Accepteren van nieuw lichaam

Ja 😕. Pfft. En het is veel slapper. Maar mijn heupen zijn ook breder. Ik hou me nog een beetje vast aan het idee van 9 maanden zwanger en 9 maanden ontzwangeren.

Ja, hier weer enigszins terug naar normaal, maar alles is slap terwijl ik vroeger het meest trots was op m'n platte buik :) En het vet lijkt anders verdeeld. Wat zou je kunnen doen om je het te accepteren dat het nu (even?) zo is? Vind zelf bijvoorbeeld mijn decolote (normaal cup a) nu wel leuk dus doe maar meer laag uitgesneden truitjes aan. Straks na de bv is die weer weg natuurlijk 😅 Vind zelf trouwens vrouwen met curves eigenlijk mooier dan maatje 36, probeer naar mezelf dan ook maar zo te kijken... Sterkte, is niet makkelijk.

Dat is inderdaad een groot verschil, kan me voorstellen dat het even duurt voor je dat accepteert/je weer als jezelf voelt. Ga misschien eens een heel nieuwe lingerieset kopen? Of zou er een soort stijlcoach bestaan die beter weet hoe je welk lichaam het mooiste kleedt? En laat je maar eens goed verwennen bij een schoonheidssalon of via massage. Want je lichaam mag gevierd worden, het heeft liefde vorm gegeven (en dat laat zijn sporen na).

Hier juist 2 kilo minder dan voor de zwangerschap en een cupmaat naar beneden gegaan. En nee, ik sport niet, ben niet aan het lijnen.. Is vanzelf gegaan en daar heb ik soms moeite mee, dat ik een teenie lichaam ervoor terug heb gekregen🙉

Ik herken je verhaal! Ik paste tot ongeveer 3 maanden zwangerschap mn broeken maat 36. In de laatste weken ook heel veel aangekomen en hield veel vocht vast… Na de zwangerschap ging er niks af, nu nogsteeds niet maar wel van broekmaat 44 naar 42 gegaan. Ook mijn heupen lijken heel breed geworden. Ik voel me enorm onprettig in dit lichaam en merk dat het me veel verdriet doet. Ook mijn borsten zijn denk ik door de overproductie gaan hangen. Ik heb nu echt theezakjes (na 12 weken gestopt met bv helaas). Opzich vind ik dat niet heel erg. Ik hoopte de zomer weer gewoon in mn kleding te passen maar heb de hoop een beetje opgegeven…

Heel herkenbaar. Ik heb er ook veel moeite mee.

Heel herkenbaar. Ik ben van maat 38 naar 42 gegaan, terwijl ik nog maar 3 kilo zwaarder ben dan voor m'n zwangerschap. Ik houd het gewicht heel anders vast lijkt het wel.

ja vervelend he, zo'n verandering. Ik had trombose in de zwangerschap en nu lijken mijn benen op een roquefort 😭 Ik heb geen tijgerstrepen extra kilos of hangbuik verrassend genoeg.. maar wel ineens een ouwe kop.. grijs haar, rimpels in mn voorhoofd.. je ziet het altijd wel als mensen kinderen hebben he, ook bij de vaders

Hé wat vervelend! Het heeft vast nog even tijd nodig om nog wat meer terug in vorm te komen. Ik herken dit wel. Ik heb het geluk dat ik weer op m'n oude gewicht zit en ook m'n kleding van voor de zwangerschap weer pas. Voor de buitenwereld is het alsof ik weer helemaal in shape ben, maar ik zie dat niet. M'n buik is slap en m'n billen zijn net pudding zo slap. Ik geef het nog wat tijd en ga intussen aan de bak in de sportschool. Bedenk wat voor jou wel acceptabel is en kijk of je daar naar toe kunt werken. Succes!

Herkenbaar! Ik weeg ook maar drie kilo zwaarder dan voor de zwangerschap en pas heel veel broeken bij lange na nog niet 😕! Gek hè?

Ik heb precies hetzelfde!! Snap er helemaal niks van!

