Ik wil graag nog een kindje maar mn vriend wil het niet:(

Nee idd. Zeker ook zijn verantwoordelijkheid

Hoe is het nu met je, topic starter?

Goed punt en dat heb ik uiteindelijk in maart ook gedaan! Tegelijk met het maken van een uitstrijkje, was wel zo makkelijk zei ik. Deelde het ook mee ipv te vragen. Daarna met condoom gaan vrijen. Vorige maand nachtje weg en toen op papier gezet wat nodig is om er klaar voor te zijn. Ondertussen zijn we nét begonnen! 🤞🏼😍

Heel veel succes!

Hoe is het bij jou nu?

In verwachting 😍 We waren er klaar voor en zouden er voor gaan na de zomer... en toen bleek ik al zwanger..

Gefeliciteerd! Fantastisch!

Hoi, toevallig kom ik net je berichtje tegen, zie dat het al een wat ouder berichtje is. Maar ik zou er ook zo graag nog 1 willen. We hebben er 2 samen, de jongste is nu 20 maanden. Mijn vriend wil het ook niet. Die kan niet wachten tot de jongste uit de luiers is en wat zelfstandiger word.... hoewel hij 5 dagen van huis is en maar om het weekend luiers hoeft te verschonen, wanneer ik aan het werk ben hahahah! En gebroken nachten heeft hij nooit gehad, hij word er niet wakker van, ik ging er altijd uit. Dus je kan wel zeggen dat alle zorg op mij neer komt. Maar hij heeft er gewoon geen zin meer in.... ben er verdrietig om en kan dat nog niet verwerken en loslaten..... Hoe is het inmiddels bij jou?

Ik ben zooo verdrietig! De wens voor een tweede is gewoon niet te bespreken met mijn vriend. Hij gaat het gesprek uit de weg, zegt alleen maar ‘tsja’ en wil het er gewoon niet serieus over hebben. Wat een eikel!!

Wat ontzettend vervelend (en dat is heel netjes uitgerukt!) Heb je een idee waar hij mee zit waardoor hij het gesprek uit de weggaat?

Hij vindt het denk ik al druk genoeg. Maar als ik hem vraag of het helemaal uitgesloten is voor de toekomst dan is dat het (gelukkig ook niet). Maar verder dan dat komen we niet. Het lijkt wel alsof hij zijn kop gewoon in het zand steekt.

Heel vervelend voor je. Ik herken het wel. Ik heb het er echt gewoon een aantal maanden niet over gehad. En toen ik er in een periode dat ons zoontje het allemaal heel goed deed een s over had werd het een misschien. Twee maanden daarna een ja. Dus soms kan het helpen (hoe moeilijk het ook is) het echt even te laten rusten.

Ja dat laten rusten had ik juist al gedaan. Ik heb het er 6 maanden niet over gehad. Dat was de periode die ik met mezelf afgesproken had. Daarom nu extra verdrietig. Ik wil zo graag en ik word er ook niet jonger op.

Heel lastig.. ik weet niet zo goed welk advies ik je zou kunnen meegeven.. sorry.. ik denk dat je heel veel geduld moet opbrengen en ik wens je heel veel geluk ❤️

❤️❤️ hopelijk draait hij ook bij en mogen jullie een nog geweldiger gezin vormen.

Heel herkenbaar. Wij hadden een weekendje weg zonder kind en toen de zware gesprekken gevoerd. Ik heb aangegeven dat ik ermee naar bed ga en dat ik ermee op sta. Dat het niet uit te houden is om geen antwoord te hebben. Dat het ook dominant is, want waar is mijn ruimte voor mijn wens? Was best zwaar. Volgende ochtend toen de lucht weer wat lichter was, heb ik hem erbij gehaald en een notitie blok en gezegd; stel we zetten een stip op de horizon, een waarbij we als gezin klaar zijn voor een tweede… wat is daar voor nodig. No judgement. Toen hebben we een lijstje gemaakt, 5 punten van zijn kant waar ik geen commentaar op gaf (best moeilijk), maar toen ook vijf punten van mijn kant. Ook zonder commentaar. Daar ben ik daarna naar gaan leven en er kwam ruimte en rust in huis. Tweede cyclus daarna zijn we onveilig gaan vrijen (en meteen raak 😇) Misschien geeft dit je een idee. Ik weet het niet. Vind het zo moeilijk voor je! Been there!

Dank voor je verhaal! Misschien moet ik het idd ook op die manier gaan aanpakken. Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Hij is (uiteindelijk) dan ook best snel om gegaan als ik het zo lees.

Dank voor je lieve woorden!