Waar beginnen

Gelukkig heb je nog even de tijd om alles te laten bezinken en te wennen aan het idee. Ik snap wat je bedoelt! Was ook even heel onzeker. Ik wilde het super graag en nu is het zo ver en denk ik. Waarom?? Hoe?? Bespreek het met je partner!

Ik begrijp je volkomen. Ik ben 36 en heb 2 dochters van 16 en 15 en ben nu 11 weken zwanger. Ik vraag mij dagelijks een paar keer per dag af waar ik mee bezig ben. Alles wat jij beschrijft is zo herkenbaar. Praat erover zou ik zeggen. Ik praat er veel over met mijn man en zusje en het helpt enorm. Alleen al het benoemen van wat je voelt kan jou rust geven. Niet opkroppen maar benoemen. We slaan ons hier wel doorheen. We worden echt super mammies🥰. Succes meid en gefeliciteerd met je zwangerschap.

Wees gerust, dit hoort er allemaal bij tijdens een eerste zwangerschap! Dat het nu eindelijk zo ver is, kan onwerkelijk aanvoelen...en je aan het twijfelen brengen. Dit zijn ook je hormonen 😌. Natuurlijk is het hebben van een klein wondertje in je buik iets groots en wat t al zegt: wonderbaarlijk! ♥️🙏🏻 Doe waar je je goed bij voelt en ga niet teveel malen over dingen...alles op z'n tijd. Ik ben zwanger van de 3de nu wat opnieuw een keizersnede gaat worden en ook ik ben angstig daarvoor, maar laat t los want dat is nog ver weg en hoe dan ook; t komt goed! Het moet toch gebeuren dus ook dát moment gaat voorbij! Geniet van alle momenten die nog komen gaat, want echt, je zwangerschap is ZO voorbij....🤭 Ik neem aan dat je al bij een arts bent geweest / echo hebt gehad? Wat je zou kunnen doen is een kraamhulp uitzoeken en je daarbij aanmelden.. Verder gewoon goed voor jezelf zorgen! Er valt ook veel te vinden op internet, of misschien iemand in je omgeving die recent mama is geworden waar je veel aan kan vragen! 🤗👶🏻🍼

Dank u. Jij ook gefeliciteerd. We hebben het nog niet veel mensen verteld uit angst dat het nog misloopt. Ik denk dat het daar ook misschien wel mee te maken heeft. Hoe je zegt. We moeten het benoemen. Dank je

Dank je voor je reactie. Ja we hebben al 2 echo's gehad. En vrijdag terug opnieuw. Het bloed onderzoek was ook heel goed. Ik weet het is ver weg. Maar net toen ik aan het lezen was tussen de topics zag ik iemand die al een kamertje gekocht had. Instant paniek natuurlijk. Ik dacht dit pas in augustus te doen ofzo. Op zo momenten denk ik dan oefff wat ben ik toch allemaal aan het doen

Haha kan ik me voorstellen! Maar een kamertje? Hoef je allemaal echt nog niet te doen joh...ik zou sowieso wachten tot na de 20 weken. Ligt eraan of je veel werk hebt ja of nee...nogmaals, doe wat goed voelt! Vertrouw op je eigen gevoel, dan komt t altijd goed! En praat er met mensen over...is ook geruststellend ♥️. Heel veel succes en een fijne zwangerschap toegewenst! 👶🏻

Ik ben even ver maar t voelt ook nog niet echt. Hoop/denk dat dit na de eerste echo komt die ik met 11 wk eindelijk heb. Dat sommige al zo shoppen snap ik ook niet, hebben we nog bijna een half jaar voor! Las ook wat over 6 maanden levertijd op kinderkamer, inboedel dat moet wel een hele bijzondere kamer zijn 🤣. Maar verschilt ook gewoon per persoon wat je wil en hoe gek je het maak!

Mijn ervaring met de eerste is. We hadden alles netjes 6 weken van te voren klaar maar de kleine meid moest de eerste week bij ons in de slaapkamer slapen in de kinderwagen. Dit mag je zo lang doen als je zelf wilt. Dus slaapkamer niet nodig. Zijn zoveel mensen die de kleine een half jaar naast bed houden en verschonen op de keuken. Dat toen viel het kwartje pas met hoe druk ik me maakte om niks. We hebben ook alles aangeschaft wat moest en eigenlijk nooit gebruikt. Zoals hydrofile luiers en spuugdoekjes hier heb je snel te veel van. Ook kleine kledingmaat 56. Onze dame heeft er wel een maand in gezeten. Zonde geld. Ook bad spul en crèmes gebruik je ook niet. Ze is nu 2 en het ligt er nog. Dus chil tijd zat. Ga lekker rustig sneupen. Idd wachten op de 20 weken echo. Dan voelt alles anders. Het enige wat ik echt leuk vond is het eerste pakje en mutsje. Dat blijft speciaal.

