Baby loslaten bij schoonfamilie

Het is inderdaad een lastige situatie, maar 1 ding is zeker en dat is dat jij mama bent en jij jou kindje het beste kent en aanvoelt. Wij volgen allemaal ons moedergevoel en mensen moeten hier rekening mee houden. En het is gewoon anders met je eigen oudrs dan met je schoonouders. Ik geef ook nog volledig borstvoeding ( sinds kort ben ik een beetje gaan kolfe om een voorraad op te bouwen ) maar dat is voor mij de ultieme 'smoes' om mijn baby nergens achter te laten🤣 en al helemaal niet logeren. En zeker als je baby voor nachtvoedingen komt dan is dat gewoon onmogelijk. Het is jouw eerste kindje en je voelt dit niet zomaar dit is jouw moeder instinct die praat dus iedereen moet jou hierin volgen. En props naar jouw pa en ma die zo moeite doen!

Ik heb ook wel moeite met loslaten ondanks dat mijn schoonouders ook ontzettend lief zijn voor onze dochter.voor een maand geleden is ze voor het eerst twee uurtjes daar geweest dat ging wel goed. Afgelopen week was ze er weer maar toen 3 uur maar heeft ze dus niet geslapen. Omdat het niet lukte. Ik heb haar ook wel weer eens mee naar huis genomen dan had ik gevraagd of ze op wilde passen en dan durfde ik het toch niet. Mijn moeder past hier trouwens elke dinsdag op als ik aan het werk ben en ze gaat twee dagen naar de opvang( waar ik ook werk). Ze is nu 8 maand . Ik moet er nog niet aan denken om haar ergens een nachtje achter te laten ook niet bij mijn moeder. In oktober ga ik twee nachtjes weg dan gaat ze voor het eerst uit logeren. Ik kijk er naar uit om even een weekendje door te brengen met m'n beste vriend maat ik zie er ook tegen op dat ze uit logeren gaat okal is ze dan al 11 maand.

Ik geef trouwens flesvoeding en ze slaapt door in de nacht. Alsnog heb ik er geen goed gevoel bij om haar ergens te laten slapen. Dat moet ieder voor zich weten want vrienden van ons laten hun kinderen wel regelmatig logeren bij een schoonzus of schoon/ouders.

Hoi hoi, wat naar dat je dit gevoel hebt. Heb je dat bij iedereen of alleen bij je schoonouders? Ik vond het in het begin ook echt niet chill om de kleine bij mn schoonouders achter te laten. Mijn eigen ouders voelde toch anders. Toen mijn verlof afgelopen was gingen zowel mijn ouders als mn schoonouders een dag in de week oppassen en daarnaast gaat ze ook nog en dag naar de gastouder. Hoewel ik het nog steeds niet leuk vind om haar af te geven, moet ik zeggen dat het wel went. Het is niet meer zo vreselijk als in het begin. Ook omdat ik zie dat mijn schoonouders echt gek op haar zijn. Ik zou mn dochter overigens ook nog nergens laten logeren hoor. Ik geef ook nog BV en nog nachtvoedingen. Zolang ze die nog krijgt en ik haar nog geen nacht kan missen blijft ze 's nachts gewoon lekker hier in der eigen bedje. Hopelijk gaat het gevoel bij jou ook steeds beter worden. En je kindje gewoon pas laten logeren als jij daar aan toe bent. 'S nachts je kindje ergens achter laten is gewoon echt heel anders dan overdag.

Heel herkenbaar. Zowel het verschil in investering van tijd en moeite door ouders en schoonouders als alle gevoelens daarbij, zeker als er nog verschil gemaakt wordt met andere kleinkinderen. Hier ga je nog een rollercoaster aan gevoelens door krijgen en dat mag, dat is normaal en horende bij jouw moedergevoelens. Dat gezegd hebbende ergens logeren hoef je je echt niet verplicht toe te voelen. Onze oudste wordt bijna 4 en is vorig jaar 1x een week bij mijn ouders gaan logeren en verder nooit zonder mij. Hij heeft tot in mijn 2e zwangerschap bv gehad en is dus nooit weg geweest als dat niet nodig was. Nu krijgt zijn zusje bv en is er dus ook geen reden om ze weg te brengen om te logeren.

