Verschil oppassen

Het is moeilijk te beoordelen als je je persoonlijke redenen er niet bij verteld. Je zegt er ook bij hoe onderbouw ik dit naar me vriend dus blijkbaar is het iets wat jou zelf dwars zit van je schoonmoeder en niet dat ze bijvoorbeeld niet goed zou kunnen oppassen of dat je kindje niet veilig zou zijn. Begrijp heel goed dat je liever hebt dat je eigen moeder oppast maar het is niet alleen jou kindje ook die van je vriend en dus is zijn moeder ook oma van je kindje, vind persoonlijk dat je wel hele goede redenen moet hebben om haar niet te laten oppassen. Ik heb zelf m’n eigen moeder ook al 3 x gevraagd en m’n schoonmoeder 1 x maar goed ik laat haar wel oppassen want het is ook haar klein kind. Je kan dit niet goed onderbouwen vind ik en denk dat het niet leuk is voor je vriend en voor je schoonmoeder om dit te horen wens je veel succes ermee

Omdat toen ik geopereerd was, baby 5 weken mijn schoonmoeder op mijn baby heeft gepast, en niks van mijn regels heeft gevolgd. Constant ongevraagd advies + die keer is er erge ruzie ontstaan waar zij mijn kind heeft meegenomen en niet wou terugbrengen. Ze zei : bel de politie maar dit is mijn bloed, ik heb rechten. Ze denkt dat het haar kind is. Ik heb hierdoor PTSS. Dat is de reden. Onze zoon mag trouwens ten alle tijden naar zijn oma met 1 van ons erbij :)

Dit lijkt mij meer dan genoeg om te onderbouwen waarom je het de ene oma wel toestaat en de andere oma niet. Tenzij jouw moeder ook over jullie grenzen heen gaat, maar ik neem even aan dat dat niet het geval is. Wat maakt dat je het lastig te onderbouwen vindt?

Hier is verder geen uitleg voor nodig lijkt me? Neem aan dat jou partner dit ook begrijpt. Dit gedrag van een (schoon)moeder zou niemand accepteren... ik zou het gewoon bespreekbaar maken met je vriend en eerlijk zijn over hoe jij je daarbij voelt. Dat moet hij toch wel begrijpen zou je zeggen?

Bij mij past ook eigenlijk alleen mijn moeder op. Heel zelden m’n schoonmoeder. Vindt het gewoon prettiger als m’n moeder oppast en ze luistert ook beter naar mij 😅 Maar ik heb dit gewoon verteld aan m’n man. Was niet echt een punt eigenlijk verder…

als ze je kind meeneemt en niet terug wil geven dat hoef je dit niet te onderbouwen naar je vriend toe hoop ik? 🫣

Wauw kijk als je dit nou gelijk zei.. wat heftig zeg.. die vrouw is niet goed in haar hoofd ik vind dat jij je helemaal niet hoeft te onderbouwen hiervoor na alles wat er is gebeurt. Het is je goed recht om haar niet op te laten passen en ze mag blij zijn dat ze haar kleinkind nog mag zien met 1 van jullie erbij. Zei al in m’n bericht als je kindje niet veilig zou zijn of er iets was en dat is er ook echt! Dat oma’s je ongevraagd advies geven dat gebeurt dat doet elke oma volgens mij ik word ook gek van de oma’s om ons heen die weten alles beter namelijk. Maar dat ze je kindje mee heb genomen en niet terug wou geven en nog zeggen dit is mijn bloed ik heb rechten, dat mens is gestoord. Heel heftig dat je dit moet meemaken en dat je hierdoor ptss heb gekregen. Je vriend hoort achter je te staan hierin en je te begrijpen.. veel sterkte hiermee allemaal

Wat vreselijk voor je. Ik zou gewoon aangeven dat alleen jouw moeder mag oppassen met duidelijke instructies. Aangezien mijn moeder en schoonmoeder zoveel ongevraagde adviezen hebben gegeven bij onze oudste die te extreem prematuur was, heb ik een psycholoog ingeschakeld. Geen van beiden passen op en daar staat mijn man ook achter.

Dankjewel! En dit bedoel ik dus, dit is dus wat het kan doen met iemand. Heel goed bedoeld maar het kan echt schadelijk zijn. Mag ik vragen of jij het ook lastig vindt om je grenzen aan te geven of dat niet? En past er wel eens iemand op?

Ik heb moeite met grenzen aangeven in privé. Zakelijk niet hoor. Niemand past op de kleintjes, bij mijn keizersnede heeft de beste vriend van mijn man en zijn vrouw opgepast op de oudste. Hun stijl van opvoeden sluit ook aan bij die van ons. Ze gaan per oktober 4 dagen naar de opvang. De oudste heeft een achterstand van een half jaar omdat hij naar een medisch kinderdagverblijf ging en sinds augustus pas naar een regulier kinderdagverblijf gaat. De jongste kan pas vanaf 4 maanden naar de babygroep.

Ik heb hetzelfde! Ik ben zakelijk kei hard, privé vind ik het lastig. Maar dan weer niet bij mijn eigen familie. Mooi om te horen hoe jullie het doet! Dankje!

Wat heftig!!! Dan lijkt het mij inderdaad heel goed te onderbouwen.

Nou, dan zou ze van mij ook nooit meer alleen bij mn kind mogen. Dat is gewoon ontvoering. Lijkt me erg makkelijk te onderbouwen, en als er geen begrip voor is, jammer, het is ook jouw kind. Klinkt voor mij als een erg onveilige en onbetrouwbare oppas.

Jezusssss, ik zou mijn kind dan niet eens meer daar in de buurt willen hebben. Dit heeft ze zelf verpest, zie dit echt gewoon als ontvoering van julie baby hoe hebben jullie dit toen opgelost? Zij heeft 0 rechten. Lijkt mij duidelijk dat je vriend dit begrijpt toch?

Nou het is echt een HEEL verhaal. Uiteindelijk heb ik voor mijn zoontje gezegd dat ik het er niet meer over wil hebben, en gewoon weer normaal met elkaar wil omgaan. Overigens heb ik hier nu wel ‘spijt’ van omdat zij dus mij steeds bekritiseerd op het moederschap en mij beledigend toespreekt. Ze begrijpt duidelijk niet hoe ze zich heeft gedragen, en vraagt steeds of hij met haar mee mag. Ik had op dat moment ook ruzie met mijn vriend dus de situatie is een beetje gevoelig, mijn schoonmoeder is erg geobsedeerd met haar volwassen kinderen en ik heb het hier nooit meer met m’n vriend over gehad omdat hij op de helft van de ruzie binnen kwam - en zij dus het slachtoffer ging spelen (ik ondertussen onder de morfine en dus niet mezelf was, kwetsbaar) Ik vind het ook nog lastig hier over te praten met m’n vriend omdat ik dus dan de situatie telkens herbeleef en ik dus heel erg bang daarvan word..

Wat een verhaal.. Je vraag is hoe je dit onderbouwd naar je vriend, het lijkt me door dit met hem te bespreken. Dus ik zou toch kijken naar een manier hoe je dat kan doen. Evt met iemand erbij die er vanaf weet en die je vertrouwt? Ik snap dat het van alles triggert als je er over moet praten, maar lijkt me wel de enige manier om manier. En het lijkt me logisch dat hij dan begrijpt waarom je niet wilt dat je schoonmoeder oppast.

Je hebt gelijk hoor! Al ben ik (misschien onterecht) bang dat hij gaat zeggen dat zijn moeder dit nooit meer zal doen óf oma A niet is oma B ook niet