Moe van het strijden

Herkenbaar wat je zegt inderdaad! Hier was 'geef nabijheid' ook niet meer de oplossing. Heb dit natuurlijk wel tot 14 maanden gedaan omdat ik het belangrijk vond, met de gedachte ze kunnen zichzelf niet troosten etc. Maar het werkte blijkbaar niet meer. Niet voor mij maar ook niet voor mijn dochtertje. Want op deze manier hielden we elkaar wakker. Leek slapen soms voor haar ook wel meer een sociale bezigheid. En inderdaad in het begin was het voor haar even wennen en een schrik dat ik haar opeens direct na het voeden in haar eigen bedje legde en wegliep. Grote kans dat ze daarom ook wel even huilde uit protest. Maar ik vond die 5 minuutjes acceptabel en het resultaat wat heeft opgebracht heel erg groot. Inderdaad wat je zegt zo veel meer rust in huis! En echt niet voor ons als ouders alleen. Ze heeft hier zelf denk ik net zo goed profeit van nu we elkaar niet steeds wakker houden. En er zitten naar mijn mening gewoon gradaties in laten huilen. Wat je soms ziet bij (kleine) babys uren lang tot het vanzelf een keer stopt vind ik wel weer iets heel anders. Uiteindelijk in slaap vallen door pure uitputting van het huilen ook. Zo is het naar mijn mening hier niet gegaan. Ik ben mijn gevoel en verstand er bij blijven gebruiken.

Wij hebben een gehorig huis en mn zoon slaapt met whitenoise aan.. misschien dat nog een optie tzt?

Precies! Ik begrijp ook heel goed wat je zegt en lees zoveel herkenning, dat er zoveel gradaties zijn van “laten huilen” en ik had me er te strict aan vast geklampt van “ik wil m’n dochter niet laten huilen” maar miste hierdoor het grotere plaatje van wat past bij mijn dochter en situatie. Het was vooral even wennen voor dr maar nu is alles duidelijk en gaat het allemaal heel rustig en prettig. Belangrijk dat dit ook gedeeld wordt, vind ik, om dit bij andere (toekomstige) kindjes en mama’s te voorkomen.

Ik snap het wel hoor. Het is echt wel vervelend dat ze bij iedereen wel in haar eigen bedje slaapt. Ik heb er ook vaak met mijn vriend erover, ze kan het wel! Maar misschien zijn wij te makkelijk. Onze dochter huilt niet meteen als we haar in haar bedje leggen. Dat duurt meestal 15 min, ze gaat bij ons spelen in bed en daarna jammeren. Een keer is het gelukt toen viel ze zo in slaap. Ook bij ons in bed gaat ze draaien, haar houding vinden, staan en op ons laten vallen. Totdat ik zeg knuffeltijd dan gaat ze op mijn liggen om te knuffelen en daarna valt ze meestal in slaap. Ik vind het niet zo erg, behalve dat het tijdrovend is. Ik zou gewoon kijken wat voor jou werkt! Frustratie is ook niet goed en uiteindelijk kan je daardoor machteloos voelen en ja, soms moet je dan uit de situatie stappen. Want woedend worden op jouw kindje is ook niet goed.

Hier ook eerste 1,5 jaar slechte slaper. We hebben ongeveer 1,5 maand geleden hem ook laten huilen tot hij in slaap viel, na een tijd ben je radeloos en probeer je het gene waar je al lang voor weg loopt. Vond het vreselijk! In slaap vallen ging goed, maar in de nacht minder. Eerste nacht 1,5 uur krijsen en dit werd steeds minder. Maand geleden bij homeopaat geweest en nu slaap hij een maand door.

Vervelend dat je er zo gefrustreerd door bent. Mischien kan je de omgevingsfactoren bij de opvang na bootsen, zoals de hoeveelheid licht in haar kamer overdag, je kan misschien het bed anders neerzetten zodat er ander hoek van belichten is. Geluid, mischien is het te stil of juist gehorig, we gebruiken van regen geluiden op de achtergrond. Mijn dochter heeft meestal 1 lange dut overdag en slaapt op mij in en in diepe slaap leg ik haar in bed. Dit werkt meestal behalve bij erge ongemak.

