Gisteren ontdekt 9 weken zwanger, wat nu ?!

Hier iemand die moeite had met een kindje mogen krijgen en ook net 9 weken zwanger.... Het is absoluut niet vanzelfsprekend, niet iedereen mag mama worden en je mag daar alleen al blij om zijn! maar dit is dus vanuit mijn positie. Dus een voorzichtige gefeliciteerd. Ik bedoel het niet lullig en ik ben misschien niet neutraal over dit onderwerp door mijn geschiedenis maar het zijn eigen keuzes die ertoe geleidt hebben.. als je relatie niet stabiel is en je geen kinderen wilt zijn er natuurlijk genoeg manieren dit te voorkomen. iedereen weet dat voor het zingen de kerk uitgaan geen veilige anticonceptie is natuurlijk. Maar wat als je hierna geen kindjes meer kan krijgen als je de keus maakt het weg te laten halen?? Kun je daarmee leven? Dat is vooral de vraag die ik mezelf zou stellen...

Van spiritualiteit weet ik niet veel,maar denk wel dat je je kindje wat moet kunnen bieden. Het moet je niet in de weg staan als je voor abortus kiest de rest van je leven. Ga eens praten met iemand van fiom. Kijk even op hun website

Hier ook iemand die elke maand heeft uitgezien naar een kindje. Mijn situatie is dus heel anders. Ik weet wel vanuit mijn omgeving dat een kindje ook voor heel veel verbinding en stabiliteit kan zorgen, juist als die er nu even wat minder is. Ik zie een kindje echt als een wonder, een prachtig cadeau. Ik hoop dat jullie dat ook zo mogen zien! 😊

Ik zou persoonlijk nooit een kindje weghalen. Kindje mag nooit het dupe zijn van jouw ‘fouten’.

Poeh. Wij deden ook altijd voor het zingen de kerk uit, want dat is formeel wel betrouwbaar, zie de indexen hierover (de kans op uitvoeringsfouten is alleen erg groot), maar zijn dat wel pas gaan doen toen we voor onszelf wisten dat als er een kindje zou komen, dat ook oke was (we hadden er toen wel aan moeten wennen, maar het was geen ramp geweest). Ik denk dat je zoals je erover praat de plank in die zin misslaat. Als dit kindje (waar overigens alles al op en aan zit, zie de 3 D afbeelding in de app bij de zwangerschapskalender) er niet kan komen, komt dit kindje ook niet meer terug. En blijft het altijd de vraag of er nog een ander kindje gaat komen en of je, als je dat kindje ziet niet altijd het gevoel zult houden van wat er had kunnen zijn. Plus, een groot huis, ja .. wat je versta je onder groot? 3 slaapkamers lijkt me handig, maar meer is misschien niet nodig?

Via de huisarts kan je je laten doorverwijzen naar iemand die gespecialiseerd is in gesprekken voeren met vrouwen die zwanger zijn en niet weten of ze het kindje willen houden. Ik weet niet hoe dit heet maar het zusje van een vriendin van mij doet dit werk dus weet dat het er is. Zo iemand kan je begeleiding geven en helpen met het maken van deze keuze.

Hoeft niet via huisarts. Denk dat je fiom of siriz bedoeld

Welke keuze je ook maakt, het is voor jou de juiste keuze als je er goed over hebt nagedacht. Laat je dus niet van stuk brengen door alle vrouwen die vertellen dat ze heel veel moeite hebben moeten doen om zwanger te raken; hun kindje is niet jouw kindje. Jij mag je eigen keuze maken. Ga bij jezelf na of je dit kindje ook eventueel alleen zou kunnen opvoeden. Bekijk de toekomst scenarios en maak een overwegen. Praat er over met mensen. Ik geloof er in dat ieder kindje dat niet ter wereld komt (om welke reden dan ook) een eigen zieltje heeft. Een eventueel volgend kindje is niet het kindje waar je nu over nadenkt om misschien niet te houden. Denk er goed over na en maak geen overhaaste beslissingen. Succes.

Voor het zingen de kerk uit is dus echt niet betrouwbaar. In voorvocht wat een man tijdens opwinding verliest tijdens het vrijen kan namelijk ook gewoon zaadcellen bevatten. Erg dat met alle informatie die je kan verkrijgen in deze tijd nog altijd mensen dit een betrouwbare anticonceptie noemen 🙈

Haar kindje is zeker niet ons kindje... Maar de moeite die wij er wel voor moeten doen.. hormoonspuiten, puncties, onderzoeken...hoop vrees teleurstelling en het idee dat het misschien nooit lukken zal.... en iemand die dan niet nadenkt vooraf...Sorry maar daar kan ik gewoon nooit van begrijpen dat een kindje daar de dupe van wordt, die ergens anders heel gewenst zou zijn geweest. Als een kindje een ernstige beperking heeft en je dan misschien zo denkt, kan ik inkomen want dit is niet voor altijd zelf te verzorgen. Maar niet als je doelbewust van te voren andere keuzes had kunnen maken..

