Handen in het haar…

Ik heb in begin in deze fase gezeten. Meneertje wilde ook absoluut niet in zijn eigen bed. Heb toch even doorgezet. Paar nachten gebroken nachten gehad.. Elke keer weer terug, om hem terug te leggen aai over de bol te geven. En dat was het ook huilen krijsen.. Uren wel eens bij zijn bedje gezeten. Maar na 1,5 week.. sliep hij weer in zijn eigen bedje.. Misschien toch even doorzetten🤷‍♀️

Rond 1,5 zit er weer een progressie. Wij bieden haar de nabijheid waar ze om vraagt. Dus ze slaapt indd tussen ons in, of één van ons bij haar in haar vloerbed.

Hier is het ene dag oke dat ze hooguit een flesje wil maar binnen 20min weer slaapt tot de ochtend. Andere nachten is het slapen in de armen maar zodra we haar weg willen leggen hard huilen en slaapt ze is het liefst tussen ons wat ik ook niet fijn vind omdat ze gewoon ruimte in neemt maar ik okk niet durf te bewegen dan waardoor ik halve nacht wakker lig. Ik ga er ook maar vanuit dat het vanzelf voorbij gaat. Dus advies nee maar wel herkenning

Pff ik vind het wel heftig. Vooral het hysterische krijsen is nieuw voor ons, zo zielig dat ze zo verdrietig is maar ook intens om aan te horen 🫠. Hoe lang heeft dit geduurd bij degene die hier al doorheen zijn?

Wij hebben dit precies ook zo gehad. Tot ik het na 3 nachten bij ons slapen echt zat was. Heb hem toen onder het avondeten gezegd dat hij vanaf die nacht weer gewoon in zijn eigen bedje zou gaan slapen. Zo ook toen ik hem naar bed heb gebracht. We zijn 2 keer na ongeveer 5 minuten terug gegaan om hem even te troosten omdat hij weer zo hysterisch was en een paar minuten geknuffeld tot hij weer rustig was. Daarna is hij na even kort nog gehuild te hebben in slaap gevallen. Dag erna was het rond de tijd dat wij naar bed gingen steeds even huilen en dan weer even stil maar na 6 keer hebben we hem niet meer gehoord. Vanaf toen is het ook weer goed tot nu toe. Hoop dat het zo blijft. Succes!!

Ohh ik begrijp dat het lastig is om je kindje hysterisch te horen en zien huilen. Wat zegt je moeder instinct? Je gevoel? Ons kindje slaapt altijd bij ons, dus persoonlijk heb ik hier geen ervaring mee. Dat je je kindje apart laat slapen is natuurlijk helemaal jullie keuze. Ik zag laatst een mooi filmpje die en mij vele anderen toch wel een mooi inzicht gaf. Wellicht steunt / inspireert het je in deze periode en kun je jezelf en je kindje troost bieden https://www.instagram.com/reel/C6PQCG0hhuF/?igsh=MWo4bGpzdDNzbXJybg==

Wij zitten er ook al minstens 4 weken in. Ze begint met slapen in haar eigen bed maar na 1 of 2 uur slapen is huilen, hysterisch huilen en pas ophouden als ze weg is uit haar kamer. We hadden dit met onze zoon destijds ook. We laten haar nu bij ons slapen en dat gaat meestal goed maar nu is ze al een paar nachten uren wakker. Miepen, lachen, spelen, rollen alles behalve slapen. Over een paar dagen gaat mijn vriend 3 weken naar het buitenland, ik mag echt hopen dat het nu toch eens voorbij gaat.

Dank voor alle lieve reacties. Fijn dat er herkenning is. Mijn gevoel zegt ergens dat ze misschien al toe is aan een ander bedje? Heb het idee dat ze vrij wilt bewegen zonder beperkingen. We gaan proberen het matrasje van haar ledikant op de grond te leggen, kijken of ze dat fijn vindt. Want als we haar in ons bed leggen, slaapt ze meteen. Zonder dat wij erbij zijn. Ben benieuwd

Ons zoontje is net als de vorige slaap regressie opeens weer wakker midden in de nacht, soms vaker. Veel kreunen, vaak stopt dat wel met een paar min wachten. maar ook verdrietig huilen, of gewoon wakker en ons roepen. Flesje melk helpt altijd goed. maar dan: bij mijn man slaapt hij meteen, bij mij wordt hij weer wakker en verdrietig als ik hem weg leg.. Het is vast een fase...!

Hier is het inmiddels ook al een dikke week aan de gang. Ze gaat rustig naar bed, wordt 2uur later krijsend/hysterisch wakker. En wordt vaak pas rustig als we haar kamertje verlaten. Gelukkig is dit nog voordat wij naar bed gaan maar pfoeee het zuigt echt alle energie uit je. Vaak helpt een flesje om haar weer in slaap te krijgen of gewoon engelen geduld te hebben en rustig met haar in een stoel te zitten. Het gekke is wel dat ze dit 1 dag niet heeft en gewoon van 19:00/07:00 slaapt en de dag erna dan zijn we 1,5 uur tot 2 uur bezig om haar vanaf ong 21:00 tot 23:00 (of soms nog wel langer) weer in slaap te krijgen. Vind deze combi van slaapregressie & sprong wel erg heftig weer 😮‍💨

Dit klinkt ook wel als iets van nachtangst. Daar weleens aan gedacht? Ik hoorde dat fenomeen onlangs, toen een vriendin vertelde dat haar kindje dat heeft. Het lijkt dan alsof ze wakker zijn, maar slapen wel.

Heel herkenbaar! Sinds een week is het of heel hard krijsen als we haar op bed leggen en de kamer uitlopen, of na 2 uur wakker worden en keihard huilen en niet meer willen slapen of dit midden in de nacht. En dat terwijl die van ons altijd een goede slaper is en in haar eigen bed slaapt. Maar ik heb begrepen dat sprong 10/slaapregressie is rond de 18 maanden en deze al kan beginnen bij 16/17 maanden. Dus ik blijf er bij dat “het maar een fase” is. Als ze in de avond echt niet meer wil slapen blijft ze bij mij op de bank zitten en als het ‘‘s nachts is doen we haar tussen ons is. En overdag zit ik even met haar in de stoel en leg ik haar terug en soms even paar minuutjes door het huilen heen. Doen wat goed voelt! Maar het gaat vast weer voorbij 🍀

Hebben we ook al aangedacht. Maar denk dat het meer slaapregressie/sprong is. En hier moeten we even doorheen 😉