Avondeten driftbui

Hi! Moeilijk! Ik zou persoonlijk de optie kiezen waar het avondeten het gemakkelijkste gaat, al is dat haar dan op de grond zetten. Ik denk dat je dochter in een fase zit, misschien een sprongetje. Dit zal ook voorbij gaan en dan zal ze weer haar avondeten in de stoel kunnen eten. Maar weet dat kindjes van 15 maanden echt zero impulscontrole hebben, als ze dus een grote emotie ervaren, dan kunnen ze zichzelf niet meer onder controle houden. Wat mij heeft geholpen is boeken lezen omtrent de hersenontwikkeling van kinderen, zodat ik weet welk gedrag ik kan verwachten en wat leeftijdsadequaat is. Als je erachter komt dat je dochtertje er eigenlijk niks aan kan doen dat ze zo reageert, dan kijk je er al ouder ook heel anders naar en wordt het niet een machtsstrijd. Aangezien ze nog zo klein is en je geen wederzijds gesprek kan voeren, zou ik dus kiezen voor de optie waar je dochter haar groenten binnen krijgt en jij niet hoeft te dealen met een driftbui.

Het is ook niet dat je als ouder toegeeft aan dit soort gedrag. Je maakt het even voor beide makkelijker en kijkt hoe het voor jullie het beste werkt. Mijn dochter trekt soms impulsief mijn bril van mijn hoofd en gooit het weg! En knikt dan erg mooi Nee. Ze kan er niets aan doen, is gewoon impulsief gedrag. Als mijn dochter het geduld niet heeft, dan eet ze bij mij op schoot of gewoon aan de kleine tafel. Soms rent ze tijdens het eten door de huiskamer heen en komt hapjes halen. Ik ga haar nergens tot toe dwingen. Als ze wat ouder worden dan gaan ze steeds meer begrijpen. Mijn partner heeft haar laatst proberen te straffen door haar apart te zetten. Ik heb aan mijn partner uitgelegd dat ze het niet begrijpt en dat straffen geen zin heeft.

Ik zou niet achter haar aan gaan met en lepel.wel uit de stoel halen maar dan komt ze maar bij me staan voor en hapje

Horen dat he het niet ‘fout’ doet als ze niet in de stoel eet is wel erg fijn. Je wil zo graag je consequent zijn en een goed opgevoed kind, maar bedenken wat op welke leeftijd acceptabel gedrag is, is lastiger dan ik dacht.

Heb je tips voor een goed boek?

Zo herkenbaar! Onze dochter, ook bijna 15 maanden, heeft hetzelfde, hele dag zit ze gezellig in haar stoel maar met avondeten is t gelijk drama. Bij ons is het omdat ze perse zelf wil eten. Zetten we haar in de stoel met haar bordje en lepel binnen handbereik en ze mag het gelijk zelf pakken is er niks aan de hand 🙈 maar oh wee als ik de lepel als eerste pak 😅

Onze dochter eet soms ook heel slecht. En dan geef ik haar gewoon iets anders. Zoals je beschrijft ze is nog te jong om het te begrijpen. Zelfde dat ze nog niet snapt dat het gevolg van geen avond eten, met een lege maag naar bed is. Dat zou ik niet zo snel doen. Dan maar andere opties proberen. Ik zou het gewoon blijven proberen in haar eigen stoel. En desnoods afleiden met iets anders. Onze dame van bijna 1,5 jaar is dol op kleuren. Die zit altijd al eerder aan tafel te.kleuren voor het eten.

Dat is het soms ook inderdaad. Gisteren was het enige wat ok was zelf haar rijst met handen eten. En proberen met de lepel. Ze wil sowieso alles zelf doen en op haar eigen termen. Alles is MIJN! Had niet verwacht dat dat zo jong al zou beginnen

Het is 100% herkenbaar. Hier dus zo intens boos, 3 avonden op rij. Het is al een maand of twee veel moeilijker maar afgelopen drie avonden is ze compleet hysterisch en overstrekt, kronkelt en schreeuwt als ze niet haar ‘zin’ krijgt. Je schrijft dat je een goed opgevoed kind wil. Wat bedoel je daarmee? Het gedrag wat je nu omschrijft is echt wel leeftijdsadequaat (en deels temperament afhankelijk). Haar nu sturen begeleiden en begrenzen is het opvoeden wat nu ‘nodig’ is. Passend bij haar leeftijd: want, ze is pas 15 maanden. Emotieregulatie is er nog niet, impulsen beheersen ook nog niet en zichzelf kalmeren is ook nog heel moeilijk. Wat kan je dan wel doen? Kijken naar wat ze nu nodig heeft en wat past bij hoe jij het wilt. Hier is het: wil je uit de stoel? Prima, kom maar op schoot. Wil je van schoot? Prima, doe maar. Hapje eten? Je kan kiezen van je bordje of bakje yoghurt. Ze kiest niet bewust voor dit gedrag, dit is geen slecht opgevoed kind en je geeft niet toe door mee te gaan in haar behoeftes. Wat tips: het boek kinderen zijn geen puppy’s. Of insta pagina: biglittlefeelings.

