Om gek van te worden

Hier is het ook: Nee, niet slapen… Maar ze geeft er gelukkig wel aan toe. Dus kan er niet echt over meepraten. Het enige wat mij gelijk opviel is dat je zei dat hij overdag niet wilde slapen, omdat hij zo laat pas wakker wordt. Misschien een idee om hem (ondanks de korte nacht) toch op tijd wakker te maken? Zodat hij wel een ritme houdt? Want misschien hou je het zo onbewust ook wel wat in stand. Ik hoop voor je dat deze fase snel voorbij gaat 😉

Ja dat hebben we geprobeerd alleen dan is hij dus echt niet te genieten, heeft hij minstens 8 driftbuien per ochtend en gaat alleen maar zitten huilen om van alles.. zo kennen we hem dus niet vandaar dat we hem dan dus liever laten liggen.. vind het hierdoor ook wel heel lastig

Wij hebben een periode met moeilijk inslapen gehad. Hij wilde echt niet alleen gaan slapen. Uiteindelijk zijn we erbij blijven zitten, maar dan wel wat voor onszelf doen en niet reageren. We gingen lezen of op mobiel. Dat werkte goed en hebben we uiteindelijk kunnen afbouwen.

Dat snap ik dan ja. Heel vervelend. Heb verder helaas geen tips voor je. Succes! 💪🏼

Bij ons is het overdag geen drama maar 's avonds wel. Meteen zijn tut eruit gooien en huilen. Met pijn in mijn hart laat ik hem nu steeds wat langer huilen zonder tut en dat lijkt wel te helpen. Gisteren de eerste keer weer zonder problemen in slaap gevallen. Als hij na een paar uur of snachts wakker wordt is hij vaak helemaal in paniek, echt sneu. Het enige wat dan helpt is hem bij me pakken en dan even bij ons in bed nemen. We leggen hem zo neer dat hij niet kan rollen dus dat is niet zo fijn slapen voor hem. Als hij dan rustig is vraag ik hem wil je lekker naar je eigen bedje en naar je dinos (zijn knuffeltjes) en dan zegt hij eigenlijk altijd ja. Ik heb ook van alles geprobeert, eventjes naast zijn bedje blijven zitten, met mijn rug naar hem toe zitten en vond het echt moeilijk en frustrerend maar ik denk dat je door te proberen en uiteindelijk vol blijven houden wat jij denkt dat het beste is de strijd wel gaat winnen. Ze zijn stiekem al best slim en weten precies hoe ze ons bezig kunnen blijven houden, zeker als we erin mee gaan. Ze willen gewoon graag bij ons zijn en dat is stiekem wel een heel groot compliment.

Wij hebben dit probleem ook! Ons zoontje wordt in oktober 2 en is altijd een super goede slaper geweest. Hebben nooit problemen gehad maar sinds 2 weken is het drama. Wilt niet naar bed want zodra we het wordt bed of slapen uitspreken is het paniek. We zijn eerlijk gezegd een beetje ten einde raad want zodra het beter lijkt te gaan verandert het weer in een groot drama. We willen het liefste niet toegeven om hem in ons bed te krijgen of met een bedje op onze slaapkamer maar uiteindelijk is de wanhoop nabij. We hebben echt alles geprobeerd maar niks lijkt te werken. Ik hoop ook dat het echt een fase is!

Hier word het overdag wat beter, hij heeft nu 2 dagen op rij s’ middags weer wat geslapen, net zijn we alweer 1,5 uur bezig geweest en continu blijft hij zeggen; nee niet slapen, zelfs met zijn ogen dicht benoemt hij het nog.. nu lijkt het of hij slaapt

Ik snap niet waarom er gezegd wordt bij baby's...niet laten huilen dat geeft stress. Maar bij een bijna 2 jarige geld dat opeens niet meer? Er zit meestal een reden achter en dan moet het maar huilen(steeds wat langer)....dat geeft ook geen veilig gevoel en je kind kan dus niet bij je terecht. Ik heb ook geen goede slaper, maar ben er altijd voor haar. Ik ben ook met tijden gesloopt en ben zwanger dus makkelijk is het niet. Maar moet mijn probleem haar probleem worden? En ik weet het verschil tussen een echte en een neppe huil. Maar ook op een neppe reageer ik, maar wel anders. Ook de neppe betekent mam ik heb je nodig, maar dan is het oké als ik er even bij zit en gaat ze slapen. Als ze echt huilt dan neem ik haar bij me, houd ik haar vast en valt ze in mijn armen in slaap. 2 jarige ontwikkelen ook weer angsten en die angsten zijn voor hun echt.

Ik word er ook helemaal gek van, deze fase duurt hier nu al twee maanden. Geen tips dus, maar wel herkenning.

Heb je al een slaaptrainer / lampje geprobeerd? Misschien dat dat nog kan helpen. Dan kan je naar het lampjes wijzen en zeggen: het is nu tijd om te slapen kijk maar… ons zoontje heeft trouwens ook steeds echt slechte periodes met nachtmerries en vroeg wakker worden (dan denk ik… gaan we weer). Wij nemen hem dan ook in bed, maar als dit een dag of 5 achter elkaar gebeurd (zonder duidelijke reden) dan probeer ik hem toch weer naar zijn eigen bed te brengen. Het verschilt denk ik per kindje of je die even moet laten huilen of niet. Je kent je eigen kind het best en hoort inmiddels ook wel echt verschil tussen een “hulp” huil en “ik heb geen zin” huil.