Bang voor eenzaamheid

Is er in de plaats waar je woont toevallig een mamacafé of iets in die richting? Misschien kan je daar wat aansluiting vinden?

Je hebt hier op het forum een topic, iets in de trend van “ik kan wel nieuwe vriendinnen gebruiken” zoiets, je zou daar neer kunnen zetten waar je vandaan komt, wellicht komen er wat (aanstaande) mama’s bij jou uit de buurt vandaan. Je hebt ook een website: buurtmama’s, waar je je bij in kan schrijven. Of inderdaad wat eerder gezegd is misschien een mamacafé in de buurt? Zelf vond ik het bij de eerste heerlijk lekker in m’n eigen bubbel met de baby, niet veel behoefte aan veel verschillende contacten. Maar ik kan dan ook goed op mezelf zijn. Als ik met m’n vriendinnen af sprak/spreek dan is dat vaak zonder kind, dan heb je toch meer écht oog/oor voor elkaar en dat vind ik belangrijk.

Ik herken je angst wel! Ik denk dat we echt heel proactief moeten zijn en bij mensen op bezoek moeten gaan (of bij jou thuis vragen) als de eenzaamheid toe dreigt te slaan. En op zich hoeft leeftijd niet uit te maken toch? Het kan toch fijn zijn om met andere (toekomstige) moeders af te spreken dus wellicht kun je dit gewoon eens opperen bij de yoga. En wellicht valt het in de praktijk heel erg mee en hebben we genoeg aan onze baby..

Hier is het andersom, dacht misschien is dat ook interessant haha. Ik ben 1 van de laatste, bij ons wilde het niet zo lukken. Mijn vriendinnen hebben weer meer eigen tijd qua kids, terwijl ik dadelijk juist meer thuis ben en nog mag beginnen. Ik ben altijd makkelijk geweest door naar iedereen toe te gaan, maar het is ook spannend of mensen dat ook 'terug' doen als ik meer aan huis vast zit. Daarnaast is mijn vriend internationaal vrachtwagenchauffeur dus in de avond even weggaan alleen is ook lastig. Ben vooral heel benieuwd hoe het gaat lopen, misschien vind je het zelf dadelijk wel super fijn of verbazen vriendinnen je 😊 Voor mij is het nooit een punt geweest om weg te blijven of de vriendschap op een lager pitje te zetten, 1 kind van een vriendin is zelfs al 11. Het is meer dat we niet weten wat ons te wachten staat misschien? 🫶

Ik herken het en vind dit ook spannend

Ik was ook de eerste uit mijn vriendinnengroep bij mijn eerste en daarom veel alleen geweest tijdens mijn verlof. Ik vond het heerlijk! 😄 Lekker fulltime knuffelen met m’n baby, ik lag vaak tot een uurtje of 11 in bed (ze deed haar eerst slaapje vaak op mijn buik 🥰), daarna lekker wandelen, koffietje halen, boodschappen doen, koken.. omdat je best druk bent met voeden en verschonen vond ik het verder heerlijk om niet veel te hoeven. Hoop dat dat voor jou ook zo uitpakt, naast de tips om evt. nieuwe contacten te vinden natuurlijk :-)

Niet bang zijn voor de gedachte dat je niet veel gemeen zal hebben, want misschien is die aanname wel wat jou weerhoudt om nieuwe contacten te leggen. Je hebt nu wel wat gemeen met iedereen bij zwangerschapsyoga, namelijk dat jullie allemaal in verwachting zijn! Het lastige is misschien dan dat niet iedereen in dezelfde week zit qua zwangerschap. Bij mijn zwangerschapscursus vond ik het jammer om te zien dat een jonge dame zich afzonderde van de andere drie die 30+ zijn. Ik dacht misschien heeft ze geen behoefte aan contact, maar aan het einde van de cursussen bleek dat ze hier net woont en niemand kent in de buurt. Miscommunicatie gebeurt helaas erg snel.