Herkent iemand dit?

Herkenbaar, ik vraag me ook soms af 'wat doe ik in hemelsnaam verkeerd?' Als ze valt dan wil ze liever papa. Bij mijn ouders heeft ze zelfs het liefste mijn moeder, ipv mij.. Dit doet ze al vanaf dat ze een maand of 8 is. Ik hoop maar dat het vanzelf beter wordt.

Hier ook..

Herkenbaar... als papa in de buurt is dan is papa toch degene die hem moet troosten. Als ik alleen met hem ben roept hij de hele tijd, mama! Wisten we maar wat de reden is.

Hier wisselt het. De ene keer is papa helemaal favo en dan ben ik het weer. Is gewoon typisch de leeftijd. Zou me er echt geen zorgen om maken.

Ik zit er eigenlijk mee waarom hij hele tijd opgepakt moet worden je mag niet ff wat doen hij blijft maar zeuren tot hij hem oppakt

Tsja dat is de leeftijd.... voel me hier soms ook net een kangoeroe

Bij ons heeft ze geen voorkeur maar als mama is weg geweest wil ze mama is papa weggeweest wil ze papa. Dus degene die ze het langste niet heft gezien. Ik mag haar met momenten ook niet neerzetten. Sons doe ik dat gewoon of leid ik haar af met wat speelgoed of een liedje. Dan is het even heel hard huilen en dikke pruillip

Hier is het andersom. Zodra ik in beeld ben moet hij bij me. Als ik iets doe waardoor het valt, moet ik hem troosten, doet mijn man het, komt hij ook naar mij. Mijn man vindt het heel vervelend. Ik ook voor hem, want hij heeft hierdoor het gevoel dat ons zoontje niets met hem heeft, wat echt niet zo is.

Is frustrerend. Mijn zoontje na oppas dag duwt mij ook weg. Als hij wil laten zien dat hij boos is op omdat ik de hele dag afwezig was?