Wat je ook doet, het is niet snel fout. Zo lang je baby iets heeft om in te slapen en je de kleine ergens kunt verschonen ben je al een heel eind. En heel veel babywinkels hebben de meest gangbare kamertjes gewoon op voorraad. Voor wat betreft de bevalling, maak je daar nu nog niet druk om. Elke bevalling is anders en als het zo ver is, dan lukt het jou ook. Met of zonder extra hulp. Bij mijn eerste nam mijn lijf het helemaal over. Ik had niet eens tijd om me bang te maken, ik moest er gewoon doorheen. Als die angst voor de bevalling blijft, praat er dan ook met je verloskundige of gynaecoloog over. Die kunnen je daarin ook helpen.

Een baby heeft in het begin eigenlijk maar 3 dingen nodig: voeding, liefde en warmte. De natuur heeft het prachtig geregeld want een moeder kan deze 3 dingen in principe allemaal geven (kunstvoeding kan ook natuurlijk maar ik bedoel maar even te zeggen dat de baby’s eerste behoeften echt niet zo groot zijn en in principe allemaal al ingebouwd zitten in de mama). Oké luiers zijn ook wel erg handig 😉 maar de rest (kamertje, andere dingen die je nog moet of wil kopen) is bijzaak en allemaal heel leuk, maar geen reden om over te stressen. Neem je tijd, doe het op jouw manier. Laat je niet gek maken! En wat die bevalling betreft, laat het gewoon op je afkomen. Ook hier geldt: de natuur heeft ons vrouwen zo gemaakt dat ons lichaam in principe precies weet wat er moet gebeuren. Misschien weten onze hersenen het niet, en daarom kun je je er nu druk over maken, maar als het eenmaal zover is neemt je lichaam het van je over. Een bevalling op tv is ook heel anders dan een eigen bevalling, mede door hormonen die je tijdens de bevalling hebt en niet als je het op tv ziet. Wat voor bevalling heb je trouwens gekeken? Ik kan het je aanraden om evt ook eens naar een ander soort bevalling te kijken, bijvoorbeeld een rustige liefdevolle badbevalling. Om te zien dat het ook iets heel moois kan zijn. Maar persoonlijk zou ik hier nog even mee wachten. Misschien tot je de baby voelt bewegen en het allemaal wat echter wordt. Nu staat het allemaal nog ver van je af maar over een poosje zul je zien dat je er echt zin in hebt om de baby te ontmoeten. En dan kijk je ook weer anders tegen een bevalling aan. Het komt allemaal goed. Vrouwen zijn al duizenden, miljoenen jaren zwanger en bevallen van hun baby’s. You can do this ❤️

Begin met een lijstje te maken wat je allemaal nodig bent. Die staan genoeg op internet. Begin langzaam aan met het aanschaffen van alles, ik begin eerst met alles wat niet kleur gebonden is. Zoals een kinderwagen en autostoel enz. Zodra ik het geslacht weet ga ik pas beddengoed en kleren enz kopen. Je kan nu al kraamzorg aanvragen. Denk alvast na over eventueel kinderopvang. Een kraampakket heb je ook nodig, deze kun je bij de zorgverzekeraar krijgen mits je daarvoor verzekerd bent maar je kan ook alles zelf kopen bij de Kruitvat. Dan ben je al een heel eind op weg. En ja die bevalling, ik zie er ook tegenop, maar laat het over je heen komen. Er zijn al miljarden vrouwen bevallen, dus ook jij gaat het wel redden!

Ik herken je gevoel zooo erg. Zwanger via iui . Je zit in een traject, wordt geleefd, spuit hormonen, komt opdraven voor "de daad". En dan teleurstelling op teleurstelling op teleurstelling. En terwijl je in het ritme zit van teleurstellingen maar ook een bekend patroon wordt dat ineens doorbroken met een zwangerschap. En dan moet je er zogenaamd ook meteen helemaal ineens blij mee zijn. Ik ben inmiddels 12 weken en nog steeds is het gevoel van blijdschap niet ingedaald. En wat anderen ook schrijven, in het begin hebben we gelukkig niet veel nodig om de kleine te voorzien in zn behoeften. Dus laat dat een troost zijn. Maar ook, leg de lat in je emotie niet te hoog voor jezelf, hopelijk na meerdere echo's of misschien pas als je de kleine gaat voelen, kun je het wat meer beseffen dat je zo lang het gestreden voor iets en het er nu mag gaan zijn. 🍀

