Ik ben 1 en ik zeg nee. Huh?

Hahah ja hier ook eentje die nee zegt en slaat gewoon het eten uit mn hand of gooit t van de kinderstoel op de grond. Met n luier geef ik telkens weer iets anders om mee te spelen zodat hij enigzins stil blijft liggen....is anders nogal n strijd 😅😅😅

Hier is het tot 10 tellen en veel geduld hebben 😭 bij tijdsdruk doe ik wel streng want dan het niet anders.

Omg zo lastig hè!! Bij dingen die gewoon moeten (broek aan, schoenen aan, doekje over gezicht) zeg ik steeds iets van ‘ik snap dat je dit niet wilt maar dit is nu even nodig want je gezicht is vies of, het is te koud buiten zonder schoenen’ Soms werkt afleiden ook wel als iets gewoon moet gebeuren. De emotie mag er wel zijn hoor vind ik, maar soms tikt de klok gewoon door en moeten die schoenen echt gewoon aan. Het is dan daarna ook ineens totaal geen issue dus het is denk ik ook gewoon door hebben dat ze aan kunnen geven dat ze het niet met mama eens zijn en lekker een eigen wil hebben en die nu beter kunnen uiten dan voorheen 😇!

Heel lastig! Hier geef ik haar een knuffel en pop en zeg ik dat ze wat ik bij haar even nu moet doen, ook bij de pop mag doen. Werkt als een tierelier hahaha

De laatste tijd is de luier niet meer een grote probleem. Nu zeg ik tegen haar Ilvy schone luier en dan loopt ze naar de deur om naar boven te gaan. Dit doet ze omdat ze het leuk vind om de trap op te klimmen en ze mag de kamerlampen aan zetten. Ze is namelijk gek op knopjes! Aankleden maak ik een spelletje van. Ik laat haar zelf eten, als ze iets niet wilt. Soms wilt ze gewoon zelf eten. Afleiden, praten, uitleggen en ook al wilt zij iets niet en is ze boos. Dan probeer ik haar nog te troosten. Ik vind het ergens wel leuk om te zien. Ze worden eigenwijzer, maar ook beginnen ze meer te begrijpen en enigszins mee te werken.