Mijn partner is echt een zeer rustige persoon. Als er iemand geduld heeft met dingen is hij het wel.
Ik ben drukker en chaotisch, daarom structuur ik alles voor mezelf en werk ik volgens een planning. Alleen ik heb ontzettend veel geduld voor kinderen. Ik ben altijd rustig en ga geduldig met hum om. Dit is altijd van jongs af aan geweest.
Mijn partner wilt alles afdwingen, als ze niet wilt eten in haar eigen stoel. Ze wilt bv op mij schoot zitten en van mijn bord eten. Niet van haar bord en in haar stoel! Ik laat haar dan met mij mee eten en hij vindt dat gewoon moet leren in haar stoel eten. Gaat dit dwingen, ik ben hier niet mee eens. Eten moet leuk zijn en als dat nu op mij schoot is, dan maar zo.
Hij kan niet tegen haar huilen, ze zeurt dan om iets en dan raakt hij overspannen. Laatst knoeide ze met haar drinken, nou ja flodderen want dat vindt ze leuk om te doen. Hij duwde haar weg en ze viel! Het was per ongeluk, want ee stonden toevallig schoenen daar. Maar ik was boos omdat ik haar nooit weg zou duwen. Dus uitleg gegeven dat ze het niet begrijpt wat wel en niet mag! En dat ze nu eenmaal impulsief is, ze doet gewoon iets wat ze interessant vind. Ik geef haar een doek als ze gaat flodderen met haar drinken of eten. En zeg kom we gaan schoonmaken of opruimen! Dit doet ook gewoon en vindt ze leuk!
Laatste punt van irritatie, aandacht geven aan haar, zoals spelen en ' dan niet de taak op haar letten'. Ik speel altijd met haar, want ze kan niet alleen spelen. Ze heeft ons nodig, hij zit altijd achter zijn telefoon. Ik doe altijd alle gekke dingen met haar, tekenen en verzin spelletjes met haar. Verstoppen, achter elkaar aan rennen vindt ze geweldig! Ik ben ook de gene die continue met haar bezig is. Ik kan hier soms af en toe zo boos om worden. Niet alleen dat hij mist dingen waarin zij de grootste schik heeft. Dingen waaraan hij mee kan doen!