Nachtmeries zijn werkelijkheid geworden

Wat je zegt klopt wel maar voor mensen met ass is het gewoon simpel het is zwart of wit een grijze zone bestaat niet dus zal het nooit simpel zijn voor de andere.

Dit gaat raar klinken denk ik wat ik nu ga zeggen. Maar eigenlijk ben ik blij dat er een topic van is. Ik kan mij hier helemaal in vinden. Gewoon omdat ik aan de andere kant sta van jou verhaal. Zo zie ik ook eens hoe de andere denkt nu het niet tegen mij is want dat is wat je in je hoofd voelt als het mis gaat. " iedereen is tegen mij " dank je wel hiervóór.

Bij mij is er een sterk vermoeden van ASS, maar mijn ouders hebben mij nooit laten testen. Ik kan echter wel begrijpen waarom mensen ervoor kiezen om een zwangerschap stop te zetten, maar ja - ASS is heel breed en komt natuurlijk in allerlei gradaties. Adiesta's man ziet de zaken waarschijnlijk inderdaad erg ongenuanceerd. Ik heb een neef die mentaal beperkt is (wel geen ADD) en wat ik zeker weet, is dat ik een leven als eeuwige begeleider van zo'n kindje te zwaar zou vinden. Ik zou het erg triest vinden voor Adiesta om ergens voor te moeten kiezen waar ze niet achter staat. Nu kunnen andere beslissingen nog, dus hoop ik dat haar man - als het nodig zou zijn - kan inzien hoe moeilijk dit voor zijn vrouw (en zelfs zijn hele gezin) wordt. Dan is het toch beter om voor het welzijn van het gezin te kiezen dan voor een wezentje dat van zichzelf nog niet eens weet dat hij bestaat en dus ook geen zware emotionele last te torsen heeft.

Zeker. Ik wens jullie veel wijsheid en goede moed toe. Hopelijk kunnen jullie tot een beslissing komen waar jullie achter staan.

Ik zou zeker naar een ander ziekenhuis gaan als ze zulke fouten maken en een nipt afnemen zonder toestemming! Echt ongelofelijk! Maar kwam het (foute) geslacht nou uit de nipt of uit de vlokkentest?

Ja eens met wat je zegt, want als de moeder van haar man ook had besloten abortus te plegen waar ze nu niet samen en ieder kind heeft recht op leven. Je hebt het mooi verwoord.

Nee ik snap echt wel dat het niet simpel is! En ik ken ook niet in hun situatie thuis kijken. Maar ik lees net dat topic starter, niet een luier, fles, poetsdoek of boodschap hoeft te doen omdat haar man dit doet en dat hij alleen ruimte en tijd nodig heeft om zijn eigen idee uit te proberen en begeleiding nodig heeft. Misschien schetst ze het beeld verkeerd waardoor ik dit eigenlijk ergens denk dat vele dit als ideaal beeld zien. Eerder zei ze dat hij compleet van haar afhankelijk is Dusja 2 tegenstrijdige verhalen. Het zal ook echt wel een keerpunt hebben dat er lastigere periodes zijn maar ik denk dan toch weer, als je man zon goede hulp is in het dagelijks leven met de opvoeding, huishouden en boodschappen waarom zou je dan bang zijn dat je het alleen zou moeten doen. Misschien denk ik ook gewoon te wit/zwart en heb geen ASS of autisme of iets maar ben gewoon realistisch over wat ze zelf verteld. Ik zelf zou nooit een gezond kind weg laten halen omdat het mogelijk een complexere denkvermogen heeft of geestelijk achter loopt. Maar dat ben ik. Topic starter moet zelf weten wat ze ermee doet verder. Ik hoop ze voor zichzelf de juiste beslissing neemt.

vind niet dat je daar in kan oordelen! geloof me ij heb een zoon met autimse en dat is niet makkelijk! zelf sterk in je schoenen staan moet ie echt wel!! wij .hebben 100 instanties al gehad maar zn gedrag wordt van kwaad tot erger.. hebben vele hulp en gehad en zelfs uithuisplaatsing... dus snap niet zo goed dat iemand oordelen gaat over wat wel of niet "haalbaar" is in een mensen leven... net zoals iemand met down veel zorg nodig heeft.. en ander kindje met down loopt overal fluitend doorheen.. want een kind met geestelijke beperkingen is intens zwaar!!!!