Dit mag je zo denken, maar hou dat alsjeblieft gewoon voor je. Je mag haar geen schuldgevoel aanpraten omdat jij, ik en vele anderen er veel moeite voor hebben moeten doen om überhaupt zwanger te mogen raken. Ze weet zelf ook wel dat ze deze situatie had kunnen voorkomen. Het is oneerlijk om te zeggen dat het kindje daar de dupe van wordt en dat het ergens anders wel gewenst zou zijn. Wie weet kiest ze er wèl voor om het geboren te laten worden en gaat dat gewoon goed, maar dan heb jij al allemaal vooroordelen de wereld in geslingerd. Iedere vrouw heeft hier het recht om te kiezen of ze een kindje wil dragen of niet. En je hoeft je ook niet te verantwoorden voor de keuze die je maakt. De topic starter vraagt om tips en niet om meningen, en ik denk dat we haar er meer mee helpen als alle ongewenste meningen gewoon achterwege gelaten worden. Ze kan de zwangerschap nou eenmaal niet terugdraaien, ze kan alleen nu kiezen wat voor haar het beste is.

Maar het kan ook de dupe zijn van 'fouten' als niet wordt weggehaald. Een thuissituatie of financiële situatie die er niet geschikt voor is, met ouders die er niet klaar voor zijn, stiefbrussen die er mogelijk veel moeite mee gaan hebben (en misschien ook al gedoe tussen vader en deze kinderen ivm nieuwe relatie). Het is naïef om te denken dat een kindje alleen maar de liefde van de ouders nodig heeft, dat er meer niet telt. Een onrustige thuissituatie kan ook voor veel problemen zorgen, en dat gun je een kindje ook niet. Dus nee, een kindje moet je het beste kunnen bieden (en wat dat is verschilt per persoon), en als je daar sterk over twijfelt, is weghalen een optie. Ik ben ook lang bezig geweest met het zwanger worden/blijven, maar wel pas vanaf het moment dat ik wist dat een kindje welkom was, en we het iets konden bieden.

Ik wil je geen keuze aanpraten. Maar besef wel dat het met 9 weken al een heel kindje is. Alles er op en er aan. Het is geen vlekje meer waarbij het hartje nog niet klopt. Zelf ben ik niet tegen abortus hoor, maar dit zou voor mij persoonlijk wel een brug te ver zijn. Heel veel succes met je keuze! Oh en een zwangerschap komt nooit uit...er is altijd wel iets waardoor de timing niet handig is. Bij onvoorzichtig zijn seksueel heb je nou eenmaal kans op zwangerschap. Voor het zingen de kerk uit is geen anticonceptie natuurlijk

Ben ik misschien te hard als ik dan denk dat een schuldgevoel iemand volgende keer beter laat nadenken. Wat haar keus ook zal zijn, daar ben ik namelijk niet bij en kan ze nog altijd zelf maken.

Niemand is er bij gebaat dat jij ze een schuldgevoel aanpraat.

Ik heb zelf in januari 2024 een abortus gehad. Het was voor ons niet de juiste timing... vriend had een burn-out, ik ging wisselen van baan, huis in verbouwing. Ik snap dat anderen dat niet kunnen begrijpen... helemaal prima... maar ik ben zo ontzettend blij dat ik er toen een streep doorheem heb gezet. Uiteraard met het risico dat het mogelijk je enige kans is. Je weet het nooit. Maar nu, weer zwanger... en 100% welkom. We hebben afgelopen half jaar gebruikt om ons leven op de rit te krijgen. Niet vanwege en kinderwens, maar omdat we dat onszelf gunde. Ook nu is de timing niet geweldig. Maar ik weet zeker dat ik dit kindje wel fijne ouders heeft, die (bijna) alles op een rijtje hebben en een sterke fundering hebben. Je moet de keuze helemaal zelf maken. Maar als tip wil ik je meegeven om even goed op te schrijven waarom je deze keuze maakt. Ongeacht de keuze. Ik heb dat bij beide zwangerschappen gedaan. Ook als het moeilijk wordt in je hoofd kan je terug lezen wáárom je de keuzen hebt gemaakt. Luister naar je gevoel😘

Zegt degene die mij nu een schuldgevoel aanpraat omdat ik volgens jou een ander een schuldgevoel aanpraat. Dan laat het zelf aub ook 😉

Maar even serieus als jij heen anticonceptie gebruikt en je doet het zo als je zelf zegt . Voor het zingen de kerk uit.. vraag je er wel zelf om... en dan nu moet Dat kindje het ontgelden waarvan het hartje al weken klopt... vindt dit heel on volwassen gedrag

Sorry hoor... maar kan je ook aardig zijn? Wat haal jij eruit dat je zo reageert? Lijkt me zonde van je energie lieverd. Misschien even pauze nemen van je telefoon?

Helemaal mee eens! Altijd makkelijk om anoniem te oordelen op een forum