Gefrustreerd

Heel herkenbaar! Onze zoon was rond die leeftijd ook vaak enorm gefrustreerd, ik denk niet zo erg als jouw zoontje als ik het zo lees, maar ik herken het wel. Onze zoon wilde ook altijd meer dan dat hij kon, kon hij rollen, wilde hij tijgeren, kon hij tijgeren wilde hij kruipen etc. Tot hij kon lopen, toen leek het net of er een last van zn schouders viel en er een wereld voor hem open ging. Nu is hij 21 maanden en het zonnetje in huis. Die frustratie merk ik nu soms wel weer als hij driftig is, (want hij is nog steeds erg driftig) , als hij iets wil zeggen bijv. Hij kan nog niet praten dus dat frustreert denk ik. Echt tips heb ik niet, ik vond de dagen ook erg lang toen, was blij dat het zomer was en ik meer naar buiten kon, dat scheelde wel. Onze dochter van nu 7 mnd heeft dit trouwens totaal niet, echt een wereld van verschil met zoon!

Wat vervelend voor jullie! Ik kan je helaas niet helpen maar hou in gedachten dat alles een fase is! Mogelijk zit hij in een sprongetje of krijgt hij binnenkort de vaardigheden die hem frustreren onder de knie. Hou vol mama!

Heel herkenbaar helaas niet echt een fatsoenlijke tip. Ik heb vandaag ook zo'n dag gehad 😔 en dat na een rot nacht pffffff Enige 2 dingen die hier een beetje helpen zijn; in bad gaan en liedjes zingen tijdens frustratie / huilen. Zingen kalmeert jou maar ook degene die luistert. Ik heb een liedje die ik daarvoor gebruik, altijd hetzelfde deuntje maar de tekst gaat over wat er aan de hand is. Helpt wel om tot rust te brengen. Ow 3 dingen. Nijntje of life in colour helpt ook voor een rustmoment

Aanvulling, ik herken het zo goed nu ik er wat langer over nadenk. Onze zoon was vorig jaar april rond de 8 maanden en ik weet nog dat ik toen veel ging fietsen, dat vond hij ook fantastisch! Of even om boodschappen, of even naar oma ofso, als ik even weg ging hadden we allebei afleiding en ging de tijd sneller😅 En verder kwam hij vaak tot rust in de maxicosi met z’n speen en knuffel, maxicosi gebruikte hij als wipper, kon zelf wippen met zn beentjes. Volgens mij ging het ook een stuk beter toen hij kon kruipen, toen kon hij overal komen waar ie wilde. Maar het is altijd een pittig mannetje gebleven hoor, karakter zal er ook zeker mee te maken hebben. Ik hoop voor je dat hij snel wat meer kan en dat het dan net zoals bij ons een stuk beter gaat!

Oh dat klinkt zeker pittig, snap dat je er emotioneel moe van wordt! Hoe slaapt ie verder? Frustratie komt niet voort uit vermoeidheid oid? Helpt het om op dingen te focussen waar hij erg blij van wordt? Naast het eten? Ook het zorgen van afwisseling om verveling tegen te gaan helpt hier vaak. En dat kost soms ook veel energie, maar wel een blije baby voor in de plaats. Voorbeelden, het speelgoed afwisselen, liedjes zingen/dansen/hobbelpaard spelen. Naar buiten gaan en laten kijken en beleven, kinderboerderij, winkels etc. Box afwisselen met op de grond spelen. En, gezien hij van eten houdt is zo'n speen waar je eten zoals avocado/pindakaas/ iets anders smeerbaars in kan doen ook een idee. Kan hij uit sabbelen en is dan even zoet. Lichamelijk als hij niet van de buikligging houdt kan je oefenen met zitten met ondersteuning of bijv bouncen op schoot. Succes

Hij slaapt gelukkig best wel goed. Ja we proberen van alles hoor. Ik doe alles om hem blij te zien. Alles is alleen altijd van korte duur. We zeggen ook vaak jantje lacht jantje huilt. Hij kan zo snel omslaan. Weten dan echt niet meer wat we soms moeten doen. Als ik een liedje ga zingen als hij boos is dan zie ik achter zijn huil ook lachjes, maar blijft toch huilen. Snap er echt niks van. Bedankt voor het meedenken :)

Meer dan de liefde geven die je nu dan doet kan je niet doen! Hopelijk is het een fase inderdaad. En als het aanblijft of je toch niet lekker zit, misschien vragen om een 2nd opinion bij de arts(?) Je verhaal klinkt trouwens wel herkenbaar behalve dat mijn dochtertje dan niet huilt maar gaat lopen mopperen en grommen zegmaar. Maar bij verandering van actie krijg ik vaak snel weer een lach vandaar mijn tips, (maar elk kindje is natuurlijk weer anders helaas werkt het niet voor jullie). Temperament en karaktervol ding denk ik dan altijd maar :) is ook wel weer erg mooi vind ik Hopelijk vindt je snel de oorzaak en oplossing 🍀🍀🍀

Het is denk ik gewoon de leeftijd. Hij wil zo veel maar kan zo weinig. Nog even volhouden. Als hij dalijk zelf kan bewegen en zelfstandig zitten wordt het echt beter

