14 november club 🤍

Ik ben dus nu 38 weken maar heb nog steeds zin om te werken (werk voor mezelf). Dus doe dat ook nog steeds soms. Vind het zelf een beetje apart maar zijn er meer van jullie die dit hebben? Kan wel gewoon achter m’n kapot dus is ook niet erg maar dacht dat ik nu alleen maar zou willen poetsen ofzo. Niet dus 😂

Ik had dat bij mijn eerste zwangerschap ook heel erg. Moet zeggen nu wel minder maar deze zwangerschap is ook wel wat pittiger dan de eerste en dan een peuter ernaast🤣. Dat schoonmaken heb ik ook niet zo'n last van. Het is dat het moet gebeuren en je ook niet wilt dat het een rotzooi is als de kleine wordt geboren. Maar echt dat hele dagen schoonmaken waar sommige wel last van hebben ken ik niet. Zolang het kan gewoon lekker jou ding doen en wat je leuk vind, voor je het weet heb je jou kleintje in je armen en dan heb je daar al je tijd voor nodig😊

Ik herken wel dat ik de eerste weken van mijn verlof even moest ‘afkicken’. Dat ik dan toch de neiging had om even de laptop aan te zetten en mail te checken. Maar als je in loondienst werkt, is dat toch makkelijker om gewoon niet te doen. Kan me goed voorstellen dat als je voor jezelf werkt, je op goede momenten en als het jou uitkomt toch nog even werkt. En of je nou door dit forum zit te scrollen of andere ‘onnuttige’ dingen doet op een iPad/laptop of dan werkt, maakt natuurlijk ook niet zoveel verschil.

Nou ik moet zeggen dat ik ontzettend blij ben dat ik niet hoef te werken haha, maar ik werk dan ook als verpleegkundige in de psychiatrie met complexe aandoeningen gepaard met agressie, het was voor mij wel een verademing om even tot rust te kunnen komen haha. Maar goed ik kan thuis ook niet goed stilzitten en ben constant aan het poetsen, opruimen etc haha

Exact hetzelfde hier! Ook zelfstandige en bij de eerste ook gedaan, ik word er zen van om af en toe wat voor werk te doen, veel fijner alternatief voor mij dan poetsen 😂

Bijnaaaaa 38 weken voor de dames die nog niet niet bevallen zijn… 🥳

Mooi dat jullie thuis zijn, wel spannend allemaal dan. Inmiddels thuis wel wat gewend? Wij hebben morgen ochtend nog kraamzorg en dan rustig met zn 3en

We beginnen onze draai wat meer te vinden en te wennen aan elkaar. Wel met het nodige slaapgebrek haha. Hoe gaat het met jullie?😊

Het slaapgebrek ken ik, overdag een engeltje maar nachts regelmatig aan het jengelen. We hebben heel wat vragen kunnen stellen aan de kraamzorg. Echt veel aan haar gehad.

Hier ook echt een nachtbraker, dan heeft hij het meeste honger en de meeste luiers😅 In m’n buik was hij ‘s nachts ook altijd actief in precies hetzelfde ritme. Ik had gelukkig nog wel wat uren Kraamzorg voor thuis want de dagen dat je in het ziekenhuis ligt worden er vanaf getrokken. In het ziekenhuis is er maar weinig aandacht aan gegeven dus ben heel blij met ze.

Oja die eerste nachten. Die baby heeft er echt nog geen boodschap aan of het dag of nacht is 😅 Wordt vanzelf beter, duurt alleen bij de ene baby wat langer dan bij de andere. Sterkte mama’s!!! Wel heerlijk dat jullie nu thuis zijn en fijne kraamzorg hebben gehad! Hier sinds deze week vreselijk verkouden, ik hoop dat ik op tijd op knap voor de bevalling 🤧🤒🤞

Hier ook lekker verkouden en vooral ‘s nachts veel aan het hoesten. Slapen gaat sinds laatste 1-2 weken niet zo lekker meer, hoop ook dat ik even wat kan opknappen en nog eventjes meer uren mag slapen voor de kleine komt. Aan de andere kant veel pijn bij mijn ribben, de kleine man blijft maar duwen met z’n billen op dezelfde plek, geen enkele houding voelt nog echt fijn, dus wat dat betreft hoeft het niet te lang meer te duren. Zie wel een beetje op tegen de kraamweek en de gebroken nachten. De vorige keer veel last gehad van kraamtranen en niet helemaal helder meer kunnen nadenken en relativeren door het slaapgebrek en de hormonen. Hoop dat dit nu beter gaat door de ervaring…