Het is wel heel tegenstrijdig. Iedereen op het forum zegt driftbui hoort erbij, het is een fase, meebuigen en ze kiest er niet bewust voor. Maar van ouders/schoonouders hoor je “ze is je aan het uittesten. Als je toegeeft krijgt ze haar zin en blijft ze het doen. Streng zijn en volhouden” Dat is wat ik bedoelde met je wil een goed opgevoed kind. Je hoort steeds dat als je toegeeft dat je niet goed opvoed. Terwijl op dit forum mensen zeggen dat het niet erg is en niet anders kan op dit moment. Het meest frustrerende is ook dat ze uiteraard bij opa en oma een voorbeeldig kind is wat graag in het stoeltje zit en dan met mond wagenwijd open braaf haar avondeten eet -.-‘

Je hebt helemaal gelijk. Het is heel tegenstrijdig. Opvoedingen waren vroeger meer autoritair, denk ik. Je kunt nog steeds veel structure, regels bieden en consequent zijn, zonder straffen. Op deze leeftijd begrijpen ze echt niet wat fout is en wat ze doet. Alles gaat impulsief en is leuk of niet leuk. Ze reageren vanuit hun gevoel en dat kan best intens zijn. Dus volg je gevoel en ga kijken wat het beste bij jullie past. Je krijgt echt geen losgeslagen kind als je nu niet straft hoor! Als je dat wel doet dan begrijpen ze niet waarom en voelen zich machteloos in die situatie. Ik persoonlijk vind dat zielig en ik zou dat niet kunnen. Dan ga ik haar heel snel knuffelen.

Die opmerkingen komen ook juist van die generaties omdat in ‘hun tijd’ het behaviorisme nog ontzettend de norm was met hoe er naar gedrag werd gekeken. Een kind hoorde te luisteren, en anders kreeg het straf. De opmerking ‘ze is je aan het uittesten’ klopt echt niet. Wat ze doet is kaders en grenzen testen. ‘Hoe ver mag ik gaan, wat is geaccepteerd in de wereld, en wat nou als ik het 100x doe is de grens dan hetzelfde?’ Zo leren ze hoe de wereld werkt en krijgen ze kaders. Prachtige ontwikkeling eigenlijk! En overigens is dit echt niet altijd makkelijk voor ons als ouder hoor. Weet niet of je van lezen houdt maar ‘De mythe van het verwende kind’ is daar o.a. heel leuk voor om te lezen (leest niet mega makkelijk dus ik pak steeds stukjes).

Wij hebben dit ook heel lang gehad! DRAMA! En wat een frustratie tijdens het eten..... hier is the key: ZELF DOEN! Stukken, geprakt, lepel, vork... verzin het maar. Maar wat een rust nu! Dat ging natuurlijk niet gelijk van de een op de andere dag. Maar uiteindelijk is het gewoon een kereltje wat echt alles zelf wilt doen. En waarschijnlijk is het gewoon een fase. En dan zeg ik 'gewoon' ....een vreselijke dikke vette fase🥵 Succes! En wie weet heb je er wat aan

Hier doet ze vanaf zes maanden alles zelf eten en de driftbuien zijn toch echt goed aanwezig 🙊🙊

Oooooh ja! Het werkt dus niet altijd😅 Hier vanmorgen een driftbui, omdat hij mijn lepeltje van mijn kopje koffie niet mocht🫠

Ik herken je verhaal helemaal.. Hier ook een kindje "gehad" die echt draaaama kon maken bij t avondeten en op een gegeven moment gewoon niets meer at savonds (op friet etc. Na). Overdag boterhammen en fruit gaat wel altijd al goed. Ik heb laatst een online clinic gekeken van kidsvoeding op instagram (vivienne heet ze en ze is kindervoedingscoach). Dit was een gratis clinic en heb er echt veel aan gehad. De grootste tip die hier helpt is het loslaten. Niet laten merken dat je gestresst raakt omdat ze niet eten, zorgen dat het gezellig is aan tafel en de nadruk niet leggen op wat t kindje eet en of hij uberhaupt wat eet. Zelf laten aanplaren, ook al word t een kliederboel, dat hoort bij t ontdekken. Natuurlijk moet je wel ook gewoon structuur hebben in je regels etc. Maar blijf positief. Als je dan toevallig ziet dat hij/zij wat eet dit ook groot belonen met woorden en evt. Klappen of zo. Onze kleine vriend at na een paar dagen weer een heel stuk beter 😊 hopelijk heb je er iets aan want ik weet hoe frustrerend het is.

Stay strong mama, knap en respect voor jouw geduld 🙏 Vroeg me af. Wat zou er gebeuren als je tijdstip van eten wat meer naar voren haalt, eerder, zodat ze minder moe is misschien? Gr

Ik gebruik standaard altijd 2 of 3 lepeltjes. Tussendoor ruilen we steeds, doen we spelletje van alsjeblieft- dankjewel, ik geef hem de volle lepel en hij mij de lege terug… en hij is ondertussen mooi afgeleid en stop ik soms een hapje ook nog ongemerkt naar binnen😅

Ow en wij doen ook wel ‘ happie high five’, na een hap dan een highfive. Dit werkte ook een poosje bij ons.. En soms.. ben ik een loedermoeder😅😭 dan ben ik ook even echt moe ervan, de challenge van avondeten .. dan zet ik de tv eventjes aan en dan gaan de hapjes soms ongemerkt goed naar binnen..😅

We gaan het eens proberen met meer zelf laten eten. Zelf doen is inderdaad wel een dingetje. Vroeger eten is helaas niet altijd mogelijk ivm werk en opvang. Ze eet al eerder dan wij omdat ik altijd pas na 6u thuis ben van mijn werk. Vooral maandag en dinsdag wanneer ze naar de opvang gaat is het echt drama. Zoveel indrukken en ze slaapt daar minder. Helaas zijn hun regels dat ze alleen avondeten geven na 18u wat echt heel onhandig is. Thanks voor alle tips! En horen dat veel mensen hetzelfde probleem hebben helpt ook al wel met accepteren van de situatie. Een vriendin van me zei gisteren “pick your battles”. Dat vond ik ook wel een goede. Avondeten misschien maar accepteren als de chaos die het is als ze dan wel goed eet uiteindelijk. En dan op andere punten overdag strenger zijn in wat acceptabel is.