2 jaar heel laat naar bed en in de middag slecht/niet slapen

Bij ons waren zowel het middagdutje als de avond een ramp met inslapen. Als het middagdut na een uur ofzo proberen zou lukken, hadden we savonds weer hetzelfde 'gedoe'. De laatste tijd zijn we de middagdut vaker over aan het slaan gezien de moeite die ze ermee had. We proberen een halfuur, lukt het niet: dan geen dut. De dagen dat ze de dut skipt, valt ze savonds veel soepeler in slaap. Hoe is het inslapen bij jullie op de dagen dat de middagdut niet lukt?

Bedankt voor je reactie! Ik heb haar gistermiddag niet laten slapen en in de avond ging het weer heel lastig. 2 uur bezig geweest en uiteindelijk sliep ze om 22u, maar weer in ons bed ☹️

Lastig zeg! Kan het zijn dat ze dan wellicht al over de vermoeidheid heen is zeg maar? Dus dat ze al overmoe is? Bij ons is ze in de nacht wel eens urenlang wakker geweest, en leek ze gewoon overmoe waardoor ze de slaap daardoor niet meer kon vatten. Klinkt ergens heel onlogisch... maar heb het zelf ook wel eens ervaren. Maar ja, waar doe je dan goed aan... als ze de middagdut wel doet krijg je haar alsnog slecht in slaap. Is ze ook moe genoeg om te slapen in de zin van genoeg beweging/uitdaging etc op een dag?

Zit ze niet in de 2 jaar slaapregressie?

Misschien het middag slaapje aanbieden, een half uurtje proberen… lukt het niet dan niet. Ik legde onze dochter dan s avonds wel zeker een uur eerder op bed dan normaal, als ze wel had geslapen. Dit ging goed. Succes!

Zeer herkenbaar, behalve dan dat onze zoon ‘vroeger’ wel een goede slaper was. Wij denken dat dit de 2 jaar slaapregressie is/was. Bij ons heeft het echt weken geduurd en inmiddels gaat het gelukkig beter. We waren in een soort vicieuze cirkel beland door (bleek achteraf) oververmoeidheid. Bij ons hielp het om overdag een manier te vinden waarop hij wel even zou slapen, bijvoorbeeld in de auto of in de buggy. Elke minuut is meegenomen. Langzaam gingen de avonden steeds beter en vanaf dat moment gingen de middagen ook weer beter. Het ging echt met stapje vooruit en twee stappen terug. Echt weer even strikte structuur, vaste tijden aanhouden, vaste routine, dat hielp bij ons iig. Succes!

Dat denk ik inderdaad ook! Maar het duurt nu al zo lang.. dus vandaar

Mijn zoontje had dit ook heel erg, lijkt nu weg te zijn. Hij heeft vandaag voor het eerst na weken weer een dutje gedaan en sliep 20:00 Voorheen wilde hij ineens pas 15:00 dutje doen en dsn pas 22:00-23:00 slapen

Zal een regressie zijn. Wat gebeurt er als je haar om 19.00 met een vast ritueel gewoon in bed legt?

Onze dochter blijft overigens soms wel.een uur kletsen of.langer ik zet de babyfoon uit of ik kom nog 1x kijken naar de luier dan ga ik weer weg en zeg ik.slaaplekker. overdag slapen duur soms ook heel lang. Maar ik leg haar in bed en zet de babyfoon soms gewoon even uit.

Hier zijn de avonden echt een ramp! Ik denk dat het verlatingsangst is. We moeten bij hem blijven tot hij slaapt anders jankt ie de hele avond. Dan gaan wij naar bed en wil die ook niet meer slapen. We proberen dan weer in zijn bed erbij zitten maar dat lukt gewoon niet! Hij wil dan alleen in ons bed. Ben er zo klaar mee. Wij krijgen zo ook geen fatsoenlijke nachtrust

Wat ik zijn hele leven al doe is troosten en wakker terugleggen. Wil niet zeggen dat hij perfect slaapt maar hij weet wel waar hij aan toe is. In ons bed hebben we nooit gedaan en vraagt hij dus ook niet om. Sterkte!