Wat heb je gemist?

Zeker inderdaad info over borstvoeding en ook eerlijke informatie over wat te verwachten van slaap 😴 Verder inderdaad het contact met andere moeders met kindjes van ong dezelfde leeftijd.. er is wel een mama café maar daar zijn er kindjes van heel veel verschillende leeftijden.. heb gelukkig wel een buurvrouw met een dochtertje van een paar weken ouder

De kennis of verhalen dat je als zwangere /moeder zelf enorm kan veranderen. Door hormonen, lichamelijke veranderingen een andere mind set. Kan toch wel spreken van een andere versie van mezelf en daar had ik vantevoren niet zo bij stilgestaan.

Ik miste mijn eigen moeder erg tijdens mijn zwangerschap en kraamtijd. Ik hoop als ik ooit grootouder mag worden, dat ik mijn kinderen wel kan ondersteunen tijdens deze fase van hun leven. Ik miste ook veeeeel informatie over welke kleding baby's aanhebben in de eerste maanden en dat borstvoeding niet meteen bij iedereen (en ik zelf) goed op gang hoeft te komen. Had er niet aan gedacht om melkpoeder in huis te halen, heel stom achteraf 😅. Ik heb een tijdje mijn broer gemist, maar we hebben nu meer contact en we gaan nu vaker langs 😊. Ik mis nu af en toe vrienden die tijd hebben, iedereen heeft het zo druk tegenwoordig (inclusief ikzelf). Ik neem wel vaak zelf het initiatief om af te spreken.

Nou precies, ik mis echt wel wat sociaal leven. Vriendinnen zonder kinderen zie ik eigenlijk niet meer (ik heb inmiddels 3 kids dus afspreken is ook vaak wel met de kids erbij, en dat vinden vriendinnen zonder kids niet leuk ofzo...) Vriendinnen met kinderen zie ik wel, maar niet super vaak. We zijn op verschillende dagen vrij bijvoorbeeld en hebben natuurlijk allemaal een eigen leventje... Hier is geen mama café ofzo, maar het zou super leuk zijn om bijvoorbeeld 1 of 2x per maand wat leuks te doen met andere moeders en kindjes Ik merk dat het best moeilijk is om nieuwe vriendschappen aan te gaan, terwijl oude vriendschappen wel verwateren/anders worden

Nu ik moeder ben mis ik mezelf vaak een beetje. Ik heb tekenen van postpartum depressie en ben ook net begonnen met therapie. Ik merk dat er in mijn hoofd heel weinig ruimte is overgebleven voor mezelf en mijn interesses, wat ik vroeger allemaal leuk vond en deed, en ik vind het ook lastig dat weer een beetje terug te vinden. Ik ben nu, 5 jaar later na een lang fertiliteitstraject en vlak daarna een hele onverwachte spontane tweede met twee fysiek zware zwangerschappen, echt wel een ander persoon geworden. Maar wie dat dan precies is heb ik even gemist.

Ik heb zelf geen fijne zwangerschap gehad en ook geen fijne bevalling met vooral een pittig herstel wat nog steeds loopt...heb daarin steun gemist , mensen zeggen vaak 'maar je hebt er iets moois voor terug', zelfs vanuit de verloskundige vond ik hier weinig aandacht voor

Ik mis mezelf en tijd maken voor m’n hobby’s als ik heel eerlijk ben. Vind ik erg lastig. Wat ik ook heb gemist is toch wel meer ondersteuning bij borstvoeding (ondanks dat ik me had ingelezen etc.) En verder m’n sociaal leven deels ook wel. Ik ben veel vriendinnen kwijt. Zijn bijvoorbeeld nooit op kraambezoek geweest dus nooit meer gezien

Ik mis mijn oude ik. Ik ben door mijn hormonen denk ik een heel ander mens geworden. Niemand heeft me verteld dat je jezelf een beetje kwijt raakt. Ik hoop echt dat mijn oude ik wel terugkomt.

Mijn oude lijf (zonder striemen en hangende borsten).