Hysterisch krijzen met naar bed gaan

Onze dochter ligt altijd bij ons in bed. Als ze slaapt leggen we haar in haar eigen bedje neer. De laatste tijd wordt ze wakker en krijgen we haar ook niet in slaap haar bedje. Meestal ga ik weer in onze bed liggen en leg ik haar later weer terug in bed. Dit is natuurlijk omslachtig, maar ze heeft nooit alleen goed geslapen. Ze is ook erg overstuur als ze wakker wordt en wij haar in eigen bedje proberen te laten liggen. Ik heb vaak 2 uur gezeten met mijn handen op haar en nog steeds niet slapen in haar bedje. Het kan zeker verlatingsangst zijn en het niet alleen willen zijn. Ik heb geen goede tips, behalve troosten en kijken hoe ze het beste slaapt. Bij ons is het in onze bed en zo is het niet anders geweest. Het voordeel is wel dat ik heerlijk wakker geknuffeld word door onze lieve dame!

Is hier precies zo. Dit is bij ons begonnen vanaf 15 maanden, dat ze niet meer wil inslapen. Hiervoor ging dat altijd goed! Maar van de een op andere dag was het huilen. Wij gaan nu ook iedere avond met haar in ons bed liggen tot ze slaapt en dan leggen we haar over. In de nacht wordt ze ook ineens weer vaak wakker (tot ongeveer 13 maanden oud sliep ze altijd door). En ook dan komt ze tussen ons in liggen. Zo kan iedereen tenminste slapen. Ideaal vind ik het ook niet. Had natuurlijk het liefste gehad dat ze gewoon in haar eigen bed in slaap valt en door slaapt (zoals ze maanden heeft gedaan). Maar dit lijkt voor nu de enige oplossing. Heb me er inmiddels bij neergelegd en ga er van uit dat het idd met verlatingsangst heeft te maken en dat het ook vanzelf weer over gaat. Succes!

Ik leg mijn dochtertje pas in haar bed als ze diep in slaap is. Als je haar wakker in bed legt weigert ze gewoon te slapen hoe moe ze ook is. Wanneer ze ergens last van heeft slapen we eigenlijk altijd samen. Ze heeft een sterke behoefte aan nabijheid, dus die geven we ook. Mijn dochter slaapt eigenlijk het beste tegen mij aan en een stuk lichter in haar eigen bedje.

Herkenbaar en dan alleen in de avond. Ik blijf dan bij haar, ga zitten op een stoel en zeg “lekker slapen” of “slaap lekker”. Soms werkt het dat ze dan gaat liggen binnen enkele minuten en haar plekje zoekt. Soms werkt het niet en dan halen we haar maar er even uit en proberen we het later weer een keer.

We hebben hier ook last van, ook vaker wakker worden en dan meteen hysterisch en staan in z’n bed. Voorheen nooit problemen en de dutjes gaan wel goed. Is hier een combinatie van verlating angst, slaapregressie, leren lopen, tanden en overgang naar 1 slaapje denk ik maar geen idee 🤷‍♀️. We nemen hem uit bed en we gaan dan op de schommelstoel zitten (is dan meteen rustig) en leggen hem weer in bed als ie diep slaapt, wat de ene keer beter gaat als de andere keer. Maar ik ben bijna 20 weken zwanger en vind het behoorlijk pittig dus hoop dat deze fase snel weer voorbij is.

Ja bij mij ook! Gelukkig gaat het bij mijn man nog wel goed, dus die doet nu alles wat bij mij niet lukt