De Klaagmuur - deel 2

Ah nee! Sterkte!

Heel veel sterkte de aankomende periode 😥

Sterkte 😔

Sterkte… 💔

Heel veel sterkte 🌹😔

We zijn ondertussen bijna 1 jaar verder, en nog gaat het niet helemaal goed met mij. Ik heb soms nog zoveel frustratie en boosheid in mij zitten. En waarom? Gelukkig vandaag te horen gekregen dat ik bovenaan de wachtlijst sta van de psycholoog. Gelukkig gaat het 10x beter dan een half jaar geleden. Maar we zijn er nog niet.. 😔

Fijn dat je (eindelijk) boven aan de lijst staat... en elk stapje groot of klein is er 1 waar je trots op mag zijn. Je zegt zelf al dat het 10x beter gaat, zeker iets om trots op te zijn.

Hey meid, misschien niet vergelijkbaar, maar ik ben er ook nog niet, dus je bent igg niet de enige🙂 vandaag weer 2, uur gewerkt sinds lange tijd dus ook hier vooruitgang. Ik vind dat ook zo lastig omdat je alle maanden met zon kleintje telt. Maar weet je het gaat niet sneller dan snel en je doet je best en meer kan je niet doen. Als mijn dochter later ouder is hoop ik dat ik haar dat kan leren, dat haar best doen het aller belangrijkste is, want meer kan je echt niet doen. Digitale knuffel van mij en Hanna🧡💚

Bedankt voor je lieve woorden! Jij ook een hele dikke digitale knuffel. Jij doet ook je best ❤️

Herkenbaar 😥. Verjaardag was zo dubbel. Fijn dat het 'zo goed gaat' maar dat het beter gaat dan eerst is niet dat we er al zijn. Was weer aan het opbouwen met werk maar afgelopen 3 weken ivm flinke dip weer niet kunnen werken. Morgen weer starten met reïntegratie. Wil zo graag (vind mijn werk leuk) maar moet wel kunnen met een hoofd dat meewerkt. Sterkte met je herstel!

Hier helaas ook, 1,5 maand geleden begonnen met een nieuwe baan, zo blij dat ik een volgende stap had gezet en weer vooruit kon. Maar afgelopen week ontslag genomen omdat het nog helemaal niet ging, werd er gewoon lichamelijk ziek van. Voelt dan echt als falen en had het graag anders gezien, nu dus weer een flinke stap terug. Ergens wel fijn nu te lezen dat ik gelukkig niet de enige ben die nog aan het struggelen is.

Als ik de verhalen lees van iedereen die al een jaar struggelt met het moederschap en werk, dan denk ik dat ik niet mag klagen. Ik werk in het onderwijs en werkte op een super leuke school. Ik had het daar nog jaren vol kunnen houden en het liep allemaal op rolletjes. Nu sinds dit schooljaar naar een nieuwe school (de oude is over 4jr ook echt weg, dus het kwam er sowieso een keer van). Dit is het 2e jaar dat de school 'draait', dus er is nog mega veel werk te verrichten en er zijn nogal veel 'kinderziektes' en ook de communicatie laat te wensen over. Het is echt allemaal wel heel leuk, maar het kost ook zoveel energie. Energie die ik nu even niet heb... Ik ben 20 weken zwanger van ons 2e wondertje en onze dochter (11,5maand) is bijna iedere nacht wel aan het spoken. Ik heb een superlieve man die er graag uit zou willen om mij te ontlasten, maar helaas lukt het hem niet om haar weer in slaap te krijgen snachts. Dus dat moet ik echt zelf doen. Ik begin het gevoel te krijgen dat ik door de bomen het bos niet meer zie en dat ik overal te kort schiet, alles en iedereen te kort doe. Vlak voor het weekend stortte ik in bij mijn ouders en mijn man, maar dan gaat het weekend eroverheen en trek ik mezelf weer uit die put en vind ik dat ik niet mag zeiken en door moet gaan. Ik heb tenslotte zelf voor dit alles gekozen. Maar dat wil niet zeggen dat het me niet ongelooflijk zwaar valt😔

Wil ik weg.. ligt de goede kinderwagen in de auto die mijn man mee heeft... nu hebben we alleen de buggy.. wat een onding is en zo niet lekker loopt voor lange afstanden..😔 Meisje wilde niet slapen dus dacht ga naar de winkels toe..Denk dat ik dan maar de winkels dichterbij neem.. ik moet echt het huis uit..Had ook gehoopt dat ik even een moment voor mijzelf heb. Helaas heb ik die bijna nooit..

Je mag hier altijd zeiken, en je weet je, je weet niet wat er gebeurd als je het niet probeerd je weet toch niet dat het je zo zwaar valt van te voren.

Hoorde al eerder een keer van mensen die de kinderwagen in de auto bewaren. Handig in huis, maar dit is wel een serieus nadeel…

Normaal staat hij in de gang maar ivm winkelen afgelopen zondag in de auto gezet. Door de regen die we hadden bij uitstappen in de auto gelaten.. en daar stond hij nog😑

Je kan niet eindeloos doorgaan. Jij bent waarschijnlijk de enige die vind dat dat moet.. neem soms een stapje terug. Geniet van je zwangerschap, doe een x een middag dut. Maak t bespreekbaar. En doe vooral waar jullie en jij als gezin het gelukkigst van worden!.

Ik had dit ook een keer. Toen moest ik hem in de maxi cosi tillen naar de ah. Vond mijn rug niet zo grappig. Heeft mijn man wel even geweten 🤣

Voor alle mama's, voel het niet als struggelen. Dat jullie hulp zoeken is al een hele stap vooruit. Jullie mogen trots zijn op jullie zelf ♥️

Van ziek zijn naar tandjes krijgen naar de 6de ziekte naar vaccinaties. Ik ben echt gesloopt 😱 en hij vast ook😪