Alleen bevallen

Wat jammer dat je man er niet bij wilt zijn. Wat is zijn reden hiervoor? Is hij niet over te halen als je aangeeft dat je dit graag zou willen? Ik heb er zelf geen ervaring mee maar alleen bevallen kan zeker! De steun van je man zou fijn zijn maar mocht hij niet mee gaan dan zullen er vast fijne dokters/zusters zijn die je steunen. Alvast succes en hopen op een fijne bevalling 😘

"Mijn man wilt niet bij mijn bevalling aanwezig zijn" Huh?? Sorry, ik denk dat je dit even moet toelichten want hier snap ik he-le-maal niets van Is dat niet het minste wat hij kan doen aangezien jij JULLIE kind op de wereld gaat zetten?

Sorry, totaal niet aanvallend bedoeld. Zo komt het misschien wel over.. Dit was mijn eerste reactie uit pure verbazing 🙈 Ik denk absoluut dat je dit alleen kan. Maar het is een meerwaarde om dit met je man te delen. Het zou het mooiste moment uit jullie leven kunnen zijn

Je hebt het al eerder alleen gedaan. Wat voor impact heeft dat op jou gehad en wilde je er toch iemand erbij hebben? Want dat als dat zo is dan zou ik het even goed bespreken. Je hoort bij dit soort dingen niet alleen te zijn. Ik vind eigenlijk wel dat hij erbij moet zijn. Jullie hebben hiervoor gekozen en het is elkaar steunen, toch? Mijn moeder was trouwens bij beide bevallingen. Wat erg fijn was, want zij wist precies wat ik nodig had.

Mijn moeder was bij mijn keizersnede maar had dat prima alleen gekund. De reden dat ik er iemand bij zou willen, is met name om niet alleen te zijn in een van de gelukkigste momenten van mijn leven. De bevalling zelf heb ik me nooit zorgen om gemaakt. (ben alleenstaand)

Ik vind het best wel heel heftig om te lezen dat je man er bewust voor kiest om er niet bij te willen zijn. Wow! Waar komt dat vandaan? Het is toch jullie kind? Een bevalling en geboorte is een van de meest ingrijpende levenservaringen en dat jouw partner jou daar bewust geen deelgenoot van wil zijn vind ik heel stom voor jou ☹️. Ik denk dat het mogelijk is, maar wel heel zwaar. Tuurlijk kan je dat, als het echt moet. Maar het is goed om je te beseffen dat het personeel hoogstwaarschijnlijk niet altijd bij je kan zijn. En misschien juist op momenten dat je echt steun nodig hebt. Een natuurlijke bevalling kan uren en uren duren hè, dat is niet zomaar gedaan (ja soms wel). Ik zou het zelf onmogelijk vinden dat zonder mijn vriend te doen. Ik kan me niet eens voorstellen dat hij zou zeggen dat hij het me alleen zou laten doen… Het is last minute maar je zou misschien ook nog kunnen kijken naar een doula?

Waarom heeft je kan hier een keuze in? Het is ook zijn kind toch? Mijn kerel heeft daar echt niets in te kiezen, hij zou dat ook niet willen missen. Het is het begin van het leven van je kind en jij mag even in je eentje gaan doen met alle onmenselijke pijnen zonder steun, omdat… hij er geen zin in heeft? Niemand die hem even een schop onder z’n kont kan geven??

Praten, praten, praten! Waarom wil je man er niet bij zijn? Ik kan geen logische reden verzinnen. In mijn verbazing las ik dit aan mijn vriend voor en hij opperde nog dat ie misschien bang is voor wat ie gaat zien, of het bloed bijvoorbeeld? Daar gaan natuurlijke (soms) uuuuren aan vooraf waarin in hij jou heel erg kan steunen zonder zoiets te hoeven zien. Ik zou zoeken naar de reden waarom en daar iets samen op verzinnen, want jij hebt al 2x een kind gedragen en (bijna) twee keer bevallen; weinig keuze voor hem zou ik zo zeggen 🥲

Ik geef je groot gelijk, dat je man erbij wil hebben. Het is in mijn mening de taak, verantwoordelijkheid, eer en zeker ook een voorrecht van de partner om je in een van de meest intense en kwetsbare momenten in je leven te ondersteunen, aan te moedigen en ook om jullie tweede kind te verwelkomen. Ik zou zeker met hem het gesprek hierover aan gaan, als hier bijvoorbeeld niet aanwezig wil zijn, voelt dit voor mij wat egoïstisch. In de cultuur van mijn man gebeurde het ook standaard dat vaders er niet bij waren, echter hij wilde er wel graag bij zijn en ik had ook geen genoegen meegenomen als hij dit niet wilde. Hij heeft het er wel erg moeilijk mee gehad dat tijdens de bevalling niet goed met mij ging en is ook echt bang geweest, maar ik ben blij dat we het samen hebben meegemaakt en kunnen hebben verwerken. Ik had een gecompliceerde en langdurige bevalling 22uur zonder rust waarbij de verloskundigen soms even weg moesten om ook andere te helpen en dan was mijn man er wel als steun. Je weet niet hoe de bevalling gaat lopen, het is fijn als er iemand je ondersteunt. Ik zou een goed gesprek met je man aangaan. Een doula kan misschien voor jullie een uitkomst zijn. Sterkte in het iedergeval, het niet leuk om je daar op het einde van je zwangerschap druk om te moeten maken.

Mocht je man er nou echt niet bij willen zijn, zou ik het eens met je verloskundige in het ziekenhuis bespreken. Zij hebben vast vanaf de andere kant ervaring met vrouwen die alleen bevallen.