Solliciteren: wel of niet zwangerschap vermelden

Ik heb het niet gezegd. Was tijdens de sollicitatieprocedure nog niet zwanger maar bij het contract tekenen wel. Arbeidsrelatie is hierdoor en door Corona compleet kapot. Ze willen van me af maar ik heb ontslagbescherming als zwangere vrouw. Echt een lastig dilemma voor je. Ik krijg allemaal discriminerende verwijten... door eerlijkheid was dat voorkomen maar had ik de baan absoluut niet gekregen. We worden als vrouwen niet voor niets beschermd in deze situatie. Discriminatie komt helaas veel voor ook al kun je het niet bewijzen.

Probleem is dat niet alle werkgevers ook zo eerlijk zijn. Er zullen zijn die je afwijzen ivm zwangerschap maar een andere kul smoes gebruiken. Dat is ook niet eerlijk (en wettelijk verboden).

Ik heb bij mijn sollicitatiegesprek aangegeven dat er een kinderwens was. Dat was geen enkel probleem. Na een jaar zou ik een vaste aanstelling krijgen. En ik geb overwogen om het pas na dat jaar te zeggen. Maar ik heb toch gewoon open kaart gespeeld. Die vaste aanstelling heb ik gekregen en nu ben ik zwanger. Mijn baas is heel relaxed daarin.

Waarom zou je je genaaid voelen? Omdat je dan toch liever die persoon niet had aangenomen?? Dat is net de reden dat je dit als vrouw helemaal niet hoeft te vertellen. Er is gewoon heel veel discriminatie van zwangere vrouwen . Die info zou eigenlijk geen rol mogen spelen bij bepalen of iemand wordt aangeworven. Erna is er nog tijd genoeg om afspraken te maken

Omdat iemand niet direct eerlijk is geweest. Als je de perfecte kandidaat bent voor de functie zal je toekomstige werkgever meedenken aan een oplossing. Je zou dan in overleg bijvoorbeeld pas na je verlof kunnen beginnen. Dan hebben de leerlingen nog een half jaar een invaller. En dan start jij na je verlof. Dan is je werkgever helemaal voorbereid en ben je beide gelukkig. Wanneer je het pas verteld in je arbeidsvoorwaarden gesprek,.heb je kans dat ze het óf daar op stuk laten lopen, óf je hoeft na je proeftijd niet terug te komen óf je jaarcontract wordt niet verlengd. Je kunt beter eerlijk zijn. Hoef je je ook geen zorgen te maken om dit soort situaties. Weet je meteen waar je aan toe bent. En als ze je niet aannemen met n kutsmoes,.Weet je ook dat je daar niet wilt werken. (Lijkt mij dan). Nogmaals, ik zou als werkgever echt pissig zijn omdat je niet eerlijk bent geweest en ik denk dat je op die basis nooit een goede arbeidsrelatie kunt opbouwen.

Ik zat met hetzelfde dilemma! Heb er voor gekozen om in het arbeidsvoorwaarden gesprek het wel aan te geven omdat ik het niet netjes vind om dit pas na de proeftijd te vertellen. Het was geen enkel probleem, al is het voor mijn cliënten niet zo prettig; een nieuw gezicht voor een paar maanden, dan 16 weken weg en dan ben ik er weer.

Ik vind dat dit gewoon (zeker in de prille fase van voor 12 weken) tot de privésfeer behoort. Ook wettelijk ben je tot niets verplicht en mag een werkgever het zelfs niet vragen of je zwanger bent of plannen hebt in die richting

Ik zou het niet zeggen. Nu voor de 2e keer zwanger en 1e keer geen verlenging ivm zwangerschap en nu er per direct uit gegooid ivm geen passend werk meer.

Pfff da's echt niet oké zeg.. Wat een rot ervaring. Naar mijn idee mag dat ik helemaal niet op zo'n manier? Iemand ontslaan vanwege zwangerschap?

