HG

Hier ook nog steeds medicatie en nog steeds wel misselijk maar niet 24/7 meer, alleen elke keer als ik denk dat beter gaat dan gaat het weer mis. Moet nog veel kokhalzen van alle geuren maar de medicatie zorgt ervoor dat ik niet hoef over te geven. Ben heel moe nog steeds, hoop dat dit in het tweede trimester ook wel beter wordt en dat ik wat meer energie heb. Nu totaal geen energie om het huishouden te doen, maar heb ook al een jongetje van 3 hier rondlopen gelukkig slaapt hij nog in de middag en dan slaap ik mee. Na het avondeten voel ik mij de laatste dagen heel slecht, erge buikpijn en last van lucht. Lig hier soms nog wakker van snachts. Volgende week weer werk bellen, vind het lastig wat ik moet zeggen en of ik alweer moet beginnen. Ik werk in de zorg op een lichamelijke zware afdeling dus zie er wel tegen op.

Hier mn tweede zwangerschap. Bij de eerste heeft dit echt tot het einde geduurd. Momenteel is mijn zoontje 1 en zit ik thuis van werk. 1 week geleden nog een infuus gehad en gebruik 3 maal daags zofran. Ben bijna de hele dag misselijk en moet ook de hele dag zoveel mogelijk liggen. Als ik dit niet doe worden de klachten veel erger. Ben morgen 15 weken, het duurt nog even voor het oktober is... Maar met elk klein stapje ben ik blij

Bij de eerste was de misselijkheid weg met 11 weken, maar nu met 17 weken nog steeds misselijk. Met Zofran wel beter onder controle. Ik lig nog 98% van de dag op de bank, werken zit er bij lange na nog niet in. Op sommige momenten ben ik blij dat het iets 'beter' gaat dan eerst, maar eerlijk gezegd vind ik het loodzwaar en maakt het me heel erg verdrietig dat mijn wereldje zo klein is nu en dat ik niks kan.

Gister een mindere dag gehad, dan zakt de moed me ineens in de schoenen. Maar zoals het er nu uitziet, gaat het vandaag weer goed. Sterkte nogmaals voor alle meiden! Ik blijf voorlopig nog thuis, als ik gedoucht ben moet ik een uur bijkomen.

Ik heb hetzelfde. Uit schaamte ergens heb ik gezegd aanstaande Maandag het te proberen. Ik baal er ergens zo van. Ik kots nog steeds zo veel. Het is half 1, ik heb al meer dan 5x flink overgegeven.. de dag is nog lang niet om.

Niet gaan maandag zo kan je ook geen auto rijden

Hebben jullie ook veel slijm bij het spugen. Ik moet er echt over nadenken, ik wil nee zeggen, maar zo geen zin in Scheve gezichten.

Had ook gezegt aan het begin van de week dat ik mischien in de loop van de week een klein beetje wilde proberen te werken. Maar toen ging het helaas ineens weer slechter en heb ik het toch moeten afzeggen. Ze reageerde heel vriendelijk en zei doe rustig aan en als het nog niet gaat dan gaat het gewoon nog niet. Vind het wel moeilijk, zo lang al uit de running. Mijn man vroeg of ik ook mee wilde vandaag met boodschappen doen. Voor de zekerheid met de auto naar de stad zodat ik niet te veel hoef in te spannen met fietsen. Maar sta net op de markt of ik ben al weer aan het kockhalsen en moet meteen met spoed weer naar huis. Baal er echt van. Iets simpels als een boodschapje doen lukt nog geen eens . Hoop echt dat het beter wordt.

Ja herken het na het douchen. Wordt ook altijd misselijk van. Hopelijk zet het een beetje door dat het goed gaat

Dank je

Hey dames! Ik heb zelf geen HG, alleen het eerste trimester ‘ziek’ geweest maar wilde jullie even hart onder de riem steken. Zó veel respect voor jullie. Niet normaal wat jullie moeten doorstaan voor die kleine! Hopelijk knappen jullie allemaal snel op ❤️

Alsjeblieft denk aan jezelf, want rennen ze ook wanneer jij ze nodig hebt? Zo denk ik altijd…en je gezondheid gaat nou eenmaal voor je werk!

Zo lief! Bedankt❤️

.

Wat fijn dat het met een aantal van jullie wat beter gaat. Sowieso sterkte voor iedereen. Al gaat het beter dan is het vaak nog verre van “goed”. Ik merk dat ik de vraag iig best wel lastig vind: hoe het gaat. Mensen denken dan al snel dat je er helemaal bovenop bent als het iets beter gaat, maar zo werkt het niet. Liefs en sterkte voor iedereen!

Zo herkenbaar. Je bent zo verzwakt na alles. Wilde gisteren een stukje met mijn man wandelen. Maar was al buiten adem toen ik aan het einde van de straat was. Je lichaam heeft echt een hele grote klap gehad en herstel duurt ben ik bang ook wel even. Ik ben vandaag voor het eerst 2 uur aan het werk om te kijken of het gaat. Maar begin na 1.5 al wel moe te worden. ( Heb gewoon een zittend beroep achter de computer). Dus onderschat het herstel echt niet. Maar wel blij dat ik minder aan het overgeven ben ( af en toe nog wel helaas, en misselijkheid is ook niet altijd weg).

De bedrijfsarts zei tegen mij dat ik zonder moe te worden boodschappen moet kunnen doen voor ik weer aan het werk ga. Dus als jij aan het eind van de straat buiten adem bent (same here), dan hoef je - van mijn bedrijfsarts althans haha - niet aan het werk. Eerst wat meer herstellen

Het is ook niet dat ik van de bedrijfs arts aan het werk moet. ( Die heb ik trouwens ook nog steeds niet gesproken in al die weken dat ik ziek ben) Maar heb zelf aangegeven dat ik 2 uurtjes wel wil proberen om te kijken hoe het gaat. Vind een beetje afleiding en iets met mn hoofd doen ook wel fijn. Maar meer dan 2 uur per dag concentreren lukt nog niet denk ik. Dus nu wel even de max wat ik kan. En werk gewoon thuis achter een laptop dus niet lichaamelijk heel belastend werk. Hoef dus ook niet te reizen.

Maar iedereen doen wat goed voelt natuurlijk

Snap ik ook heel goed! Ik verveel me ook. Ben zelf vorige zwangerschap gaan werken terwijl ik niet fit was en heb daar wel last van gehad. Vandaar dat ik het zelf dit keer anders ga doen :)