Wel of geen tweede kind

Dit herken ik! Het ene moment denk ik ja ik wil er nu gelijk weer voor gaan en het andere moment nee het zwanger zijn terwijl ik weer zo ziek zou zijn, kan ik echt nog niet met een dreumes en dan erna weer de slapeloze nachten. Mijn man wilde er eigenlijk zo snel mogelijk al weer voor gaan. Ik ga dus een afspraak maken om begin mei mijn spiraaltje er weer uit te laten halen. Ik vind het heel spannend, maar ik heb er ook wel zin in.

Pfff. Ik had net zo'n beetje besloten dat het beter is om het bij 1 kind van ons samen te laten. Om meerdere redenen, waaronder dat ik niet mijn hele leven in het teken van de zorg voor kinderen wil zetten ( kijk nu al uit naar dat ze naar school gaat en ik weer tijd voor mezelf heb), praktisch gezien 1 handiger is (want makkelijker uit logeren, makkelijker plannen enzo...), en ik niet weet ik of t trek om weer nagenoeg alles in mn eentje te doen. En ergens ook omdat een nieuw kind minder gewenst is, hoe fair is dat dan naar zo'n kind? "Ja papa en mama waren dolblij dat we in verwachting waren van je zus en jou vonden we na lang afwegen ook wel oke" ( weet dat het niet zo zwartwit is, maar toch). Maar toen ik net toch maar weer eens naar anticonceptie ging kijken, werd ik er toch een beetje verdrietig van. Wou dat ik er gewoon zonder twijfel 100% achter kon staan, welke keuze dan ook. Maar dat is misschien utopie. Ik weet het niet. Het blijft toch lastig... Anyway, ik wilde het gewoon even van me afschrijven. Thanks voor het lezen xx

Heel herkenbaar. Ik word heel moe van het twijfelen 😵‍💫. Ben zelf ook nog niet gestart met nieuwe anticonceptie (gebruiken nu condooms).

Oh ik heb precies hetzelfde. En met kleine man die over gaat in z'n dramfase met alles is nee, krijsen en bijten maakt de keuze niet makkelijker😅

Ik heb misschien een rare vraag maar heeft hier niemand twijfels omdat het financieel best zwaar is? Wij werken allebei 40uur en hebben het nog best zwaar sparen wordt steeds minder dus dit is onze twijfel..

Geen twijfels daarover, kdv is bij een 2e veeeel goedkoper wordt 85% vergoed of zo, heel veel spullen hebben we al, denk aan de kinderwagen, cosleeper, veel kleertjes. Sparen lukt ons ook niet echt maar dat komt meer omdat we nog heel veel in huis bezig zijn. Een 2e kind hoeft denk ik niet heel veel meer extra te kosten, maar misschien ben ik hierin wel een beetje naif.

Niet zozeer financieel, wel de opvang an sich. Mijn moeder past op 3 kleinkinderen tegelijk, 4 wordt erg heftig. Mn schoonmoeder heeft al eens laten vallen dat ze op 2 oppassen teveel zou vinden. Dus daarin zou het sowieso voor ons een puzzel worden, en gezien t dan impliciet aan mij is om die op te lossen zie ik daar ook nog een extra zorg in waarvan ik niet weet of ik die wil. Zeker omdat kdv eigenlijk financieel wel een te grote aanslag wordt en ik echt niet gemaakt ben voor het huismoederschap haha

Het is helemaal geen rare vraag. Ik weet dat mijn ouders het toen ik jong was ook altijd lastig vonden om het financieel te redden. Dus ik weet hoe dat is, al heb ik er als kind niet eens heel erg veel van gemerkt, heel soms dat je wel wat hoorde van ze over geld of even in het rood staan. Nu hebben mijn man en ik het wel heel goed voor mekaar. Verdienen allebei goed, er gaat wel veel geld naar de hypotheek en doen nog wel veel aan het huis, dus sparen momenteel ook niet zoveel. Maar ik heb nog genoeg dingen die ik zou kunnen laten vallen aan kosten, zoals mijn personal training, als we het wel te duur vinden worden. Dus financieel is voor ons nu geen reden, wel heel goed om daarover na te denken! Ik twijfelde echt door mijn zware zwangerschap en de new born fase. Ik wil graag iets meer leeftijdsverschil, terwijl mijn man zsm weer ervoor wilde gaan. Dus de compromis is dat we over een paar weken geen anticonceptie meer gebruiken en dan zien we het wel. Ik begin wel steeds meer toch een soort van kriebels te krijgen als ik hele kleine babytjes zie en ook als ik mijn zoontje nu zie denk ik dat ik nog wel een minimensje van mijn man en mij wil hebben rondlopen.