Solliciteren: wel of niet zwangerschap vermelden

Ik heb gesolliciteerd op mijn huidige baan en direct tijdens de kennismaking verteld dat ik zwanger was (nu 2 jaar geleden, bij mn eerste kindje). Ze reageerden heel positief en het was voor hen geen probleem. Toen wel gekozen om niet eerst ingewerkt te worden voor een paar weken, maar na m'n verlof te beginnen. Als ik het over moest doen, zou ik het weer zo doen 😁

Niet doen. Bewust of onbewust nemen ze dit ondanks dat dit niet mag toch misschien mee in hun overwegingen. Als ze ernaar vragen dan weet je het zeker dat ze het in overweging nemen. Dit is feitelijk discriminatie. En ik zou dan antwoorden dat dit privé is en dit niks met de job te maken heeft.

Ik heb ook op een nieuwe baan gesolliciteerd en ben ook begin november uitgerekend. Ik heb mij voorgenomen om, indien dat ik wordt uitgenodigd, het in het tweede gesprek of voorwaarden gesprek te benoemen. Ik zal het niet helemaal stil houden omdat je dan wel met een hele slechte start begint richting je werkgever, maar dat is mijn mening! Succes met je sollicitatie! 😊

Met een slechte start bedoel ik, dat dan het vertrouwen van de werkgever al kan zijn beschadigd waardoor het in het werkveld consequenties kan hebben. Daarnaast als je het niet verteld, hij moet het toch een keer weten voor je verlof!

Ik zou het niet in de brief zetten, mocht je uitgenodigd worden en je bent verder dan 12 weken kan het altijd nog, gewoon je gevoel volgen, succes met solliciteren!! 💪🏽

In cv niet maar persoonlijk altijd

Zou het in je gesprek wel melden. Er is een mega leraren tekort (nouja, beetje afhankelijk van welk vak je geeft natuurlijk) dus wellicht werkt dat alsnog in je voordeel ;-) Maar wachten tot je bent aangenomen is niet heel netjes, ook al sta je in je recht

Ik vind dit niet verstandig. In het onderwijs is het sowieso al vervelend als leerlingen van docent wisselen. Zeker al in November.. Ik zou het eerlijk aangeven bij een 1e persoonlijke gesprek. Als je het verzwijgt, dan denk ik dat je een minder leuke start hebt met je afdelingsleider.. Maar wellicht ook meteen met je collega's.

ik ben nood gedwongen het niet te vertellen.. maar pas wanneer mr contact getekend is.. helaas MOET ik brood op de plank krijgen en ben ik 20 mei pas 12 weken zwanger.. ik ga opleiding verpleegkundige doen en hoop dus in feb 2021 te starten ipv sept 2020

Zou het zeker niet in de brief zetten. In 1e of 2e gesprek zou wel kunnen maar is volledig jou keuze. Wettelijk is zelfs vastgelegd dat als ze er naar vragen je mag liegen (ze mogen er ook niet naar vragen). Op mijn werk waren afgelopen jaar 2 die het tijdens sollicitatie hebben gezegd, beide aangenomen. Werkgever zoekt toch iemand voor langere termijn, dan maken die paar maanden verlof niet zo uit.

Zit met hetzelfde helaas, ik lees mee.

Ik heb een leuke baan, maar was toch aan het rondkijken. Ik werd uitgenodigd, kreeg zelfs de baan aangeboden. Op dezelfde dag kwam ik er achter dat ik zwanger was. Twijfel twijfel wel zeggen niet zeggen wat te doen. Ik ben in gesprek gegaan met de manager. Ik zag de moed in zijn schoenen zakken. Hoe ging hij dit oplossen want wanneer ik met verlof zou gaan (na 4 maanden dienstverband) zouden twee collega's met pensioen gaan. Die collega's werken op dit moment al na hun eigenlijke pensioen datum door. Met mijn goedkeuring hebben we mijn sollicitatie ongedaan gemaakt. Klinkt raar, maar ik zit niet op een schopstoel bij mijn huidige werk en het starte van een intensieve nieuwe baan terwijl ik net zwanger ben en ik volg er naast ook nog een HBO studie is misschien een beetje veel. 5 minuten nadat ik weg was werd ik gebeld. Het was de manager. Of ik alsjeblieft wilde bellen wanneer ik weer na de geboorte wilde gaan werken want hij vondt het zo geweldig dat ik eerlijk was geweest. Hij zei links of rechts om ik vind een plekje voor je wanneer je in februari wilt beginnen. Natuurlijk vond ik het aan de ene kant jammer dat hij niet zei oh geen probleem kom maar gewoon, maar ik snap het wel. Of je er iets aan hebt geen idee, maar ik vind dar eerlijkheid het langst duurt.

