2 Reacties

2 jaar geleden

Ja heel herkenbaar! Hier een zoon van die leeftijd die alleen maar papa wil. Net wat je zegt. Als ik alleen met hem ben is het leuk en gezellig knutselen etc. Maar zodra het woord papa ook maar valt of papa komt eraan dan is het alleen maar papa, papa, papa. Er wordt ook geen mama meer gezegd, alleen papa. Tegen opa, oma vreemden buiten (ook heel erg awkward bij de apotheek trouwens). Je doet zeker niks verkeerd, het is een fase. Dat betekent niet dat je iets fout doet. Het is alleen soms heel irritant馃槄. Het zal vanzelf goed komen!

2 jaar geleden

Hey! Ik heb precies het zelfde meegemaakt. Mijn dochter is helemaal gek van papa en wou altijd met alles naar papa. Het leek wel alsof ik er niet was. Ik vond dit zo vervelend, voelde me zo onzeker en gewoon geen mama! Maar langzamerhand merk ik dat ze nu naar mij terug keert. Heel vaak is het nu mama en komt ze ook echt naar mij toe. Ik zou het gewoon afwachten jij bent moeder en niemand kan jij plaats overnemen! Dat merkt je kind ook na een gegeven moment