Vasthouden/visite

Als jij je er niet prettig bij voelt niet doen! Bij de oudste heb ik er als baby geen probleem mee gehad, maar vanaf een maand of 3 wel. Hij begon toen ook lekkerder te spelen enzo en ik vind een baby is er niet alleen maar om als een knuffel bij iedereen op schoot te zitten. In die eerste maanden kunnen en willen ze zelf ook niet echt anders, dus oke. Bij de 2e heb ik zelfs in de newborntijd minder de behoefte gehad hem steeds op schoot te hebben/zien. Al ben ik er qua gevoel wel makkelijker in geworden om hem af te geven 🤣. Wat betreft wekelijkse visite ook gewoon duidelijk in zijn. Mijn schoonouders kwamen op een gegeven moment meerdere keren per week :omdat ze anders zo verdrietig werden can het gemis". Toen ook meteen gezegd dat ze er aan moeten wennen en dat mijn vader hem eens per maand ongeveer zag. Daarna ging het bezoek ongeveer naar 2 wekelijks wat ik meer dan genoeg vind

Nou dit soort opmerkingen inderdaad. Zo irritant!

Ik heb er ook nog steeds moeite mee. Heb het vooral bij mn schoonfamilie🤣 Ik ben blij als mn zoontje slaapt als ze er zijn… Het is ook lastig om aan te geven dat je het niet wilt😔

Jaa schoonfamilie maar heb t ook wel gek genoeg meer bij m’n eigen familie dan verwacht. En ik vind dat ook lastig inderdaad! Want het is bijvoorbeeld ook hun kleinkind.. wil ook weer niemand kwetsen maar ik zit er zelf dan zo mee! Met als gevolg dat ik zooo blij ben dat ze wegzijn om vervolgens weer tegen de week erna op te zien.

Ja heel erg herkenbaar. Als ze er zijn ben ik zo gespannen en krimp ik in elkaar lijkt het net… Vooral als zijn nichtje (5 jaar) hem wilt vasthouden en mn schoonmoeder hem zonder te vragen ‘doorgeeft’. Kan jij het wel aangeven dat je iets niet fijn vindt?

Normaal gesproken best wel. Maar in dit geval vind ik het lastig als er niet echt reden voor is. Van de week overigens wel gedaan, toen ik even naar buiten liep toen mijn schoonmoeder hem vast had (ik ga er dan niet naast zitten want ik word er zelfs een beetje ongemakkelijk van) en toen zei ik, roep maar als hij huilt! Toen zei ze ‘wat denk je zelf, ik red me wel hoor :)’ Ik zei ik wil wel dat je mij roept want ik wil hem zelf troosten als zijn moeder.

Mijn man en ik staan er gelukkig hetzelfde in en hebben geen behoefte aan veel bezoek, en als er dan bezoek is laten we hen onze kleine ook niet perse vasthouden. We kijken ook erg naar ons kindje of die het zal trekken op dat moment. Dit tot groot ongenoegen van met name mijn schoonouders, maar dat is vooral hun probleem en als ze doordrammen zijn ze (even) niet welkom. Ik zal nooit mijn eigen grenzen, die van mijn partner of die van onze zoon overschrijden om anderen maar tevreden te houden. Ons gezin is een bewuste liefdevolle keuze en wat daar omheen hangt aan familie is bijzaak, vinden wij. Mijn kant van de familie is een stuk relaxter en luistert naar onze wensen en overschrijden nooit een grens. Misschien dat dat ons ook wel helpt in het weten dat het niet ‘erg’ is om een grens aan te geven maar dat de kwade reactie een probleem is van diegene en niet van ons.

Oh dat herken ik zo van dat in elkaar krimpen bij m'n schoonfamilie! Gelukkig kan ik het wel goed bespreekbaar maken met m'n vriend en zorgt hij er dan voor dat er aan onze grenzen wordt vastgehouden door ze aan te spreken. Als m'n schoonmoeder onze dochter dan wil doorgeven zonder overleg, zegt hij ook vaak volgens mij wilt ze lekker naar haar mama. En dat lucht zo op 😅

Ik ben er in mijn kraamtijd ook heel terughoudend in geweest! Nu ben in onwijs blij als mijn vriendinnen hem vasthouden. Zelf ook moeders en werken in de opvang, dus super goed met baby’s. Hij valt gewoon lekker bij ze in slaap zelf. Andere visite komt niet zo vaak. Mijn ouders af en toe, maar als hij huilt neem ik hem terug en ze vragen er nooit naar, ik geef hem soms gewoon. En verder ben ik niet zo close met iedereen, dus sorry daar kan ik mijn ervaring niet zo in delen. Mijn vriends familie is Engels en wonen daar ook. Dus die zien we weinig en bijv mijn ooms en tantes hebben Willem nu 1 of 2 keer gezien. Hij is 11 weken. Mijn neefje en nichtje zijn ook nog niet geweest. Ik vind het wel best haha :) we zien elkaar een paar keer per jaar meestal.

Herkenbaar! Ik probeer er tegenwoordig wel echt zelf de regie in te houden. Dus oke even vast houden en dan weer lekker terug naar mij (of mijn vriend). Ik snap dat ze het leuk vinden om de baby vast te hebben en eventjes vind ik ook prima, maar niet als een of andere pop maar aan elkaar doorgeven of heel lang op schoot hebben (en dan zie ik bijv al dat ze m op een manier vasthouden die hij helemaal niet fijn vindt en moet ik me echt inhouden haha)