Ik walg van mijn man😤

Hoi lieve mama, Heb je dit met hem gesproken? Wat vindt hij zelf van zijn gedrag?

Een man waar je geen gesprek mee kan voeren. Ook al bij de huisarts geweest samen. Dan is het even goed en dan opeens zit hij weer in zijn eigen wereld.

Of je bent het even zat of je bent klaar om weg te gaan (kan zijn door de manier waarop het bij mij binnen komt). Wil je dat het goed komt (blijvend) of ben je er klaar mee? Mijn man en ik zijn bij elkaar omdat we dat willen, niet omdat we moeten: we verdienen beide prima om een eigen huis te kunnen betalen. Maar een vriendin van me zit soort van in dezelfde situatie: ze wil wel weg maar kan gewoon niet.. ging zelf ook naar mediator en huisarts. Wat wil je zelf?

Nee ik wil zeker niet scheiden. Maar iemand die amper wat zegt en niet te genieten is is echt niet leuk.

Misschien op een goed en rustig moment toch een gesprek starten en geen aanval plegen maar meer op onderzoek uit of hij zelf in de gaten heeft wat hij doet en hoe hij doet? Misschien komt het bij hem ook ergens vandaan dat hij zo doet?

☹️ lastige situatie en heel jammer.

Ik zie dat je al vaker verteld hebt over je man en het lijkt erop dat hij niet graag thuis is en dat hij het erg lastig vindt met zo'n kleintje erbij. Het lijkt erop dat jij heel veel hooi op je vork neemt en dat hij niet zoveel doet. Of dat echt zo is, weet ik natuurlijk niet want ik ben er niet bij. Maar als ik jou moet geloven, klinkt het niet als een gezonde relatie. Mijn man sport ook en gaat ook weleens naar een feestje, maar hij is ook graag bij z'n gezin. Het lijkt er bij jou op dat er iets met hem is, wat hij niet vertelt. Het zou fijn zijn als je hier het gesprek over aan kan gaan. Vergeet in ieder geval jezelf niet en ook niet wat je waard bent! Sterkte!

Klopt. Hij zit in zijn eigen wereld. Hij mist zijn familie in Sri Lanka. Het gaat daar al niet goed in het land. Hij is een paar maanden geleden geweest om bij zijn familie te zijn en ook om goed na te denken wat hij nou wil. Hij wilde er alles aan doen om samen te blijven. Maar dat is dus al heel snel weer de verkeerde kant op gegaan. Hij vind het niet leuk dat we geen sex hebben. Snap ik. Maar ik ben werkelijk 24/7 aan het werk. 4 dagen werken, huishouden,docher verzorgen,wassen, boodschappen… In therapie omdat ik een depressie had en nu moet trauma behandeling bezig ben, in zorgen om het het geld nu alles duurder wordt en we niet meer uitkomen. Het interesseert hem niet eens. Maar wel zoeken naar een groter huis en een 2e auto🤨 leuke dingen komen alleen van mij. Als ik vraag wat er is dat krijg ik; niks, ik weet het niet, waarom… kan ik ook echt niks mee. In weet het serieus niet meer.

Poeh.. klinkt idd niet als een fijne situatie. Zeker niet voor jou, maar het klinkt ook alsof hij niet helemaal lekker in zijn vel zit. Heb je het al eens met je therapeut besproken? Waar ik zelf wel eens last van heb, is dat het bij anderen altijd rozengeur en maneschijn lijkt te zijn. Vooral als je social media opent. En dan heb jij net zo’n K-dag met je partner. Ik weet dat je er niets mee opschiet… maar overal is wel iets, en nergens is het perfect. Blijf in elk geval praten, met iemand, én met je partner😘

Ik vind het echt heel rot voor jullie! Hopelijk komt het nog goed, mogelijk inderdaad met een therapeut als je er zelf niet meer uitkomt. Veel sterkte!!

Jeetje wat een rot situatie! Hoe was hij voor je zwanger was van jullie kindje? Wist je hoe hij in elkaar zat of is hij heel erg verandert? Denk ook goed na of dit is wat je wilt, ik ben niet zomaar van het beëindigen van relaties maar ik krijg nu de indruk dat je het al zwaar genoeg hebt en stiekeme hoop hebt dat je man een keer bijdraait en ook wat doet maar dit telkens een teleurstelling is.. zodra je weet dat je alleen op jezelf kan bouwen ben je hierop ingesteld. Kijk naar hoe jij gelukkig word/bent! Dit is blijkbaar niet pas sinds een maandje ofzo.

Ik weet het inderdaad echt niet meer. Kreeg gisteren te horen dat hij wandelen met onze dochter niet leuk vind, dat we alleen maar met onze dochter bezig zijn, dat we nooit samen dingen doen.(mijn ouders willen altijd oppassen maar ik ben de gene die echt overal voor moet zorgen. Ik ben veranderd.. ja hij ook. Ik heb in mijn eentje mijn depressie overwonnen, in mijn eentje weer aan het werk gegaan en alleen bezig met therapie. Maar totaal geen enkele steun van mijn man. Hij zegt zo veel dat ik geen idee meer heb en gewoon aan mijzelf ga twijfelen

Jeetje zo lastig, ja je weet dat het leven uiteindelijk voornamelijk om je kind(eren) draait maar zeker als hij zoiets aankaart maar zelf nooit initiatief neemt is het niet oké om dit überhaupt te zeggen, aangezien jullie wel oppas beschikbaar hebben. Super knap dat jij je depressie heb overwonnen! Wel onwijs jammer dat je dit alleen heb moeten doen want je bent getrouwd in voor en tegenspoed, en mij lijkt dat je je partner sowieso moet steunen, zeker bij zoiets! Ik zou niet aan jezelf gaan twijfelen. Zet alles voor jezelf op een rijtje en baseer daarop je keuze. Alles in je berichtjes lijken erop te wijzen dat je weet dat het niet beter word en je zo niet gelukkig bent.

Sorry meid, ik ga niet politiek correct zijn. Misschien niet goed maar zoals ik je berichtjes lees zou ik zeggen, pak je boeltje bij elkaar en ga weg met je kind. Natuurlijk wil je een gelukkig gezin zijn ,met de papa van je kindje, maar ik denk dat je je kindje zowel als jijzelf meer geluk doet om het geluk apart van elkaar te vinden. Te lang samen ongelukkig door het leven is ook niet wat je je kindje wil meegeven🤷‍♀️ En jij komt uit een depressie en op deze manier ben je zo weer terug bij af en dat is ook niet fijn voor je kleine meid.