Attachment parenting

Hoihoi, interessant! Misschien ben ik daar ook onbewust mee bezig met bepaalde aspecten, maar zeker niet alles. Ik ben wel fulltime thuis met de kleine. Jij ook? Merk dat het in mijn omgeving niet altijd begrepen wordt, terwijl ik het juist super fijn vind bij 'm te zijn en mijlpalen mee te maken. Voor mijn nieuwsgierigheid/interesse; Hoe pas jij attachment parenting toe?

Ik ben ook lekker thuis met mijn baby en ben daar zo dankbaar voor❤️ Ben blij dat er meer huismamas zijn

Ik wil graag meer weten over deze opvoedingsmethode!!! Kan je het een beetje uitleggen?

Leuk om te horen! En al helemaal dat het jou ook zo goed bevalt. Krijg jij wel wel begrip uit jouw omgeving voor die keuze? 🥰

Jaa ik gelukkig wel ik snap ook niet dat mensen uit jouw omgeving daar geen begrip voor hebben. Huismoeders en vader zijn 24/7 aan het werk zoal fysiek als metaal zonder ons draait het huis en iedereen erin niet. Wij zijn degene die onszelf nooit op nummer 1 zetten maar ons gezinnetje op nummer 1. Alleen wij krijgen er niet voor betaald en krijgen meestal niet het respect die we verdienen. Mag ik vragen wie die mensen zijn en wat ze dan zeggen?

Niet aanvallend maar puur uit nieuwsgierigheid. Als huismoeder mis je dan geen uitdaging? Ik vond het zwangerschapsverlof heel fijn maar was juist wel blij om weer te gaan werken en mijn hersens te laten “kraken”. Tuurlijk heb je thuis ook uitdaging met je kind maar echt op een hele andere manier 🙈

Ik snap je ook helemaal hoor het is aan de ene kant ook eentonig maar daarom zoek ik allemaal dingen om mij een beetje uit te dagen maar verder ben ik altijd een huismus geweest dus er is niet echt veel verandert🤣🤣🤣 zolang ik er van kan genieten en alles gaat goed dan heb ik niks te klagen, ieder zijn ding❤️ En mijn kleine draak daagt mij elke dag wel uit ik heb mijn handen in ieder geval vol🤣🤣

En ik geef ook volledig borsvoeding dus dat is ook fijn als je dan thuis bent 💞

Borstvoeding*

Ja precies iedereen moet uiteraard doen wat zelf het fijnste voelt! Kwa vermoeidheid vind ik een dag werken even zwaar als een dag vrij met mijn dochter. Dus op dat gebied is er zeker uitdaging inderdaad 😂

Hahaha leuk dat je dag zegt❤️❤️ Ik wens je veel geluk en liefde met je gezinnetje💞❤️🩵

Wat een leuk onderwerp! Wij passen het toe met slapen: niet laten huilen en hem geven wat hij nodig heeft (de borst, wiegen etc), we slapen samen. En ook overdag luisteren we veel naar zijn signalen. Dus naar bed wanneer moe en geen schema, voeden op verzoek (zijn of mijn), samen spelen wanneer hij dat wil etc etc. Hoor graag hoe andere het toepassen ❤️

Super bedankt voor alle reacties! Ik merk inderdaad dat het zon fijne manier is van omgang met je kindje maar dat zeker niet iedereen het snapt (naja jammer dan haha mijn kindje!) En ik geloof dat je als mama goed zelf aanvoelt wat werkt voor je kleine Wij hebben in het begin haar niet van hand tot hand laten gaan bij kraamvisite bijvoorbeeld! Dat voelde zoveel beter Ik voed haar nu op verzoek maar zie wel een ritme komen van twee keer overdag, in de avond heel veel en af en toe in de nacht Vindt het moeilijk dat ik nu merk dat ons dochtertje echt moeite heeft met inslapen Ze valt aan de borst in slaap maar ik ben nu al 3 weken aan het strijden elke avond Ze wil niet zelf slapen maar na twee keer drinken is ze ineens klaarwakker Iemand daar tips voor? Haar laten huilen voelt zo niet prettig

Vind ik echt fijn om te horen! Zo wil ik het ook graag doen met mijn man. Maar de avonden zijn soms zo pittig. Als je samen slaapt ga je dan ook vroeg naar bed?

