Niet meer in eigen bed

Met 2 jaar is er weer een slaapregressie die de kop op steekt en kan de verlatingsangst weer wat toenemen. Misschien 1 van deze 2 dingen het geval?

Hier ook gehad, slaapritme doorpakken en ik heb een paar keer bij haar op de slaapkamer gezeten tot ze in slaap viel. En steeds meer afbouwen .... dus alsze rustig was rustig naar buiten lopen daar poosje wachten en af en toe laten zien dat je er nog bent. Gaat met inslapen nu weer goed. Snachts kan ze heel af en toe weer in paniek wakker worden, maar dat verschilt per nacht.

Ik hoop tog die slaapregressie😦 Ik zit dezr week met een hersenschudding in huis en moet ook echt mn rust hebben Vannacht heeft ze bij mij en mn vriend geslapen Ze was alleen maar aant spoken Waardoor ik dus met knallende koppijn wakker ben met een kind met energie voor 10😳

Hier slaapt ze sowieso bij mij, maar herken het op een ander vlak van slapen. Ze houdt mij heel stevig vast, wat ze voorheen nooit deed. Zegt knuffel knuffel, haar wang tegen die van mij gedrukt met haar armen om mijn nek. Zo valt ze in slaap. Dan moet ik blijven liggen tot ze diep genoeg slaapt om weg te kunnen gaan. Ik vind het naast vermoeiend eigenlijk ook wel heel lief

Wij hebben dit vorige maand ook meegemaakt. Ze probeerde veel dingen uit, merkte ik. Ik heb voet bij stuk gehouden en na 1/2 nachten, was het stil en sliep ze weer oude manier. Ik zou vasthouden aan der eigen kamer en ze weten ook heel goed dat ze hun stem kunnen gebruiken om zin door te drijven. Maar wil niet zeggen dat je moet laten huilen maar ik had al snel door dat het bij mijn dochter gedrag was. Je moet doen waar je zelf goed bij voelt 😌