Even van me af schrijven

Meiden, ik hoef geen advies. Ik wil alleen even van mij af schrijven. Want ik weet niet waar ik dat anders moet doen en dit is lekker anoniem. Ik ben iets meer dan 2 weken geleden bevallen en sinds deze week is mijn vriend weer aan het werk. Vanaf dat ik weer dingen kon, doe ik alles. Ik laat hem s nachts doorslapen en zodra hij thuis komt van werk, staat het eten op tafel. Ik kolf elke dag 1 flesje melk af zodat mijn vriend die in de avond kan geven en ik een dutje kan doen. Gisteren gebeurde dat niet en na wederom een volle dag lagen we s avonds op tijd in bed. Op de een of andere manier wilde ons zoontje de fles niet en snauwde mijn vriend dat ik de borst maar moest geven. Omdat ik dat te simpel vond, hij ook verschoond moest worden en ik bekaf was, heb ik ons zoontje als protest op hem gelegd. Hij is daarop boos naar beneden gelopen (met zoon). Een paar uur later waren ze nog niet boven dus ben ik naar beneden gelopen. Daar trof ik hem slapend, met onze zoon op de bank aan. Uiteraard niet een manier om veilig in slaap te vallen. Dus ik heb het licht aan gedaan en er wat van gezegd en daar werd hij zo boos om dat hij weg liep. Ik ben dan ook zo'n oen die er achteraan loopt. Ik merk gewoon dat ik veiligheid en geborgenheid nodig heb. En steun van mijn partner en met hoe hij zich gedraagt voel ik me zo ontzettend eenzaam. Zodra ik met hem wil praten, werkt dat alleen maar averechts. Hij begon me zelfs (aan mijn keel) door elkaar te schudden. Terwijl ik gewoon echt niet het idee heb dat ik iets verkeerds doe of vraag. Ik ben bekaf, nog steeds aan het herstellen, en voel me meer dan eenzaam. Het liefst ga ik even naar mijn ouders maar die wonen aan precies de andere kant van het land en langer dan 10 minuten lopen gaat niet. En ik ben gebonden aan OV.