Ik zou willen dat ik je de tip kon geven! Hier ook een hele slechte slaper gehad tot een tijdje terug. En van de een op de andere dag ging het beter. Is uit zichzelf gegaan. Ik denk dat hij opeens een ontwikkeling had doorgemaakt ofzo? Wat ik zou doen is in ieder geval zorgen dat ze een fijne slaapplek heeft. Als ze er dan (hopelijk!) ook klaar voor is, ze fijn in slaap kan vallen en slapen. Hopelijk gaat het snel beter! 1,5 jaar voelt lang he? Zeker als je overal leest over kindjes die zo fijn slapen een paar weken na de geboorte

het altijd goed om onderliggende oorzaken van eventueel ongemak proberen te achterhalen, maar sommige kinderen hebben ook gewoon meer contact nodig. Mijn dochter heeft ook veel nabijheid nodig en ik voed haar nog steeds inslaap. Ze slaapt over het algemeen steeds sneller in een slaapt langer aan een stuk of helemaal door, behalve bij ongemak. Mijn dochter heeft nu meerdere tanden en kiezen gekregen en het lijkt nu even rustig qua doorkomende tanden, waardoor ze nu weer goed slaapt een week. Zonder dat je iets veranderd kan het ook verbeteren wanneer ze eraan toe zijn.

Wat gebeurt er nadat ze gaat staan in haar ledikant? Gaat ze huilen? Toont ze ongemak of blijft ze wel rustig?

Ze huilt vrijwel meteen hard en hysterisch. Als ze wakker wordt gaat ze ook direct zoeken of ik er wel ben. Als ik overdag naast haar zit en tegen haar zeg dat ze moet gaan liggen dan doet ze dit wel. Alleen ze slaapt dan gewoonweg niet.

Wat hebben we toch veel over voor onze kindjes hè?! 🤗 Je moet kiezen waar je je prettig bij voelt, maar er zijn gelukkig meerdere manieren. Mijn dochter sliep ook overal door, behalve thuis. Ik kreeg het idee dat het gewenning was geworden en daar was ik niet zo happy mee. Wij zijn er ook gewoon ineens mee gestopt. Natuurlijk huilde ze, en hard ook, maar we hebben even doorgezet. Iedere zeven minuten gingen we haar troosten, aaitje, kusje, niet te veel praten en weer weg. Timer aan en zeven minuten later weer… na drie nachten was het klaar en sindsdien slaapt ze de hele nacht door. 🤷🏼‍♀️ Er zijn ook slaapcoaches die je kunnen helpen. Daar heb ik ook goede verhalen over gehoord. Succes en doe wat goed voelt. Wat je ook doet, je doet het uit liefde voor je dochter. 💕

Hele lieve reactie! We hebben een tijdje een slaapoefentherapeut gehad. Die heeft ons en de opvang destijds heel goed geholpen met haar! We hebben een tijdje haar manier weer opnieuw geïntroduceerd maar toen zonder succes. Misschien geven we het te snel op..zou zomaar kunnen. Op de opvang heeft ze 1x 2,5 uur geslapen en 1 uur vandaag. Bij de 2,5 uur waren de leidsters zelfs verbaasd omdat ze door een hard huilend kindje heen sliep🥲 Hier lopen we op onze tenen de trap af omdat dit al teveel geluid maakt. We gaan in ieder geval eens proberen haar bed anders te zetten. Vandaag gehoord dat dit al veel kon betekenen.

Misschien slaapt ze ergens anders wel beter omdat ze op dat moment vermoeider is? Spelen, indrukken, luisteren naar anderen, enz. zijn hartstikke vernoeiend! Thuis zijn kost veel minder energie. Hier ook een slechte slaper... gaat alleen naar grootouders toe. Slaapt ze niet perse beter, maar hebben ze haar al wel een paar keer weg kunnen leggen en dat ze zonder handje vasthouden in slaap viel. Laten wij haar hand los is het gelijk weer opspringen en huilen als ze de hand niet krijgt. Dus ook zeker wel een gewoonte haha. Maar we hebben dagen gehad dat ze gewoon hartstikke moe was van veel spelen, buiten zijn, bewegen, nieuwe indrukken en dan sliep ze echt zo in zonder hulp! En opeens maakte ze dan ook een veel langere blok in de nacht. Dus wij zouden haar vaker moeten 'uitputten ' ;p

Hier hebben we over het algemeen een goede slaper maar dat was lang niet altijd zo en de laatste weken ook opeens weer moeizaam en keihard huilen als we wegliepen terwijl het op de opvang en bij anderen prima ging. Wij namen hem toen uit bed totdat hij in onze armen in slaap viel maar ik ben zwanger momenteel dus fysiek lukte dat niet meer. Ook het wegleggen daarna was drama omdat ie wel weer wakker werd enz. Wat ik toen heb geprobeerd toen ik ook dacht om hem even te laten is bij weglopen en huilen de deur open te doen en tegen hem te praten en echt duidelijk tegen hem te zeggen van mama is in de badkamer nu, is heel dichtbij en hem met woorden gerust te stellen. Toen werd hij stil en deed ik lampje in de gang aan en de deur dicht. Toen ging ie weer liggen en gaf ie geen kik meer. Ik bleef in de kamer ernaast even rommelen zodat ie hoorde dat ik in de buurt was. In de avond doe ik de lamp in de gang aan zodra ik de deur open doe dat ie ziet waar ik ben. Geen idee of dit je kan helpen maar bij ons werkte dit van de een op andere dag haha. Terwijl daarvoor echt heel hard krijsen (geen mopperen of jengelen). Wel een bepaalde periode moet ik zeggen bij ons want daarvoor ging het een hele tijd goed en konden we zo weglopen.