Ik herken je angst volledig.. we zijn dan wel op een natuurlijke manier zwanger geworden maar niet geheel bewust.. ik vertelde altijd dat ik geen kinderen wou door voornamelijk doordat ik angst heb voor het onbekende pijn tijdens een bevalling en wat er vooraan komt(maar dit was allemaal voordat ik mijn man had ontmoet).. hopelijk kunnen we hier nog enige rust voor vinden zodat dit de komende maanden geen extra stress voor de baby gaat zorgen. Beetje voor beetje word ik blijer en mag vandaag voor het eerst naar de gyn. 2 weken geleden ben ik voor het eerst naar de verloskundige geweest voor mn eerste echo. K hoop stiekem dat er vandaag nog een echo word gemaakt zodat het besef steeds meer komt ❤

Die bevalling. Wees daar niet bang voor. Het is niet pijnloos maar als die horror verhalen of krijsende vrouwen op tv is lang niet hoe het altijd gaat. Na alles wat ik hoorde vond ik het het reuze meevallen bij mijn 1e. En daarbij je bent een vrouw. Jouw lichaam weet wat ze moet doen. En als je goed luistert naar de verloskundige tijdens de bevalling gaat dat echt goed komen! Verder bespreek waar je mee zit met de verloskundige. Je krijgt van hun alle info die je nodig bent. Wanneer je wat moet regelen. Het is niet gek dat je je zo voelt. Je leven gaat compleet veranderen. Daar heb je gewoon echt even tijd voor nodig om je dat te realiseren.

Zwanger via icsi, hebben samen 2 kinderen. We hebben hier 5 jaar over gedaan. En toch voelt dit ook weer eng en spannend. Deden we er wel goed aan, ik ben al 33 en we hebben kinderen van 9 en 13. Is dit eerlijk tegenover dit kind. We verliezen al onze vrijheid, etc. Dus wees niet bang, ik denk dat heel veel moeders dat hebben. Je gaat je weg wel vinden. En over een tijdje denk je, hell yeah, dit hebben we maar mooi samen gedaan. En als je kindje in je armen ligt, weet je al niet meer beter. En zodra je kleintje gaat praten en mama zegt, is er een intens geluk, dat nergens mee te vergelijken valt. Liefde is het allerbelangrijkste❤

Dit is zo herkenbaar! Ik ben 9 weken zwanger via een IUI en het lijkt soms wel of het nog niet echt is. Super fijn om te weten dat ik niet de enige ben!

Laat het allemaal gewoon op je af komen. En maak je geen zorgen. Je lichaam bereid zich die laatste weken echt voor op die bevalling en bij mij kwam er ook een rust over men geest en lichaam die laatste weken. Echt gewoon het gevoel ik ga dit kunnen! En genieten!! Ook van die bevalling... En ivm met de spullen dat je moet hebben... eens online zoeken naar lijstjes en dan kan jezelf eentje opmaken voor jezelf wat je fijn vind en nodig hebt. Wat ik nu zelf al zou kopen zijn flesjes voor de voeding. Was er rotsvast van overtuigend om borstvoeding te geven maar na 1 voeding toch gestopt. Dat is een gevoel op de moment en toen zou ik het best handig gevonden hebben moesten we dat al in huis hebben gehad... maar dat was dus niet en is mijn partner nog om flesjes mogen gaan. Wij hadden gelukkig onze geboortelijst liggen in winkel waarvan de verantwoordelijke ook vroedvrouw is... super handig als je net ouder ben geworden want in je hoofd is het toch even allemaal veel... altijd super veel uitleg gehad bij alles en nooit verplicht van iets te kopen. Wij gaan nu opnieuw bij haar onze lijst leggen. Ik ben hier erg fan van in vergelijking van een dreambaby hier in België. Ons systeem is eerst de kamer. De kleur en slaapkamermeubels en het aankleden van de kamer. De kleren, slaapzakjes, dekentjes, hoezen. Dan je park of wieg voor in de living... En zo gewoon rustig stap voor stap alles of werken. Heel veel succes!

Bij onze eerste heb ik een cursus samen bevallen gedaan. Daar moet je je wel op tijd voor inschrijven en werd toen ook door de verzekering vergoed. Voor de rest kan je baby uitzet lijstjes downloaden en gaan verzamelen. Het komt allemaal goed. Je leert het ouderschap onderweg, niemand is perfect.

Gefeliciteerd. We zijn 2 jaar bezig geweest. Na 3 pogingen kregen we pas een terugplaatsing. Die is al direct blijven plakken tegen alle verwachtingen in. Dus we hebben echt nooit gedacht wat als het lukt. Het was altijd ik hoop dat we cryo's hebben dan krijgen we eindelijk een kans. En ja die kans blijft maar groeien 😍 bedankt voor je goede raad

Heb je pregnancy groep? Mss helpt dat wat?