Laatste loodjes.. zo emotioneel

Oooh herkenbaar! Hier 37+4 en voel me een sentimentele gans. Gisterenmiddag zat ik huilend voor het raam toen ik twee jonge poesjes zag oversteken op de weg. Whyyyyyy? Kan er nu om lachen whaha maar ik jank bij het minste of geringste en heel de zwangerschap nergens last van gehad 🤷🏼‍♀️

Heb ik ook maar al de hele tweede helft van de zwangerschap. Het wordt wel steeds erger..

Heb ik ook ja. Zelf als mijn man thuis komt van zn werk jank ik soms ( wel van blijdschap haha) maar toch het is zo raar

Awh haha dat klinkt echt sneu maar ook lief

Hij weet waardoor het komt haha het is niet elke keer zo hoor als hij thuis komt en heb het pas in de laatste weken.😉

Ik heb vooral het idee dat ik alles nu zooo verterkt voel. Als ik verdrietig ben kan ik heel erg huilen, maar hetzelfde heb ik met boosheid, gelukkig zijn, iets grappig vinden, verliefdheid, onrecht enz. Ik zit dan helemaal in het gevoel als of ik er niet meer uitkom ofzo, het lijkt wel manisch, beter kan ik het niet omschrijven

Hier 39+2 en voel echt alles door elkaar. Chagrijnig dan weer jankerig. Arme vriend blijft heel lief gelukkig.

Ja ik heb andere zorgen daardoor ben ik emotioneel. En nu nog deze hormonen erbij off niemand begrijpt me precies

Hetzelfde

Herkenbaar

Ik snap je heel erg goed. Pff ik slaap gewoon bijna niet en heb daardoor een kort lontje 😟 Vermoeide boven rug. Al in het ziekenhuis gelegen voor verdenking op zwangerschap vergiftiging. En bloeddruk wat niet hoog genoeg is voor medicatie, maar ook niet normaal is. Huil snel om de kleinste dingen. Ben nu 36+1 weken, dus nog even volhouden

Ja dat, je legt het precies goed uit! Zo herkenbaar. Alleen kan ik me dus totaal niet herinneren dat ik dit bij mijn 1e 2 ook had 😅

Ook dat herken ik. Vandaag mijn ontslagbrief moeten tekenen en er loopt een uit de hand gelopen zaak bij het UWV en juridisch hier en de deadline is 12/11 en ben 14/11 uitgerekend. En ik krijg geen uitzondering op de regel. Zéér frustrerend en echt om te janken. De hele ochtend ook weer als een malloot achter de pc van alles moeten regelen en ben zó doodop en last van harde buiken, spanningen en emoties. Gelukkig is onze hond een schat en dol op knuffelen. Als manlief nog niet thuis is knuffel ik lekker met haar. Maar die emoties zijn nu allemaal niet onder controle te houden. Ik laat het maar de vrije loop, er tegen verzetten heeft ook geen zin 🤷🏼‍♀️

Ja heel normaal hoor. Mijn emoties schieten ook sinds een week alle kanten op, hier 38,5 week 😘

Hier ook al enkele dagen moeten huilen. Ik slaap ook heel slecht en kan heel weinig verdragen van mijn 2 kinderen.

Herkenbaar en hoort bij de laatste loodjes, maar we zitten ook in een bijzondere volle maan periode die alles ook nog eens een stuk intenser maakt en voor veel onrust zorgt. Ik snap dat niet iedereen hier iets mee heeft maar het is soms leuk om er meer over te lezen. https://www.inspirerendleven.nl/volle-maan-oktober-2020-blauwe-maan/?utm_campaign=IL-zondag4320&utm_source=inspirerendleven.nl&utm_medium=email

Dat laatste is erg he, wat voel je je dan soms een slechte moeder 😢

Ik heb gister avond 2 keer weeen gehad dus het gaat eraan komen

😱😱😱😳😳😳 pff ja nu begrijp ik het wel. Ik geloof ook in spiritualiteit. Zal daarmee te make hebben

Jaa, ik las dit ook al en voelde het al aan alles. Sta er daarom ook niet van te kijken als de baby zich aandient dit komende weekend. De baby is sinds een paar dagen ook mega actief in mijn buik 😅