Ok ik had dit niet moeten schrijven want vanavond ging het weer niet helemaal goed 😂

Alsof ze het gewoon weten dat je het zegt en denkt!😅 Door alle pogingen die we dus nu zijn aan het proberen is haar ritme door elkaar aan het raken. Zo heeft ze dus nu tot 17:00 geslapen en was ze om 19:00 dus echt niet moe, begrijpelijk. Om 10 voor half 9 slapend in bed gelegd. Ik zit al zeker 40 minuten beneden!🥳

Geloof het of niet. Ik drukte op enter en toen werd ze wakker.

Ohh nee! Zul je altijd zien hè 😂Hopelijk was de nacht een beetje ok!

2 weken later zijn we nog geen stap verder. De tips die jullie hier hebben gegeven allemaal geprobeerd. Afgelopen weken op de opvang en bij haar oma heeft ze gewoonweg goed geslapen. Ook zij hebben meegedacht in wat we kunnen doen. Echter wat zij daar doen werkt hier niet. Ze leggen haar neer, zwaaien, lopen weg en ze slaapt. Hier lijkt ze weliswaar hyperalert erop dat mijn partner of ik niet bij haar weg gaan. Slaapcyclussen koppelt ze dus niet in haar eigen bed omdat ze bij wakker worden meteen alert erop is dat wij er zijn. Wakker in bed leggen resulteert op krijsen dat niet stopt voordat wij haar eruit halen. Zo heb ik vanavond een uur naast haar gezeten, haar vastgehouden in bed echt alle nabijheid getoond die ik mij maar kan voorstellen. Ik heb er maar aan overgegeven aangezien zo overstuur zijn ook weer resulteert tot aanmaak van adrenaline bij haar. Ik moest het weer echt even hier van mij afschrijven aangezien ik weer ten einde raad ben.

Wat een ellende he! Jouw verhaal had zo het mijne kunnen zijn. Je vraagt je toch bijna af wat er mis is met je dat je je eigen kind niet eens fatsoenlijk kunt laten slapen. 😭 Sinds het begin af aan is slapen al hels. Inderdaad niet willen liggen, geen rust in het lijfje en alleen langer dan 45 minuten slapen als er iemand naast ligt. Met dus inderdaad als gevolg dat je ondertussen al 1,5 jaar niet even samen op de bank kunt zitten ‘ ‘ savonds, overdag nergens tijd voor hebt etc. Vreselijk! Overigens slaapt hij alleen op de creche goed, bij opa en oma was tot nu toe ook nog weinig succesvol. Hier lag en ligt de oorzaak denk ik echt heel erg bij de gezondheid. Koemelkallergie, meerdere keren oorontstekingen, ziekenhuisopname met antibiotica, narcose, ga zo maar door. Dit is ook de reden dat ik er tnt voor gekozen heb om hem nooit te laten huilent, voelde voor mij niet goed. En daar ben ik nu blij om! Want; Wij hebben er recent voor gekozen om m drie weken thuis te houden van de creche, naar de osteopaat te gaan en naar een orthomoleculair therapeut geweest. Hij is nu al drie weken fit, zn hoofd is losgemasseerd bij de osteopaat en we zijn gestart met een berg vitamientjes, druppels, probiotica en de hele mikmak om zijn darmen/weerstand weer fatsoenlijk te krijgen. Verder hangt hij vreselijk aan mij, dus nu brengt mijn man hem zo veel mogelijk naar bed als hij thuis is. Sinds deze maand lijkt het onmogelijke te gebeuren: hij slaapt overdag zelfstandig in zn bedje, soms wel ruim 2 uur! Ook ‘s avonds lukt het om hem in zijn eigen bed in slaap te laten vallen, hij gaat liggen en binnen een paar minuten vertrokken. Nog steeds niet elke keer vlekkeloos, maar hij heeft toch al een aantal keer een paar uur achter elkaar geslapen 🤞🏼 daarna pak ik hem vaak weer bij ons in bed, dat wordt de volgende stap. Je hebt vast niet veel aan deze hele uiteenzetting maar ik wil je in ieder geval een hart onder de riem steken, het is zo zwaar en valt echt niet mee! Hou vol, houdt moed, kijk goed naar je mini en probeer te doen wat goed aanvoelt dat kun je zelf het beste inschatten. Zet m op! 💪🏼