Fijn toch nog uitleg, het is ook wel echt nodig is onze ervaring. We kwamen avonds met veel vragen en schreven deze op, de volgende ochtend hadden we ons "vragen uurtje"

Het helpt misschien al dat je nu weet wat je kunt verwachten en dat die beloofde roze wolk ook maar een sprookje is…. En misschien is het makkelijker om nu wat liever voor jezelf te zijn? Want die eerste weken zijn gewoon loodzwaar!

Is ook helemaal waar, lat niet te hoog leggen!

Heel fijn kraamzorg waar je wat aan hebt. Vorige keer hadden wij drie verschillende kraamverzorgsters en hun adviezen waren steeds zo anders dat het heel verwarrend was 😅

Ja echt wel, we hadden der ook een leerling bij en wij waren het 2de gezin voor haar. Ging hartstikke goed, paar kleine dingen die ik zag als werkbegeleider in de thuiszorg en toch terug gekoppeld aan haar begeleider, gelukkig zag de begeleider het zelf ook (mobiel gebruik, maar dat gebeurt veel bij de generatie van haar leeftijd). Als cadeau hebben we en bos bloemen, geboortekaartje en een foto van onze dochter en de kraamverzorgende gedaan. Helaas was het gistermiddag wat minder, mn ouders kwamen onverwachts langs, nadat 1 van hun verkouden/griep/corona had. Wel grotendeels beter, maar toch niet in huis gelaten ivm bang voor in huis te halen ook al kan op afstand kijken ook (dat is vorige week gebeurt, toen het nog net kon). We houden rekening mee dat onze dochter toch wat te vroeg is geboren en de temp nu wat meer onder controle krijgt. Voor ons is dit onze 1ste geboren kind, dus allemaal nieuw. Maar het is heel erg naar voor beide kanten, grote teleurstelling, gevoel van niet welkom zijn en met mijn hormonen en beetje van de roze wolk afgedonderd. Tip voor elk ander, blijf communiceren wanneer het eventueel wel zou kunnen en melden wat kraamzorg adviseerd.

Vervelende situatie hoor! Blijft lastig, snap dat je ouders heel erg graag willen komen kijken bij jullie wondertje, maar snap ook dat je zieke mensen liever buiten de deur houdt. Blijf doen waar jullie je goed bij voelen, logisch dat je ouders nu teleurgesteld zijn, maar dat komt ook wel weer goed. Als ze straks hersteld zijn kunnen ze het weer inhalen. Je zult straks nog wel meer mensen moeten gaan teleurstellen om je eigen grenzen te kunnen bewaken. Maar mijn ervaring is dat mensen dat ook zo weer vergeten zijn, als ze eenmaal wel op visite mogen komen. Bij de eerste ook echt gedoe gehad met mijn schoonzus die meteen wilde komen. Wij wilden de eerste 2 weken alleen opa en oma en verder niemand. Nou ze voelde zich vreselijk achter gesteld en dacht dat er dan al allemaal andere mensen wel op kraamvisite mochten komen. Maar toen ze eenmaal geweest was, was het weer allemaal koek en ei.

Ja heel lastig, maargoed. De verloskundige vertelde, als klachten over zijn een x aantal dagen te wachten. Dus wij weten nu ook meer wat het beste is. Komende zondag komen ze langs, ben benieuwd hoe het zal gaan. In elk geval geleerd van de zse situatie. Heel vervelend van jou situatie, hopelijk gebeurt het niet weer. Je schoonzus weet nu wel gelijk waar ze aan toe is deze keer. Ik heb ook al gezegd, nu wil ik verder even niemand over de vloer en rust. Gelijk ochtends een bekende dat een kaartje af kwam geven, kort gesproken, keek in de box en ging ook weer weg 😅

Hier sinds vanmorgen al veel pijn aan de onderrug die erg voelt als menstruatie pijnen. Soms ook steken in de onderbuik. Herkennen meer mensen deze klachten?