Nou hier ook een ouwe kop gekregen sinds de zwangerschap! M’n lichaam is nauwelijks veranderd maar m’n hoofd en grijze haren… pfff

en daar moet ik ook écht aan wennen omdat het zo anders is dan ik me voel als ik mezelf zie! maar ben ook al 35, alleen ik zag er altijd veel jonger uit wordt nu ook nooit meer om legitimatie gevraagd bij de supermarkt 😂

Ik probeer ook zo tevreden te zijn met mijn lichaam maar het lukt me echt niet, tot grote ergernis van mijn man. Inderdaad de groei van mijn borsten, geef borstvoeding en het is niet eens dat het hangt wat ik dan erg vind, dat is logisch met cup F. Maar ik kom van een bescheiden C cup. Ik vond C al niet leuk. En mijn buik, tja, ik moet denk gaan sporten want als ik sta is het opzich okee (‘s morgens dan) maar ‘s avonds heb ik echt een hangende en uitgezette buik. Ik vind het al helemaal erg dat ik me voor mijn zwangerschap altijd dik voelde en als ik nu foto’s kijk denk ik; jeeemig ik zou willen dat ik nu zo slank was. Ik draag maar 1 maat groter dan voor mijn zwangerschap maar mijn broeken etc pas ik sowieso niet meer, door de breedte van mijn heupen. Ik weet niet of het gaat wennen, ik hoop het wel. Ben in tijden niet zo onzeker geweest over mijn uiterlijk.

ik denk dat het echt SUPERnormaal is dat die verandering heftig is en tijd kost, ook al is het een geweldige rede en al die dingen. Het is echt een transformatie en die buik en een fladderende baby erin vond ik ook al zo super transformerend. Heel anders, niet per se positief maar de maatschappij reageert heel leuk (hoi Rihanna, echt cool hoor hoe ze erbij loopt daarnietvan) maar de liefde voor de postpartum lijven is ver te zoeken.. Dus allemaal heel logisch en dat kost zeker tijd! Ik hoop dat je man je vooral op handen draagt en vertelt hoe prachtig hij je vindt en begrijpt dat jouw liefde voor je veranderde lijf niet over één nacht ijs gaat!

Hier ook! 8 kilo zwaarder. 😒 Van maat 38 naar 42 en van M naar L. Als ik foto’s nu zie… 🤯😖 verschrikkelijkkkkkk

Hier ook,voel me heel slecht

Ik herken me zo in jouw verhaal! Ik was in totaal iets van 18 kilo aangekomen en alleen de eerste 9-10 zijn eraf gegaan (want dat was de baby, extra bloed, vocht etc.). Verder al maaaanden aan t strugglen.. mn gezicht is ook veel dikker en mn armen.. ik wilde laatst mn zomerjasjes aantrekken, maar ze zitten gwoon veeeeel te strak aan mn armen waardoor ik ze allemaal niet aan kan.. mn buik was altijd mn slankste deel in verhouding, maar die is nu ook niet meer slank.. alhoewel ik daar nog t minst moeite mee heb.. maar mn gezicht, armen en benen..... ik droeg maat 38/40 broeken, maar nu 42/44... shirts droeg ik S en soms zelfs XS maar dat is nu M/L, met name door m'n armen.. ik heb lipoedeem dus aan mijn ledematen zal ik vermoedelijk ook niks af gaan vallen 😭.. ik heb echt de neiging om al mn oude kleding weg te gooien want ik word er gwoon echt ongelukkig van.. hele kast vol met kleding maar ik pas slechts 3 shirts en 2 broeken die ik nieuw heb gekocht... En wat ik ook lastig vind.. ik was voor mn zwangerschap best wel sportief (ook al gooide Corona toen al roet in t eten doordat sportscholen dicht waren) en had aardig wat spieren opgebouwd, waardoor mijn ledematen iets minder vormloos waren.. maar alles is gwoon weg en ik vind amper de tijd om te gaan sporten en als ik ga, voel ik me als een kip zonder kop.....

Herkenbaar

Ik ben 30kg+ aangekomen tijdens de zwangerschap (laatste weken niet meer gewogen en ben ingeleid met 42 weken..). Ik denk dat ik boven de 100 kilo woog. Na de bevalling zat ik al snel op 88 kilo, nu blijf ik helaas al maanden hangen op 81 kilo. Ik mag nog volledig vanuit huis werken wat ook niet helpt aangezien ik nog steeds leef in jurkjes en yogabroeken 🥲 (m'n oude kleding pas ik uiteraard niet in maar heb nog wel de ijdele (?) hoop dat dit gaat lukken)