Het fijt is dat de moeilijkste periode met mensen met ass=autisme vooral een extreem moeilijke kindertijd hebben. Naarmate ze ouder worden en dan spreek ik over volwassen leeftijd vanaf 20 jaar leren ze zich onderdrukken en dit kan alleen maar wanneer ze een goede opvoeding hebben genoten want wat ze leren is voor de rest van hun leven. Ze zalen moet hier zelf over beslissen. Een zware en moeilijke keuze. Als ze kiest om het af te breken zal even moeilijk zijn dan kiezen om het te houden. Haar eigen gezondheid laat namelijk ook de wensen over. Kinderen met ass hebben heel vaak woede buien. Is ze hier sterk genoeg voor. Want dit is bv iets wat hijnietinziet dat dit gebeurt. En zal ook niet gouw ingrijpen tenzei het geheel escaleerd. Ikwilniet in haar schoenen staan. Hij helpt wel met materiële dingen maar niet met de emotionele dingen.

Ik oordeel ook alleen na haar verhaal! Als je goed leest kan overgrootopa, opa papa en meer mannen in de familie er prima mee leven en blijkbaar gewoon een prima gezin stichten en onderhouden. Als je goed leest schrijf ik ook dat als het kind geen “goede” toekomst inschatting heeft dat ik het goed snap maar als het kindje buitenom geen hoge diploma halen gewoon mee kan in de maatschappij vind ik dat ik mijn mening mag geven dat ik een abortus wel ver vind gaan toch? Als je goed na de topic starter haar verhaal kijkt lees je dat papa een prima man is die voor vele ideaal lijkt. Natuurlijk bepaalde verantwoordingen komen op mama. Maarja ik lees niet dat het kindje een heel zwaar leven tegemoet gaat. Zoals ik al eerder zei laat mij maar zwart/wit denken maar ik zelf zou niet een gezond kind weghalen! Autistische kinderen zijn niet ziek ofzo die hebben alleen een net wat andere hersenindeling.

je oordeelt wel want papa en opa kunnen ook prima leven.. dus kan papa en mama ook prima kind opvoeden... is gewoon een keiharde oordeel hoor ;)

Wat vreselijk voor je Adiesta. Sterkte met de hele situatie. Ik hoop dat jij en je man samen tot een beslissing komen waar jullie beiden achter staan. Het positieve wat ik kan bedenken is dat je man misschien wel heel goed begrijpt waar jullie kindje straks mee worstelt, wellicht is dat dan minder eenzaam? Nogmaals sterkte en vreselijk van deze medische fout.

Ik vind abortus ook wat ver gaan, maar ieder zo z'n mening. Als je het zelf echt niet ziet zitten moet je je hart volgen. Ik heb zelf een autistische broer dus heb het vanaf begin meegemaakt. Zou een autistisch kind zelf ook erg spannend vinden, maar daarin heb je zo ontzettend veel gradaties dat alleen de term zelf niet eens zo gek veel zegt. Is in veel gevallen ook niet te vergelijken met Down hoor, dat is echt wel een flinke stap extremer. Natuurlijk heb je in autisme uitschieters, maar dat heb je in Down ook. Doe vooral wat voor jezelf goed voelt. Uiteindelijk komt de zorg ook op jullie schouders. Voordeel is wel dat je man het heeft en je er dus beide ervaring mee hebt. ☺

Ze had spijt en als ze nu terug kijkt naar toen had ze het afgebroken

Lieve mensen we hebben morgen afspraak bij dienst genetica in leuven. MAAR we hebben intussen een besluit genomen... We houden onze jongen (Lejandro-Jay). We gaan wel in de toekomst geen risicos meer aangaan en gaan voor de donor. Mijn man laat een knoopje in leggen. Dit is ons besluit. Hoe zwaar het mag uitkomen... Resultaten van ons 4 jarige dochter zijn binnengekomen en blijkbaar heeft ze dezelfde afwijking. We merkten daar zelfs niets van. Ze werkt als kindermodel en heeft weinig autistische trekjes. Ze kan veel worden schrijven, lezen lukt nog niet goed maar qua grove motoriek (bal vangen en lopen) is wat moeilijker. Ze schrijft cijfers en loopt op sommige vlakken zelfs voor. Enkel motoriek is beetje lastiger. Maar bon. We doen gewoon ons best :) ons besluit ligt vast maar toch naar leuven voor erover te praten.

Dit is exact de reden waarom ik geen test wil doen..de tweeling is welkom in welke vorm dan ook. Zij horen bij mij en hou nu al onvoorwaardelijk van ze. Laat je niet gek maken.