Baby 5 maandjes en nu alweer kriebels voor een derde kindje

Ik snap je helemaal. Mijn man wil ook niet... ben ook 34 🙀

Ja, ik ook! Mijn man gelukkig ook, dus wij stoppen over 1,5 maand met voorbehoedsmiddelen. Dan is onze dochter 6 maanden. Ik ben 33 dus wil daarom ook niet te lang wachten. Bij onze dochter heeft het ruim een jaar geduurd voordat ik zwanger was. Ik weet dat dat niks zegt over een tweede kindje, maar wil toch niet te lang wachten.

Ik zou ook wel willen, maar moet sowieso nog zeker 7 maanden wachten ivm spoedkeizersnede. Moet ook mn horrorbevalling nog verwerken. Mn man is er nog niet aan toe. Bij mn 1e was het binnen 1x al raak. Ik hou wel in gedachten als we een 2e willen dat t ook zo rap kan gaan. Mochten we weer zo gezegend zijn iig.

Wat leuk!!! 🥰 wauw geniet ervan en niks aantrekken wat andere zeggen gewoon je gevoel volgen super 💙💖 ik hoooop zooo hard dat mn man er over paar maandjes anders over denkt ! Wil ook zoooo graag mn gezin voelt nu (nog niet) compleet terwijl ik zoooo dankbaar ben 🙏

Ik ben ook in mn hoofd al best veel bezig met een 2e. Toch ben ik ook bang dat het teveel wordt zo snel op elkaar.

Hier kriebelt het ook al terug heel hard. Gelukkig denkt mijn partner er net zo over. Ik stop in augustus terug met de pil. We willen ook niet te lang wachten. Zelf ben ik 32 en mijn vriend 38 vandaar dat we we ook niet te lang willen wachten en we willen ook niet te veel leeftijdsverschil tussen de kindjes.

Ik ben ook in mn hoofd al best veel bezig met een 2e. Toch ben ik ook bang dat het teveel wordt zo snel op elkaar.

Had dat gevoel niet maar ik ben nu wel onverwacht zwanger. Was even schrikken maar meteen welkom. Helemaal aan het idee gewend. Schelen ze ooo niet veel en worden ze hopelijk dikke maatjes

Gefeliciteerd 🥂 zooo mooi geniet ervan ! 🥰

Ik wilde altijd 2 kinderen. Mijn vriend heeft al een zoon uit een andere relatie (14jr). Nu hebben we samen een zoontje van 4 maanden waar ik enorm veel van hou en niet meer zonder zou kunnen. Heb de eerste weken vast overtuigd gezegd dat het hierbij blijft. Ik zie mezelf geen mama meer van meerdere kinderen. Maar sinds enkele weken mis ik enorm het gevoel van zwanger zijn (hoe zwaar de laatste maand ook was) en hoop ik nog steeds op een vaginale bevalling (had nu een geplande keizersnede, was wel een ontchoogeling. Denk wel dat een vaginale bevalling na een keizersnede een kleine kans is). Ik sluit het niet uit en verkoop voorlopig nog niets maar als dat de enige reden is denk ik best dat ik de droom opberg...

Oef nee ik niet haha. 3e kindje is nu ruim 4 maanden. Maar we zijn dan ook klaar nu. Mn middelste was bijna 3 met geboorte van nummer 3 en toen de 2e geboren werd was de oudste net 2. 3 jaar er tussen heb ik wel als beter ervaren dan 2 jaar er tussen. Tis zó aanpoten met meerdere kindjes die nog veel hulp nodig hebben. Maar als je die eerste 2/3 jaar dan hebt gehad is t wel mooi als er weinig leeftijdsverschil tussen zit

Heel herkenbaar. Ik had dit al direct na de bevalling 🙈 en het is nog niet weg. Ik ben zelf 33 en m'n man is 37. Hij ziet het ook niet zitten om nog een ronde te doen. We hebben een zoon van 4,5 jaar en een dochtertje van 4,5 maand.

Heel herkenbaar! Onze kleine man is nu bijna 5 maanden. En de eerste maand moest ik er niet aan denken. Ik dacht echt dat ik die liefde nooit zo kunnen delen. Nu voelt het meer dat ik nog zoveel liefde te geven heb dat ze beide niks te kort zouden krijgen op dat gebied. Manlief denkt er over na. Ik ben 33, hij 36 dus ook wij hebben niet eeuwig de tijd. Die gedachte vind ik wel eng. Bij onze zoon ging het heel snel, wel veel bekkenklachten en hoge bloeddruk dus ik wil minimaal een jaar aanhouden maar geen idee of manlief dan zover is of dat hij het alsnog niet wil. 😓 Best een nare gedachten die ik nog even uitstel.

Wij willen ook voor een tweede gaan. Onze eerste is nu 4 maanden en behulp van medisch traject gekomen. Dus misschien zitten we wel weer een jaar in de medische molen voor het lukt. Daarom denken we deze zomer al weer te gaan starten met een nieuwe poging.

Dat herken ik nog wel van na mijn eerste (zeker omdat wij niet via de natuurlijke weg zwanger werden), maar achteraf ben ik blij dat mijn man die rem intrapte. Na de tweede had ik het gevoel niet, vond het toch wel zwaar en aanpoten (2 jaar en 5 mnd leeftijdsverschil), we wareb wel compleet en ook meer dan klaar met kunstmatige hormonen en ziekenhuisbezoekjes. De natuur besloot echter toch anders, ondanks dat we dachten dat het niet kon, werd ik onverwachts en ongepland (uiteraard wel zeer welkom) weer zwanger (stom toeval, 2 jaar en 4 mnd leeftijdsverschil tussen 2 en 3). En nu hebben we er 3 en heb ik alleen nog maar zoiets van 'hell no' 😅 We zijn nu écht compleet!

Het kriebelt bij mij nu alweer een aantal weken. Schijt irritant, heb de bevalling traumatisch beleefd, nog steeds het gevoel dat ik faal als moeder, en kamp nog met een depressie, maar toch zie ik ons leven voor me met 2 kindjes.. wij hebben afgesproken om vanaf augustus er weer voor te gaan. Wel wil ik eerst mijn depressie onder controle hebben, en wat kilo’s kwijt zijn. Dus er is nog genoeg werk aan de winkel.

@lorena_corine prachtige profielfoto heb je! Mag ik vragen waarom je gezin nu niet compleet voelt? En wat zijn de argumenten van je man.

Ja dankjewel! Jammer dat jouw man nog niet wil.. hopelijk bedenkt hij zich. Belangrijkste is wel dat jullie er allebei achter staan, maar komt vast vanzelf

Hiep hiep! Gefeliciteerd

Bij mij kriebelt het ook alweer! Ondanks een lang ivf traject, traumatische geboorte, slechte start van zoontje. Tot 2 weken terug riep ik heel hard hell no! En nu zie ik dat het zo goed met hem gaat en hij wordt met de dag vrolijker. Hij is met spoed gehaald via een keizersnede dus moet sowieso wachten tot hij 1 is dus hoop dat mijn vriend dat ook zo ver is want nu vervloekt hij mij dat ik er nog 2 wil🤣😣