Weigeren eigen bed slapen

Veilig samen slapen? Hier ook weer zo’n fase van zelf in bed beginnen, maar in paniek wakker worden 2 uur later (moord en brand) en dan bij ons in bed. Helemaal priem

Geen idee wat je hier aan kunt doen, maar ik herken het wel. Hier wordt hij standaard om half 10 wakker en wil dan alleen nog bij mij in bed slapen, dat mag hij dan ook, maar ik slaap er zelf ook heel slecht door. Hij is erg wild in zijn slaap en klimt al slapend steeds op me en ik krijg wel 30x per nacht een arm in mijn gezicht 🥲. Het is al een maand of drie zo, maar ik blijf gewoon tegen mezelf zeggen dat het een fase is. Het gaat echt wel weer een keer beter! Als het nodig is probeer ik overdag tegelijk met hem te slapen of ik ga om 19:00 naar bed, wanneer hij ook gaat.

Precies dit. Stiekem vind ik het ook echt super schattig en dan geef ik hem een dikke knuffel. Maar goed we slapen jammer genoeg slecht. Ik hoop dat het snel weer “normaal” word

Hier ook, maar dan sinds de geboorte. We zijn er sinds kort achter dat er iets medisch is wat hier waarschijnlijk mee te maken heeft. Mijn gevoel heeft dat altijd als gezegd, maar de huisarts weigerde een doorverwijzing. Nu ze in het ziekenhuis onder behandeling is, wordt er eindelijk wat gedaan. Er is nog geen juiste medicatie gevonden, maar er wordt wel gezocht en geprobeerd, dus dat is al heel fijn. Ik heb het maar gewoon geaccepteerd. Mijn man en ik slapen daardoor vrij weinig meer samen. Gelukkig is het voor ons beide oké zo. We weten dat we er niets aan kunnen doen. In de avond hebben we gelukkig nog genoeg tijd samen. Ze slaapt namelijk in haar eigen bed voor ongeveer 3 uurtjes en dan moet ze weer rechtop