Hoe 'straffen?

Geen tips, maar omg zooooooo herkenbaar! Ik kan echt 10x dingen zeggen, maar mijn dochter luistert echt niet. Hoe ik het ook uitleg of zeg. Dus ik lees graag met je mee voor tips ;)

Ik blijf eigenlijk herhalen, herhalen en herhalen, of ik neem iets af. Straffen heeft hier nog weinig zin heb ik gemerkt. Maar als hij in een driftbui de stoel een gooi geef, gaat hij die wel weer recht zetten samen met mama zodra hij gekalmeerd is. Dan leg ik uit dat hij boos mag zijn, maar niet met spullen mag gooien. Op de koffietafel klimmen is nee zeggen en hem er steeds afhalen. Als hij dan boos wordt is t jammer dan. Maar ik blijf hem eraf halen en hij kan huilen tot hij een ons weegt En soms ontplof ik zelf, maarja daar heeft hij ook niks aan🤣🥴

Als mijn zoontje straf krijgt zet ik hem bij de muur. Soms is dat ook een uitdaging hoor met wegkruipen of op zijn billen weg schuiven maar na vaak genoeg herhalen blijft hij zitten en als hij dan rustig is haal ik hem bij me en leg uit dat dat niet mag. Vaak speelt hij daarna weer lief verder

Hier een lekker temperamentvol kindje die vaak wel aan het testen is, maar zeker wanneer hij moe is echt heel baldadig wordt, loopt letterlijk van het ene ding wat niet mag door naar het andere wat niet mag. Dan moet hij echt even uit de situatie gehaald worden en zet ik hem in de tripptrapp, kan hij geen kant op 😬

Oh ja dat herhalen doe ik ook echt 100 keer een probeer consequent te blijven, maar het lijkt gewoon niet te helpen.. en al helemaal als ze telkens het lachen.... Die baldadige buien zijn overigens ook heel herkenbaar. @tweli bij het hem in de tripp trapp zetten, gaat hij de tripp trapp dan niet associëren met 'straf'? Ik noem het overigens straf, maar misschien dat 'corrigeren' een beter woord is.

Ik ben niet zo voor het straffen, wij gaan uit van logische gevolgen: morsen betekent helpen opkuisen, boekjes slecht behandelen betekent de boekjes wegleggen zodat ze niet kapot gaan enz. Kleuren op zichzelf of de tafel enz. betekent kleurtjes weh en we proberen later opnieuw Kasten waar dingen in liggen die kapot kunnen en waar ze moeilijk af bleef, hebben allemaal een kinderslotje. Ook een broertje van een paar maanden. Als ze hem pijn doet, geef ik een alternatief (je mag aaien over zijn buikje enz.) Verder probeer ik de oorzaak aan te pakken: wil ze ook aandacht of is ze moe of… Als haar broertje moet wenen, is het gevolg van haar daden dat ik hem alle aandacht heef om te troosten en daardoor even niet met haar kan bezig zijn. Dit leg ik dan ook uit. Werkt hier heel goed.

Zelf probeer ik mijn zoontje uit de situatie te halen, of pak ik hem even vast. Daarna bied ik een alternatief aan. Mijn man laat hem bij de muur staan en daar blijft hij dan ook huilend staan. Hij heeft dan wel door dat hij iets fout gedaan heeft. We troosten hem dan na ongeveer een minuut.

Ahja dit is ook een goede. Het enige is dat ik het gevoel heb dat mijn dochter niet echt doorheeft dat ze echt stout is geweest aangezien ze hard gaat lachen ipv huilen..

Iedereen reageert anders op situaties. Wie weet heeft je dochter geen idee hoe ze met haar emoties moet omgaan en gaat lachen waar een ander kindje zou huilen. Mijn kind gaat soms ook lachen omdat hij niet weet hoe hij moet reageren op mijn frustratie. Ik behandel de uiting bij mijn kindje hetzelfde in geval van corrigeren. Het corrigeren doen wij overigens zoals een aantal mensen eerder al genoemd hebben. Uit de situatie halen en benoemen wat er gebeurd en dat emoties daarbij ok zijn. Kan zijn even oppakken en een meter verderop zetten, nooit te ver weg en we zijn er altijd bij - dus geen gang of zo. Daar steeds naartoe terug brengen en rustig uitleggen wat er gaande is tot hij rustig is of om een knuffel vraagt (is blijkbaar bij hem een teken van begrip). Daarna gaat het eigenlijk altijd weer goed. Maarr.. geduld is een schone irritante zaak 🥲

Alsof je t gewoon over mijn kind hebt haha, herhalen herhalen herhalen

Naast dat ik vertel wat niet mag, probeer ik ook te zeggen wat dan wel mag. Dit lijkt bij hem goed te werken. Dus de kat niet aan zijn staart trekken, maar wel aaien en dan met zijn hand de kat ook aaien.

Hier doen we het zo; Nee zeggen en alternatief aanbieden. Dus aaien ipv slaan. Als hij niet van de tafel afgaat, haal ik hem eraf. Hij gaat soms ook lachen, maar dan probeer ik mijn gezicht strak te houden. En uitleg geven. Als hij bijt moet hij daarna een kusje geven op die plek. Straffen doen we niet. Weleens begrepen dat het beter is dan niet te doen omdat het verbergen van ‘stout’ gedrag kan stimuleren op latere leeftijd.

Wat hier redelijk helpt is hem uit de situatie halen. Dus hij slaat mij bijvoorbeeld. Dan til ik hem op zonder iets te zeggen nog, zet hem paar meter verderop neer, zeg tegen hem dat hij niet mag slaan, maar wel mag aaien en loop dan terug naar mijn plek.

Hier ook eerst de zachtere aanpak geprobeerd. Rustig uitleggen dat ze dit niet mag doen en alternatief aanbieden. Helaas hebben wij nogal een zeer temperament vol kind waarbij dit duidelijk niet werkt, ze liep wat over ons. Dus nu zetten we haar wel echt in de hoek. Hier blijft ze max 1 min staan hoor, maar nu beseft ze meer dat wat ze deed niet ok is. We leggen wel uit waarom en als we ze uit de hoek halen geven we elkaar altijd een knuffel of een kus. Helaas gaat ze nu soms al op voorhand in de hoek gaan staan en steekt ze daarna stoute dingen uit, want ze heeft toch al in de hoek gestaan dus dan is het toch ok? 😅 Ze is nu 22 maand en heeft een broertje van 4.5maand. Het is hier soms wel wat pittig hihi