Even m'n verhaal kwijt

Als ik even heel stereotypisch mag doen en mannen over 1 kam mag scheren; vele mannen denken niet aan morgen, volgende week, volgende maand etc. Voor hen is 3 jaar heel dichtbij. Dat is in ieder geval wel bij mijn vriend zo. Hij vond kinderen een ver van z'n bed schow en benoemde ook dat hij pas over een paar jaar wil beginnen. Hij vond het allemaal een beetje spannend en eng. Ik heb toen gesprekken met hem gevoerd en aangegeven dat die spanning of "de juiste timing zoeken" niet anders gaat zijn over een paar jaar. Daar heeft hij over nagedacht en kon zich daar wel in vinden. Heb hem echt moeten helpen relativeren en moeten meenemen in mijn eigen belevingswereld en hoe ik onze toekomst zie. Wat is de reden dat jouw vriend die jaren wil wachten? Als je dat weet kun je het daar met hem over hebben. Wat is de reden dat jij eerder kinderen wil? Misschien als jullie elkaar beter begrijpen hierin kun je tot een compromis komen. In ieder geval wel vervelend voor je en sterkte met het verwerken van je miskraam. Ik hoop dat je een mooie zwangerschap mag meemaken

Hee dankjewel voor je reactie 🥰 ja hij vind dat hij nu nog te weinig geld verdiend, het huis te klein is. Het huis is wel ook klein maarja ik denk bij mezelf de eerste paar jaren is dat helemaal niet zo erg.

Het is natuurlijk wel goed dat hij het serieus neemt en er goed over nadenkt. Je kan benoemen dat je dat waardeert, maar dat het leven niet zo zwart wit is. Het leven loopt altijd anders dan je plant. In het geval van kinderen ben ik zelf van mening dat je dat op gevoel doet. Mits je uiteraard geen ernstige geldzorgen oid hebt of op straat leeft ofzo. Bedenk ook voor jezelf wat de meerwaarde is om eerder aan kinderen te beginnen. Als je dat duidelijk kan aangeven dan snapt hij je misschien beter. Mannen zijn zo praktisch en begrijpen ons moederlijke gevoel niet altijd

Wat maakt dat jij het graag “nu” al zou hebben tov over 3 tot 5 jaar?

Hier was ik er ook eerder aan toe dan mijn vriend. Ik had 3.5jr geleden al willen proberen en dit is uiteindelijk 2.5jr. geleden geworden. Mijn vriend had soortgelijke zorgen omtrent geld, niet heel groot wonen (maar ook niet slecht) en dat vader gevoel nog niet hebben. In dat jaar hebben we er wel regelmatig over gepraat. Ook hoe geen een timing perfect is en begrip voor elkaars motieven en denkwijzen. Ik was bang dat het misschien wel lang kon duren dus wilde niet te lang wachten bv. Dit bleek uiteindelijk ook te kloppen want ik ben nu net voor de 2e keer zwanger in 2.5jr. tijd proberen (de 1e keer werd helaas ook een miskraam). Blijf vooral met elkaar praten en beiden jullie best doen om elkaar te begrijpen. En te helpen waar kan. Ik ben bijvoorbeeld financieel het een en ander uit gaan zoeken waardoor ik hem kon laten zien dat we er prima voor staan, dat hielp enorm. Mag ik vragen hoe oud jullie zijn?

Hey, die kinderwens was er al hoor maar het hoefde eerst voor mij ook nog niet direct (maar zeker wel veel eerder beginnen dan over 3-5 jaar) Maar nu al helemaal nadat ik erachter kwam zwanger te zijn was ik gewoon zo blij. Ik vond 9 maanden in mijn hoofd al zo lang duren haha. En we hebben een appartement (wel wat klein) maar daar is altijd wel het een en ander op te verzinnen, allebei werk, allebei ook genoeg spaargeld. Daarom zie ik ook niet in waarom we nog jaren zouden wachten.

Zijn er nog wensen en/of dromen die jullie wellicht nog hebben? Opleiding? Reizen? Doorgroeien binnen het bedrijf dat je nu werkt? Vrijheid in een andere vorm dan wanneer je ouders bent?

Hey, bedankt voor je reactie. Wat slim zeg om het financieel uit te zoeken en op een rijtje te zetten! Mijn vriend koopt regelmatig duurdere spullen waardoor hij wellicht het idee heeft dat we samen niet zoveel geld hebben maar de vaste lasten zijn zo laag dat we echt genoeg over houden. De huur is namelijk maar 520 euro! En boodschappen haal ik vaak van het huismerk, omdat ik dat net zo lekker vind. Ik heb het idee dat hij ook een beetje kijkt naar een aantal vrienden van hem met kinderen (die mogen zelden weg van hun vrouw om wat leuks met de mannen te doen etc). Maar dat betekend natuurlijk niet dat dat van mij niet zou mogen. Wat fijn dat je nu na 2,5 jaar zwanger bent! Ik hoop voor je dat het allemaal goed zal verlopen. Hoeveel weken ben je nu?😊

Goed samen blijven praten over je wensen. Het komt vaak voor dat de man er later “klaar” voor is dan de vrouw. Best lastig! Mannen verwachten naar mijn idee ook dat het moment echt gaat komen er klaar voor te zijn maar dat moment komt zelden. Het is ook een enorme stap en spannend! Goed praten en vragen waar zijn angst hem in zit en wat hij nog wil doen om het gevoel te hebben er klaar voor te zijn. Ik heb 2,5 jaar lang gewacht tot mijn man “klaar” voor een tweede was. Dat vond ik zwaar en ben er ook verdrietig om geweest maar ik wilde wel samen de keuze maken want je kan iemand niet forceren. Nu ben ik 9,5 week zwanger en viel nu achteraf die twee jaar ook wel mee en het gaat sneller dan je denkt. Ik vind het nu heel fijn dat we er beide echt achterstaan en de keuze hebben genomen. Dat is mijn persoonlijke ervaring. Hopelijk heb je er wat aan ☺️🤍

Lief van je! Morgen 6 weken :). Heel veel sterkte voor jou, een miskraam is echt zo ontzettend rot. Ik hoop op veel geluk voor jullie!