Commentaar van kdv

Kinderen doen niet moeilijk, ze hebben het moeilijk. Het is aan ouders en verzorgers om ze daar doorheen te helpen. Als ze daar geen boodschap aan heeft, zou ik een officiële melding/klacht maken. Als het goed is heb iets van een formulier gekregen waarmee je dat kan doen. Maar ik zou eerst beginnen met het bespreekbaar maken.

Wat vervelend dat ze dit doet! Misschien is het ook een idee om contact op te nemen met de oudercommissie van het kdv.

Wij hadden zo’n soort situatie bij de gastouder. We kregen altijd te horen dat onze dochter zo ontzettend veel huilde etc. Dat herkenden wij helemaal niet bij haar. Omdat ik haar bijna wekelijks eerder moest ophalen en steeds negatieve berichten (en nog wat puntjes) zijn we overgestapt naar een kdv. Dit is voor ons echt de beste keuze geweest. M’n dochter vindt het fantastisch bij het kdv, de leidsters zeggen steeds dat ze haar mee naar huis willen nemen en dat ze altijd aan het lachen is. Ik geloof de gastouder dat onze dochter zoveel huilde, wanneer ik haar kwam halen was de stres van haar gezichtje af te lezen. Zo’n slecht gevoel daardoor gekregen. Nu bij het kdv voelt het echt zoveel beter! Lang verhaal kort: volg je gevoel, je moedergevoel zit altijd goed! En als je merkt dat het niet helemaal lekker loopt dan laat je je kind ook niet prettig achter. Nu is direct switchen misschien niet een goede of haalbare optie maar het gesprek of overplaatsen naar een andere groep wel?

Wij zitten ook totaal niet op één lijn met kdv. Hele lastige communicatie met hun. Amper een update krijgen hoe haar dag was. Ook niet op de app, want daar hebben ze het te druk voor. Heel fijn als je na een dag werken thuis komt en geen idee hebt wanneer dr laatste fles of slaapje is geweest (ritme houden ze niet aan). Ze ging 1,5 dag heen, wordt na de vakantie nog maar 1 hele dag. Mn moeder past meer op haar. Ze gaat zelf wel graag naar kdv. In begin ging het wel moeizaam, ze was een moeilijke slaper. Daar hebben we vaak commentaar op gehad. Dat ze teveel met haar bezig moesten zijn. En dat ze andere kindjes wakker hield. Maar uiteindelijk is dat wel goed gekomen. Als ze heel veel moeite had elke keer, dan gingen we op zoek naar iets anders. Maar zoals het zo gaat, voelt het nog wel goed. Commentaar van de leidsters gaat ene oor in en andere weer uit.

Vervelend. Is die leidster ook de mentor van je kindje? Ik zou het sowieso bespreekbaar maken. Mijn dochter wilde de fles een tijdje niet en elke keer kreeg ik dit op een best vervelende manier te horen. Op een gegeven moment heb ik het voor hun voeten gegooid en aangegeven dat ze vast niet het eerste kindje is wat de fles weigert. Je bepaalt voor de opvang dus je mag ook wel wat verwachten van ze, vind ik.

Als ze je vaker verrast en je dan niet weet wat je moet zeggen, dan moet je het voor zijn. Loop naar haar toe en zeg direct als je aankomt lopen al; voor je begint wil ik eerst even iets overleggen. Dan wordt je niet verrast en houdt je het gesprek in eigen beheer. Dat voelt beter. Je krijgt dan ook de kans om te zeggen waar je mee zit. Betrek dit vooral op jezelf en ga niet wijzen naar wat ze fout doet. Geef aan dat jullie van mening zijn dat hij een heerlijk niet standaard ventje is en dat zij dat ook ziet en benoemd. Vertelt wat dit benoemen van haar met jou doet, dat je er onzeker van wordt omdat je het idee krijgt dat er iets mis is met je kindje. Houdt het echt bij wat het met jou doet en wat jij ervaart als ze het verteld. 9 van de 10 keer is een dergelijk commentaar helemaal niet bedoelt om mensen onzeker, geïrriteerd of gefrustreerd te laten voelen. Door je gevoel te benoemen kan ze leidster zien wat haar woorden doen en uitleg geven. Als jij haar gaat beschuldigen of vooral over haar gedrag gaat praten, dan gaan mensen zichzelf verdedigen en dat gaat niet helpen bij verandering.

Goeie tips meiden en fijn om te horen dat het zo nu en dan herkenbaar is. Ik ga het idd de eerstvolgende keer bespreekbaar maken wanneer ik de betreffende leidster ook zie. @eems88 jep, het is zijn mentor. Zij is ook eigenlijk de enige die dit doet. De andere meiden doen dit niet. Merk dat ik bij zijn mentor mezelf sochtends al begin te ‘excuseren’ als ik wil dat ze rekening houden met iets specifieks. En het gekke..ik ben normaal helemaal niet zo snel onder de indruk of onzeker, maar deze meid.. Anyway to be continued.

Heel herkenbaar. Net alsof het maar lastig voor ze is dat er 1 kindje net even een andere gebruiksaanwijzing heeft. Voor mij voelt het vooral als ‘afwijzing dat onze kleine niet mag zijn wie hij is, omdat het het allemaal net even anders doet dan de rest’.