Voorkeur ouder

Zijn ze wel eens met z'n 2en echt samen?

Ze zijn doordeweeks 1 dag samen. Zodra ik uit huis ben is het goed

Yes heel herkenbaar maar wat minder heftig dan hoe jij het beschrijft qua gedrag van de kleine. 5 weken geleden ben ik dmv keizersnede bevallen en moest mijn man wel meer voor onze dochter zorgen. Eerste paar dagen wat lastig maar nu helemaal ok. Toen ik nog werkte ging het ook prima maar de tijd dat ik thuis was (vanaf 1 mei ziektewet) hing ze ook veel aan mij. Tip; laat het je man gewoon doen. Of misschien dat jij even weg kan gaan zodat je uit het zicht bent en ze wel afhankelijk is van haar vader. Uiteindelijk heeft zo'n kleintje ook weinig te willen. Soms is het gewoon ff niet anders. Wat betreft het spugen. Dit kunnen kinderen opwekken... deed ik vroeger ook toen ik voor t eerst naar school moest 😅

Dat is heel herkenbaar en het zijn volgens mij echt fases. Hier kan het per 5 min omslaan. Je man moet zich alleen niet gaan afzonderen. Gewoon samen op bed leggen etc. Ik laat mn zoontje soms ook express bij m en dan ga ik boven wat doen. 5 min schreeuwen en dan is het goed.

Haha je reactie over dat spugen zag ik niet aankomen, geweldig 😁🫢. Ze is 2 dus ik hou mn hart vast hoe het spugen straks wordt als ze naar de basisschool gaat. Ik denk ook idd dat ik ze misschien ook wat meer tijd samen moet gunnen. Als ik vrij ben wil ik ook echt met mn dochter zijn. PS: nog gefeliciteerd met de geboorte🎉

Dankjewel! Hahaa jaa gek he?! Zie t op mn werk (gehandicaptenzorg) ook hoor. Goede acteurs hihi! Ja tijd samen doet wonderen hoor. Ik betrek mn man ook vaak bij de activiteiten die we doen. Bijvoorbeeld samen bouwen of kleuren/knutselen aan tafel. En dan stap ik even later uit (sneaky voor beide hoor) en dan spelen ze gezellig samen verder 😁

Deels is je verhaal herkenbaar. Ik merk ook dat ik duidelijk favoriet ben. Ik kan maar 1 tip geven: geef er niet teveel aan toe, anders gaat he kind bepalen hoe het er in huis aan toe gaat en volgens mij is dat de omgekeerde wereld. Jullie als ouders bepalen hoe het gaat. Dus laat je man je dochtertje ook op bed leggen. Blijf het proberen, ga er niet naast staan (dan wil ze alsnog naar jou waarschijnlijk als ze je ziet...). Als het echt niet gaat, kan je altijd nog komen helpen. Bij ons werkt dit het beste. En als echt niks meer werkt, misschien kan je dan een keer een lekker nachtje of weekendje weggaan met familie of vrienden ofzo. Dan moet ze wel aan papa wennen🙂! Hopelijk een win win voor iedereen. Succes thuis!

Heel herkenbaar, afgelopen week was mijn man thuis en dan ging hij ons zoontje uit bed halen, werd hij helemaal overstuur en op de grond liggen omdat hij mij wilde. Wij hebben er niet aan toegegeven want hij moet leren dat papa er ook voor hem is en het kan doen. Maar vervelend is het wel want ook overdag was het continu mama dit, mama dat

Begrijp wel je je hier zorgen over maakt, denk het helemaal niet gek is ze voorkeur heeft naar 1 ouder dat hoort soms bij de fases. Denk alleen het hier als ik jou verhaal zo lees komt omdat je man weinig zijn best een moeite ervoor doet. Als hij wat meer probeert met haar te spelen of eerst met zijn 3en en jij je subtiel terug trekt zou je man misschien leuk kunnen doorspelen met haar. Of gewoon wel een ding laten doen, bij hij elke dag met haar na de speeltuin gaat om zo een band op te bouwen. Hierin zou je man echt wat moeten gaan ondernemen. Hoe reageerd ze op de opa en oma's? Hoe gaat het bij de opvang? Als dit goed gaat zou ik zelf denken het ligt aan hun band wat opgebouwd moet worden. Hoe vindt jij het dat je steeds alles voor en met je dochter moet doen? Heb niet voor geleerd gewoon een mening van een mama.

Mijn dochtertje moet ook niks van mij hebben als papa in de buurt is (lees: voor mijn voeten vallen en dan 10 meter verder naar papa kruipen om getroost te worden en ik mag haar echt niet oppakken). Op de dag dat ik alleen met dr ben gaat het beter, maar vraagt ze nog om papa als ze verdrietig is. Het is een fase.... Dus ondanks dat ik bij jou een hoop ergernis lees (en pak dat vooral op!!) zegt dat niet perse iets over de band en de liefde die je erin stopt. Hiervoor was het namelijk precies omgekeerd en wilde ze alleen mij....

Hier neigt ze ook veel meer naar mij. Als ik ben werken dan is papa wel goed en leuk en gaat het goed, behalve eet momenten... Hij vind het ook lastig en zegt dan tegen mij "jij geeft te snel toe". Ik ben dan weer van mening dat hij alleen maar kan mopperen op haar. Dat is natuurlijk niet leuk voor haar. Vooral tijdens eet momenten al dat gemopper. Het is al negatief voordat ze überhaupt gaan eten. Dus snap ik dan wel dat ze liever mama heeft...

Dit herken ik heel erg. Zeker het verschil van mening in wat “goed” is om te doen.. Levert wel de nodige discussies/irritaties op, en idd niet leuk en goed voor de kinderen.

Hier is ze dol op mij, maar ben ik degene die veel moppert. Maar ik geef grenzen aan en papa vindt alles grappig en lief.... behalve als hij er zelf geen zin in heeft. Dan zeg ik ja je doet het zelf, je lacht overal om. Maar daardoor begrijpt ze grenzen niet zo goed. Ze vindt papa lief, maar als mama weg gaat is het drama. Ondanks dat ik mopper