Ik zal wel een knuppel in het hoenderhok gooien, maar ik vind dat een werkgever je best mag weigeren als je zwanger bent. Ik vind ook dat je het wel eerlijk moet vertellen. Een werkgever zoek niet voor niets een nieuwe medewerker. Er is namelijk werk wat gedaan moet worden. Wellicht zit hij er niet op te wachten dat er over vier maanden alweer vervangen gezocht moet worden. Daarnaast is in sommige beroepen (ik heb er 1 van) het niet eens mogelijk om vervanging te regelen voor 4 maanden (omdat alleen de inwerktijd al 4 maand duurt bijv.). Houd er ook rekening mee dat het werven van nieuwe medewerkers veel geld kost. Als docent is het wellicht wat anders omdat ze vaak best wel een poulle hebben van mensen die tijdelijk kunnen invallen (hangt natuurlijk wel af vd regio). En eerlijk vertellen lijkt me sws goed voor een gezonde werkrelatie. Dan kan een werkgever zelf bepalen of het wel kan, over vier maand vervanging regelen. Prima dat er hier in opmerking zo nu en dan neer wordt gekeken op werkgevers, maar kijk ook zelf in de spiegel, want blijkbaar zijn er ook een boel die niet eerlijk durven te zijn.

Akkoord dat een aanwerving veel geld kost. Maar er kunnen ook andere dingen gebeuren waardoor de nieuwe persoon alsnog snel uitvalt.

Maar als iemand 4 maand van te voren weet dat die z’n been breekt vind ik ook dat diegene het moet zeggen 😉 Er is wel een verschil tussen iets als weten of het risico dat iets gaat gebeuren.

Ik zit ook in sollicitaties en vertel het wel, vooral omdat we pas 12 weken zijn: ellende zo goed als voorbij en nog een half jaar aan de bak! Denk dat als ik het niet zeg, het daarna veel vervelender wordt. Wel eerst even goede indruk gemaakt en omdat ik via een recruiter solliciteer gewoon aan het eind van eerste gesprek verteld, die kan dan de werkgever vast een beetje kneden. Maarja.. weet nog niet wat het resultaat is ;) hoop eind van de week te kunnen zeggen dat het een goede aanpak is ;)

Het punt is dat vrouwen gediscrimineerd worden. En daar kan ik absoluut niet tegen. En net daarom is het je RECHT om dit niet tegen een werkgever te moeten zeggen. Je doet dus niks verkeerd hiermee. Het is erg dat vrouwen onder druk gezet worden. Wij zorgen wel voor de toekomstige werknemers maar mogen zelf geen job hebben (en inkomensverlies) lijden??

Nee klopt dit mag niet. Maar zolang jij geen bewijs hebt en zij wat anders melden heb je helaas geen poot om op te staan. Achteraf had ik het gesprek moeten opnemen dan waren ze flink de pineut geweest maar daar denk je op zo'n moment niet bij na.

hier ben ik het toch echt volledig mee eens.

Ik heb het bij mijn 1ste zoontje gehad verteld na contract verlenging dat ik zwanger was na mijn verlof hoefde ik niet meer terug te komen wel met een andere smoes maar hoorde uit eindelijk van een collega dat ik eruit moest omdat ik niet meer flexibel zou zijn en ik te oud was!! Leuk ben je net 32 🤨 je staat als vrouw gewoon er slecht voor en zekr in deze tijd is gewoon lastig wat je keuze ook zal zijn!!

Ik zou hier open in zijn. Ik heb er ervaring mee gehad. Als er dringend iemand nodig is, klein team, lang inwerktraject is het niet fijn voor de samenwerking om dit achter te houden. Daarnaast - hoe cliché ook - veel vrouwen gaan na zwangerschap minder werken en nemen ouderschapsverlof op dat je als werkgever moeilijk kan weigeren. Met als gevolg dat je binnen no time met een nieuwe medewerker zit die (veel) minder uren gaat werken dan waar de vacature voor was. Zou dus zeker eerlijk zijn en als het kan, niet nu van baan switchen maar na je zwangerschap. Denk ook stuk relaxter voor jezelf... Nieuwe baan is toch erg vermoeiend in het begin.

Gewoon eerlijk zijn.

Hier helemaal mee eens. Zou gewoon eerlijk zijn.