Yes! Onbewust gevolgd met de eerste en nu weer met nummer twee. Ik geloof oprecht dat de investering van de eerste twee jaar (ja zo voelt het soms echt) er mede.voor hebben gezorgd dat ik nu zo'n topper van een peuter heb rondlopen Ik werk wel drie dagen per week, dat is voor mijn mentale gezondheid echt beter. De eerste zes maanden is de kleine wel altijd thuis geweest bij papa en werkte ik thuis. Dus ik kon altijd voeden/helpen slapen

Ik ben het ook onbewust steeds meer gaan toepassen. Al vind ik het momenteel lastig. Hij huilt letterlijk om alles momenteel. Wil alleen bij mij op de arm en dan moe tik rond blijven lopen. Dat vind ik wel zwaar en intens. Hij weegt al bijna 10 kilo en dat voel je. We slapen sinds 3 maanden samen. Het was anders ook bijna niet te doen qua nachten.

Ik wist niet eens dat hier een term voor was maar dit beschrijft mij 10/10 😄. Ik ben dag en nacht met mijn kindje en ze is de hele dag of bij mij in de buurt of in mijn armen. Ik zou echt niet anders willen en vind het héérlijk. Ze is maar 1x zo klein 😍

Wij hebben wel heel bewust over de opvoeding nagedacht en veel over gesproken met elkaar, over hoe we dat voor ons zagen en wilden doen, en ik denk dat dat in de kern wel het dichtst in de buurt komt van attachment parenting. Zoals dat wij onze band met de kinderen echt tweerichtingsverkeer vinden, we vinden hun signalen heel belangrijk en we zien onszelf niet in een autoritaire rol. Zij kunnen ons net zoveel leren als wij hen. En hun signalen zijn leidend. Qua voeding en slaap, maar ook bijvoorbeeld fysiek contact en spelen. Op sommige punten wijken we ook wel weer af van het typische attachment parenting. We proberen onze kinderen juist wel heel erg los te laten, zelf te onderzoeken en ontdekken, en we willen ze ook graag leren dat ze zelf mogen vallen en opstaan. Voor mij creëert dat een soort vertrouwensband: ik vertrouw dat mijn kinderen aangeven wat ze nodig hebben en zij vertrouwen dat wij hen zien, horen en steunen. Ik zie bijvoorbeeld ook wel dat mijn moeder met onze dreumes best wel voorzichtig en leidend/aanwezig kan zijn, dan zeg ik wel eens tegen haar "laat haar maar even, laat het haar zelf maar ontdekken". Dat valt niet direct onder attachment parenting, maar ik vind wel dat het heel erg bij die basis past. Binnen attachment parenting wordt ook wel veel over fysiek contact geschreven (zoals zoveel mogelijk dragen bvb), dat doen wij bijvoorbeeld nauwelijks. Ik vind dat zelf niet zo prettig en beide kindjes leken dat ook niet heel fijn te vinden. Ik heb zelf ook beide keren geen borstvoeding gegeven. Geen oordeel, ieder zijn eigen ding! Troosten doen we dan wel weer heel fysiek en zo nonverbaal mogelijk. Eerst echt even oogcontact zoeken, rustig aanraken, aai over de bol en over haar rug, en dan pas oppaken en stevig vasthouden. Eigenlijk steeds een stapje verder om aan te voelen wat ze nodig heeft, zonder haar meteen te overladen met onze eigen energie of input. Dat werkt voor onze beide kindjes best wel goed.

Oeps sorry zijn op vakantie en waren intense dagen dus even offline geweest. Wij hebben een matras op de grond liggen dus als hij in slaap is gevallen dan rol ik weg en hebben we een camera erop dus die hou ik goed in de gaten.. als hij onrustig is en na half uur bijv weer wakker wordt dan ga ik er daarna wel bij liggen maar ik probeer wel begin van de avond nog even tijd voor mezelf/met m’n man te hebben. Maar ja ik ga wel vroeg slapen ook omdat hij nog regelmatig wakker wordt ‘s nachts dus om voldoende slaap te krijgen ga ik sowieso vroeg naar bed

Hoop dat de avonden inmiddels weer beter gaan! De beste tip die ik heb gekregen is probeer het niet langer dan 15-20 min. Als ze dan niet (bijna) slaapt dan stoppen met proberen en half uur later opnieuw proberen