Heel herkenbaar! Alleen zijn mijn schoonouders ook niet leuk met haar. Geven haar geen aandacht en vragen ook nooit om langs te komen. Mijn man wil graag dat onze dochter een band met hun krijgt maar ik heb zoiets als ze daar zelf geen moeite voor doen hoeft het van mij niet. Ik snap dat je je niet fijn voelt om je kind alleen daar te laten! Ik heb alleen geen tips maar dus zeker wel veel herkenning 🙈

Mijn andere kindje is drie en heeft ook nog nooit gelogeerd. Omdat het niet nodig was, en het voor hem en mij nog niet hoeft. Denk dat hij over een half jaartje/jaartje zelf bij oma wil logeren en dat is prima De baby gaat dus zeker nog nergens logeren. Het is prima dat mensen dat wel doen, het is ook prima om het niet doen Ik zou in elk geval mijn kindjes niet zomaar ergens laten logeren als ze geen band met diegene hebben.

Herkenbaar, herkenbaar! M'n jongste is 7 maanden en ook bv snachts. Die kan niet uit logeren dus (heeft wel eens bij m'n moeder op de kamer geslapen en zij gaf dan gekolfde melk) . Maaar, nu na 4 jaar ben ik erachter dat m'n schoonmoeder zich altijd afgewezen heeft gevoeld, omdat m'n oudste (nu 4) destijds niet alleen bij haar "mocht" logeren. Ze woont een aardig stukje ver en m'n zoon was toen 11 maanden ofzo en kwam daar amper en nog nooit gelogeerd. Ik vond het fijn als zijn vader dus meeging (zoals ik ook deed als ik naar m'n ouders ging). Dat heeft ze kennelijk nooit begrepen en het mij verweten .. mijn eigen moeder begreep het altijd. Maar zij dus niet. Ze vond dat ze heus wel voor een baby kon zorgen. Mij doet dat ook wat, denken dat ik het niet wil om haar. Nee, voor mijn kind! Toen ik ze ging kwam ophalen, bevestigde mijn zoon mij. Hij was boos en wilde mij de hele tijd krabben. Naar mijn idee echt omdat ik hem "alleen " gelaten had.

Dankjulliewel! Fijn om herkenning te horen en vervelend om te horen dat jullie hier ook mee moeten dealen. Ik merk dat mijn omgeving het niet begrijpt, mijn vriendinnen hebben allemaal max 3 maanden borstvoeding gegeven en konden niet wachten om de kinderen uit logeren te doen en ook mijn schoonzussen zijn erg makkelijk met hun kinderen. Zo is de 1 een week op vakantie gegaan met haar zoontje van 2,5 maanden bij haar ouders gelaten. Ieder zn ding maar niet voor mij! Ik ga blijven vertrouwen op mijn moeder gevoel.

Puur op het laten logeren. Mensen vinden altijd wel wat, laat je nu al wel logeren is het te vroeg, doe je het niet is het te laat. Onze oudste van nu 3 heeft pas zonder mij ergens gelogeerd toen de tweeling geboren werd, hij was toen 2,5. We moesten naar het ziekenhuis dus er was geen andere keuze.. Heb ik daar spijt van? Nee, zeker niet. Ook de tweeling gaat pas logeren als zij dit zelf willen of als het echt niet anders kan.. 😊

Ik vind dat iedereen het op hun eigen manier moet doen. Mijn zoon is 9 maanden, heeft nergens nog gelogeerd en gaat ook niet gebeuren. Nu verwachten de grootouders dit hier ook absoluut niet, maar ik vind grootouders die vragen wanneer een baby bij ze komt logeren echt bijzonder en onnodig druk creëeren. Wacht gewoon totdat de ouders er klaar voor zijn. Overigens, ik geef ook live borstvoeding en we slapen samen, dus het zou niet eens een optie zijn. Voor wat betreft oppassen. Ik begrijp dat je band er minder mee is en dat ze dingen anders doen, maar persoonlijk zou ik dat minder erg vinden (zolang ze niet over grenzen heengaan). Je hoeft niet veel aan ze te hebben, dat is hun rol ook niet. Ze moeten een band op kunnen bouwen, en dat komt ook gewoon nog wel. Hij is pas 7,5 maanden. Ik zou ze gewoon soms lekker een uurtje of twee laten oppassen (in een frequentie die jou bevalt en uitkomt) en er zo min mogelijk druk voor jezelf achterzetten. Zie het als een moment tussen hun, en niet zozeer dat jij er wat aan moet hebben (alhoewel dat altijd mooi meegenomen is🙈)