Ik vind niet dat je dit moet zeggen

Ik zal dit zeggen bij de laatste ronde / contract bespreken voordat je tekent. Ze beoordelen dan puur op wie je bent en wie het beste past en zijn niet gekleurd door dit. Je begint daarmee open en eerlijk aan een nieuwe baan (wat voor jezelf fijn is) en als ze zich op dat moment alsnog terugtrekken (wat niet mag) weet je ook genoeg...

Eerlijkheid duurd het langst. Ik zou het bij het gesprek vertellen, en benoemen dat je daarom niet minder graag de baan zou willen. Als ze je echt willen en jij ook dan is er altijd iets mogelijk. En zo niet, dan weet je dat ook meteen en kun je daar je eige mening over vellen. Succes! X

Ik heb ook net gesolliciteerd en ben gewoon eerlijk geweest, mijn toekomstige leidinggevende zei, gefeliciteerd, geen probleem als het goed is ben je er dan maar 16 week tussen uit en dan kun je gewoon weer beginnen. Ik zou het lullig vinden het pas later te vermelden. Want op deze manier door eerlijk te zijn laat je ook zien dat je te vertrouwen bent. Denk ik...

Je bent het niet verplicht om het te vermelden. Je kan op sollicitatie gesprek niet zeggen maar tijdens contract tekenen erbij vermelden. Of na proefperiode erbij vermelden. Ze gaan nooit eerlijk zeggen we wijzen je af omdat je zwanger bent terwijl je wilt eerlijk zijn. Ze weten dat we kunnen hier een probleem van maken.

Eerlijkheid duurt t langst. Ik zou me als werkgever/ leidinggevende behoorlijk genaaid voelen wanneer je het pas bij of na het tekenen van t contract zou vertellen. Je maakt op die manier ook geen lekkere start bij collega's en in jouw geval je leerlingen. Wanneer je t eerder zegt kun je hier als werkgever rekening mee houden. En/of aanvullende afspraken maken...

Ik heb in mei 2018 gesolliciteerd en aangegeven pas na de zomer weg te willen bij het toenmalige werk. Dit ivm niet zomaar vakanties van collega's in problemen te brengen voor een piek periode. Dit werd gerespecteerd. En bij mn sollicitatie heb ik toen ook aangegeven een actieve kinderwens te hebben. Voor mij gaf het wel de ruimte om in gesprek ook te vragen hoe zij omgaan met jonge gezinnen, oppas en vaste werkdagen. Ook al heeft het dan weliswaar lang nog geduurd voor ik zwanger was, ik heb er nooit een geheim van gemaakt. Het is niet alleen dat zij een nieuwe medewerker zochten, maar ook dat ik een baan zocht met vooruitzicht op een nieuwe privé situatie. Volg je hart, gevoel en praktisch, jij kunt de afwegingen maken tussen wat je kan maar ook moet hebben in een baan betreft inkomen, uren, vaste werkdagen, etc. maar ook waar je je prettig bij voelt hoe ze reageren op de vraag dat je een actieve kinderwens hebt. Daarmee zeg je eigenlijk niet dat je zwanger bent, maar wel snel hoopt...

Tja ik zou het persoonlijk wel in het eerste gesprek zeggen. Natuurlijk is er een grote kans dat je daardoor niet aangenomen wordt, want als zwangere wordt je nog steeds gediscrimineerd. Zo heb ik bij m'n eerste zwangerschap geen contractverlenging gekregen, omdat ik zwanger was en wel functioneerde. Zelf vind ik het het beste als je een relatie met je werkgever opbouwde van wederzijds vertrouwen. Als je iets op je hart hebt, dat je het kan delen, zonder dat je daarover veroordeeld wordt. In mijn ogen is een zwangerschap een normaal onderdeel van het leven en een werkgever die daar "moeilijk" over doet verdiend jouw inspanning niet. Ik heb nu een super fijne werkgever die super blij reageerde en positief is. Dus ik ben blij dat ik niet meer voor m'n oude baas werk. Wat één en al frustratie was.