9 Reacties
één jaar geleden
Ik snap je helemaal. Ik heb het internet ook rondgestruind toen onze zoon buisjes kreeg.
Onze zoon was destijds 1 jaar en 1 maand oud (inmiddels 2.5 maanden geleden).
Ik zag met name enorm op tegen de narcose. Het is me allemaal enorm meegevallen. Narcose is niet leuk, maar als je vanaf de o.k. naar de uitslaapkamer loopt en je je kopje koffie in handen hebt, komt je kindje alweer de kamer op. Het gaat echt super snel! Dan werkt de narcose uit en krijgt je kindje misschien nog een pijnstiller. Dit was bij onze zoon van toepassing en bij de andere kindjes niet. Hij had echt nog pijn en een oortje wat nog nabloedde. Hij heeft die middag lekker geslapen en was na het slaapje weer helemaal het heertje. Hierna geen pijnstillers meer nodig gehad! Sindsdien heeft hij zo nu en dan een loopoor, maar de infectie kan nu z'n weg naar buiten vinden en blijft njet meer achter het trommelvlies zitten (wat druk veroorzaakte). Sinds de buisjes hebben we een vrolijke dreumes, die enorme sprongen in zijn ontwikkeling maakt! Wij zijn echt enorm tevreden en blij voor onze lieve vent!
één jaar geleden
Wat fijn om te horen dat hij zo snel opgeknapt is! Goed om te horen🥰 dankjewel!
één jaar geleden
Onze dochter heeft ze al voor de 2e keer gekregen. 1e keer in november en toen bleek er een grote ontsteking te zitten tijdens de operatie. Niks voor gekregen en helaas werd de ontsteking na de operatie alleen maar groter waardoor ze uit haar oor bloedde. Druppels en antibiotica gekregen, maar helaas drukte de ontsteking het buisje eruit en moest ze nog een keer. De arts die haar bekeek vooraf zei dat als er tijdens de operatie weer een ontsteking bleek te zijn ik meteen moest vragen om oordruppels. In Feb dit jaar weer geopereerd en oren waren nu schoon maar na 2 weken weer een loopoor dus meteen druppels gekregen nu en 29 maart weer op controle. De 1e keer is ze er goed ziek van geweest door de ontsteking. Veel pijn en erg huilen. De 2e keer sprong ze middags weer rond alsof er niks was gebeurd.
één jaar geleden
Reactie op Pleun22
Hoe is het gegaan?
Ja daar ben ik ook wel benieuwd naar :)
één jaar geleden
Is heel erg meegevallen! Ze mocht in mijn armen onder narcose gebracht worden, was fijn maar ook heel moeilijk om aan te lopen! 5 a 10 minuutjes later zat ik er alweer bij toen ze aan het ontwaken was, ze was heel verdrietig en moest ook echt even bijkomen. De arts gaf aan dat het 'heel heel heel erg nodig was'. Veel pus en vocht achter de oren en de trommelvliezen flink ontstoken. Moesten om 8 uur melden en waren voor de middag alweer thuis. In de middag alweer lekker vrolijk!