Verschil tussen ouders/ opvoeding

Het is alsof ik mijn verhaal lees! Precies zoals mijn man en ik zijn. Ergste is nog dat mijn man klacht dat ze naar mij trekt, bij mij wil zijn als ik in de buurt ben, wilt dat ik dingen doe, krioelt met mij, etc. Terwijl meneer en telefoon of afstandsbediening in zijn hand heeft als ze samen zijn. Eigenlijk nagenoeg nooit onverdeelde aandacht. Omdat ik in een burn-out zit kom ik bij psycholoog en we gaan ook geregeld samen. De psycholoog legt ook uit dat het goed is dan we zo verschillend zijn. “Jullie zijn de pilaren van de brug (onder dochter) die overeind moet blijven. Pilaren die te dicht bij elkaar staan vormt geen stevig geheel. De verschillen, dus eigen pilaren, met eigen aanpak en meningen zorgt voor afwisseling in de opvoeding.” Voorbeeld; bij mijn man leert ze zelfstandig spelen. Bij mij leert ze delen (want ik speel mee). Door hier aan te denken tijdens irritatie naar elkaar, geeft hoop begrip voor de aanpak van de ander. Ook al blijft het soms lastig!