6 Reacties
één jaar geleden
Heel herkenbaar, hier ook behoorlijk temperamentvol en soms ook echt boos om helemaal niets. Dan is ze in een bepaalde bui en als ik haar aanraak ze al helemaal flipt en gaat slaan. Dan leg ik haar vaak even op de grond om uit te razen en als dit te lang duurt pak ik dr weer op als ze het toe laat. Soms als ze niets wil dan zeg ik ook tegen haar van: ik ga nu dit doen, als je klaar bent kom je dan ook? En dan ga ik ook gewoon even wat anders doen in de keuken bijv. Soms helpt het en soms niet, ze zijn onvoorspelbaar haha.
één jaar geleden
Hier ook zoooooo temperamentvol.
Wat hier werkt (ook voor mezelf om de rust te blijven voelen). Op ooghoogte op de grond in de buurt er bij zitten en dan uitnodigen ‘als je wil kan mama je knuffelen, ik ben er voor je’.
Op die manier laat ik haar uitrazen als mijn fysieke nabijheid (/aanraking) nog even te veel is voor haar maar bied ik wel contact en co-regulatie.
En het helpt mij heel erg om de zin: ‘they are not giving you a hard time they are having a hard time’ te herhalen.
Kijk anders eens op de instagram big little feelings! Echt heel helpend voor dit onderwerp.
één jaar geleden
Het scheelt dat ze hier tot nu toe wel getroost wil worden. Ik ga meestal op de grond zitten en vaak komt ze erbij zitten. Ik geef haar meestal een kus en knuffel, dan is het weer goed.
Wat ook werkt is om haar rustig te krijgen, is tellen. Dan pak ik iets en blokjes of zo. Wijs iets aan en dan doet telt zij mee.
één jaar geleden
Ik heb dit zo met mijn dochtertje, maar wel met een wat ouder neefje van 3. Hij kan hele erge driftbuien hebben, wanneer hij abrupt met iets gestopt wordt. Tijdens de driftbui rustig naast hem zitten en een knuffel geven wanneer hij er aan toe is en dit ook uit te spreken werkt bij hem het best. Wat echter vooral belangrijk is bij hem om alles uit te spreken, zodat hij optijd weet waar hij aan toe is. Bijvoorbeeld: "je kunt nu nog even door spelen of je mag mee helpen met het dekken van de tafel, maar ik ben zo meteen klaar met koken en dan gaan we aan tafel eten".
Een driftbui bij mijn dochter uit zich in dat ze juist opgetild wil worden, meestal stop ik waar ik mee bezig ben een geef haar even de volle aandacht tot ze gekalmeerd is en/of stop haar in een draagdoek zodat ze wel de nabijheid heeft en ik toch door kan gaan wanneer dit nodig is. Dit werkt bij haar weer het best.
Bij mijn dochter spreek ik ook vaak uit wat ik ga doen, ook al begrijpt ze nog niet alles. Een keuze geven met kleine dingen zoals de volgorde van aankleden helpt vaak ook dat ze goed mee werkt. Meestal vind ze het leuk als ze kan bepalen welke voet eerst een sok aan mag. Of een kleding set uit mag kiezen uit twee setjes die ik klaar heb liggen. Vooral het proberen mee te laten helpen met dagelijkse klusjes en dit te complimenteren helpt vaak als ze een dag niet helemaal in der sas is en dan is ze helemaal trots als iets lukt.