over bijv tijden voor voeden etc.

Ik heb ook hulp gezocht maar dat is jammer genoeg niet zo snel opgelost. En die misselijkheid zorgt ervoor dat je je ellendig voelt terwijl je net wil genieten met die kleine.

Hier dit keer wel het geluk het vaak als cadeautje te ervaren. Alleen bij mijn eerste kindje en bevalling echt totaal niet. En daarom wilde ik inderdaad even bevestigen: echt iedere bevalling/lichaam/kindje is anders! En helaas... vind ik het oneerlijk verdeeld. Klinkt gek dit bericht. Maar ik wil je juist ontzettend veel liefs wensen en juist zeggen dat het niet aan jou ligt! Je kan er niks aan doen. En het is heel zwaar en verdrietig. (Dus laat het niet door anderen bagatelliseren en schuldig voelen). Ik ben via via bij een haptonoom terecht gekomen toen ik zwanger was van de 2e en zij heeft mij geholpen om alle ervaringen en emoties van de eerste een plekje te kunnen geven. Wat voor mij een eye opener was dat ik open leerde staan voor mijn verdriet/teleurstelling/woede. Ik wilde het niet toegeven dat het allemaal kut was. Het goede nieuws is dat na 4 maanden onze huilbaby stopte met een huilbaby te zijn. (Reden nooit gevonden). Ik begrijp dat het bij jou vanuit het fysieke komt. Ik wens je toe dat je jezelf snel wat beter mag voelen en dat je op een ander moment wel nog mag genieten. (Mocht je in loondienst zijn meld je dan ook alsjeblieft ziek zodat je later nog tijd hebt jezelf te zijn met je kindje). Heel veel liefs en sterkte! Voor jullie allemaal hier! 🍀

Nergens een roze wolk te bekennen tot nu toe. Bijna 4 weken geleden bevallen. Ivf traject, bij 20 weken echo een grote hartafwijking gezien waarvoor ze binnen een half jaar een openhartoperatie moet krijgen, vruchtwaterpunctie om genetische afwijkingen uit te sluiten, vervolgens vrij heftige bevalling met weeenstorm en stagnerende ontsluiting, daarna plotseling van 7cm naar volledige ontsluiting, borstvoeding lukte niet, kolven vond ik verschrikkelijk.. en nu is inslapen een ramp! Zat er vandaag helemaal doorheen! Ze heeft vandaag gedurende 5 uur alleen maar liggen krijsen/huilen. Net haar maar uit wanhoop weer uit haar bedje gehaald op m’n benen gelegd en een dekentje over haar oogjes (er al die tijd gewoon bij gebleven uiteraard!).. en nu slaapt ze. Kan echt wel janken van opluchting dat ze eindelijk wat slaapt! Naast alle tranen van vandaag doordat ze niet slaapt.

Klinkt ook allemaal heftig. En dan zeggen ze dat je moet slapen als zij slaapt maar op die manier ben je natuurlijk doodop als ze 5u ligt te huilen 😢 Veel moed! Denk dat we allemaal tijdig hulp moeten inroepen.

Hier bij mijn eerste kindje wel echt op een roze wolk gezeten en nu een kindje van 9 weken oud en de wolk lijkt met de dag donkerder te worden.. zo veel moeite mee en voel me zo schuldig

Ze is gisteren uiteindelijk dus 12 uur (!! 🫤) wakker geweest, waarvan zeker 9 uur vrijwel alleen maar huilen. Tussendoor heeft ze 2x een half uurtje gepakt. Uiteindelijk is ze bij de laatste voeding ingestort en vannacht wel weer haar uurtjes gemaakt gelukkig. Ik heb vannacht de zorg op me genomen, want vriendlief zat er helemaal doorheen ❤️

Knuffel voor jou ❤️

Ik hoop een beetje dat hier iemand bij zit die kan tips geven hoe we daar vanaf geraken. Bij mij steeds of vooral ‘s ochtends misselijk. Elke dag opnieuw.

Hoe gaat het Socil? Ik heb sinds zaterdag ook weer een dip. Misselijk, braakneigingen. En dat kwam sinds dat onze zoon een uur aan het krijsen is geweest. Ik denk van oververmoeidheid. Sindsdien denk ik “als jij maar voldoende slaapt overdag”. Als hij dan na 30 min weer wakker wordt en ik hem niet meer in slaap krijg, vind ik dat vervelend. Terwijl ik juist een modus had gevonden om dan juist gewoon m’n ding te doen en er lekker mee om te gaan. Twee weken geleden kon hij trouwens wel langer slapen overdag. Ik word zo gek van mezelf. Iemand tips om de onrust (en dus misselijkheid en braakneigingen) in mn lijf tegen te gaan? Ik weet dat ik er makkelijker mee om moet gaan en de situaties moet omarmen, maar hoe doe ik dat met mn lijf?? Ben echt wel wanhopig

Ik heb ook slechte dagen. Mijn baby is nu 7 weken en ik had een pittige bevalling en geen fijne kraamweek. Ik denk dat ik een verzakking heb en ga overmorgen naar de bekkenbodemfysio. Daarom ook al super lang niet intiem geweest en de sfeer tussen ons is sowieso een beetje stroef soms. We zijn zo op de baby gericht en zijn door de vermoeidheid soms niet zo geduldig naar elkaar toe .

Ik zit half op de roze wolk Ik kamp met fysieke bekken klachten en vind t moeilijk te accepteren dat dit een poos gaat duren. Tegelijkertijd geniet in van mn zoontje en ons gezinnetje. Ik vind het moeilijk om te accepteren dat ik niet alles meer kan doen nu