Hoi Ingrid, je verhaal is heel erg herkenbaar. Ik heb een zoontje van 8 maanden, gecorrigeerd 6 maanden. Heeft drie maanden na zijn geboorte in het ziekenhuis gelegen vanwege 9 weken te vroeg geboren. Hij is nu 5 maanden thuis, de eerste weken waren een drama, heel veel huilen, hij wilde niks, erg snel overprikkeld. Nou die periode hebben we gehad. Ik stond bijna elke avond op het balkon te huilen, wat een drama. Toen hadden we een goede periode. Maar nu sinds een week of 4-5 is het weer drama. Veel huilen, jammeren, hij is ontzettend onrustig. Hij krijgt al een lange tijd koemelkvrije voeding. Want waarschijnlijk koemelkallergie. Weten we nog niet zeker. Dus daar kan t nu niet aan liggen. Ik ben savonds blij als hij op bed ligt. Zelf liggen we er 21.30 in want partner moet er om 06.00 uit en ik ben gewoon kapot savonds. Hem vermaken is ook lastig, als ik er bij blijf is het oke, zodra ik wegloop jammeren en uiteindelijk huilen. Ik weet het soms ook niet meer ik hoop echt dat er betere tijden komen want ik kan er niet van genieten. Ergens wel een fijne gedachte dat ik niet de enige ben. Aanstaande maandag voor het eerst naar een osteopaat. Controles bij de kinderarts zijn verder goed, lichamelijk gezond, hartje is goed, bloed is goed etc. Ben benieuwd of de osteopaat wat vind.

De kinderarts noemde het bij ons een gevoelig temperamentvol mannetje. Slimme kindjes die graag willen leren hebben het vaker zei ze, maar zijn ook wel gevoeliger voor prikkels. Haha nou dat slimme kon ik natuurlijk wel waarderen. Ik herken wel wat dingetjes, dus misschien is bij jou ook "gewoon" wat temperamentvoller en leergierig. Maar extra gevoelig voor prikkels. Kan het daar aan liggen? Ik heb druk leven en vaak op pad met m'n zoontje, als hij daardoor wat minder slaapt merk ik wel dat wat erger is.

Vervelend dat het bij jou ook zo lastig is! Ik kan ook weinig genieten van het ouderschap helaas. Ik wist heus wel dat het zwaar zal zijn, maar niet dit. Ik wil hem zo graag tevreden zien. Ook zie je op dit forum van die mooie schema's en zie je dat mensen op vakantie gaan met hun kleine. Ik zal dat ook zo graag willen. Ik hoop echt dat het snel beter wordt en dat het klopt dat het dan slimme kindjes worden haha

Wat een nare situatie :( Misschien kan een zo gehete nanny je helpen. Die kijken samen met jou naar wat je kindje laat zien. Sommige nemen het op met een camera en dan heet dat kort video home training. Bij ons heet zo'n mevrouw een nanny en wordt vanuit de gemeente betaald. Vraag het eens na bij het consultatiebureau die weten vast wie dit doen in jou regio.

Dankjewel!

Ja misschien is dat inderdaad wel wat! Ik ga er naar kijken. Bedankt voor de tip!

Hi Ingrid, sorry voor misschien de gekke tip, maar ik zou als je het financieel kunt misschien gewoon de voeding aanpassen voor je zoontje. Bij mijn beiden zusjes is het nooit aan het licht gekomen, ondanks vele onderzoeken, tot ze rond de 30 waren. Uiteindelijk kijken wij om die reden dus gewoon naar ons kindje. Hoe reageert hij op voeding. We passen steeds een beetje aan. Zodat hij rustig de boel kan ervaren. Wij hebben voor ons zoontje geitenmelk gekocht. Maar ik geef borstvoeding dus bij ons staat het als reserve. Ik hoop dat je snel een oplossing vindt, het komt goed ♥️

Hoi! Je verhaal is deels herkenbaar voor mij. Ook wij hebben een baby die zeer vaak ontevreden is en zich heel snel laat horen. Alleen het slapen gaat (gelukkig) goed. Maar verder is het erg zwaar en vooral dat continu je kindje proberen tevreden te houden vergt mega veel energie. Ik hoop dat het beter wordt als ze zelf kan kruipen en zitten, want ik zie dat dat haar frustreert. Verder geen tips, maar wel herkenning ❤️

Hoi hoi, ik was benieuwd hoe de afspraak was gegaan bij de osteopaat!

Hoi hoi, Was positief. Ze kwam tot de conslusie dat zijn borstkas vast zit en daarom moeilijk kan ontspannen, waardoor overdag goed slapen dus moeilijk is, waardoor hij vaak vermoeid is. En dat klopt hij ziet er vaak moe uit. Ze heeft ook zijn darmen wat losgemaakt, en het feit dat hij 9 wk te vroeg geboren is, en ook een klaplong heeft gehad werkt niet bepaald mee. We merken nog niet veel verschil, maar over 2,5 week weer een afspraak en dan gaat ze weer verder. Ik hoop dat het na een paar behandelingen wat gaat helpen. Vandaag was weer een onrustige dag bij ons. Hij slaapt sinds 19.45 en ben blij als ik over een uur zelf ook op bed lig. Hoe gaat het nu bij jou?

Je hoort wel vaker dat ze dan een aantal behandelingen nodig hebben voor resultaat. Dus dat hoop ik voor je. Hier is nog niks veranderd. Ga aankomende maandag weer naar de huisarts. Hij huilt 6 a 7 uur per dag. Lijkt mij toch niet heel normaal. Heb daar van de week zelfs een paniekaanval van gehad omdat ik er zo wanhopig van word. Dus ik ben benieuwd. Hoop niet dat ik weer word weggestuurd met de boodschap ja hoort er bij, je moet er even doorheen..

Ik lees op andere forums wel eens over een bevaltrauma wat middels EMDR verholpen zou kunnen worden. Ook kun je eens kijken naar een baby fluistering o.i.d. of geboorteverhaal vertellen. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar wie weet levert het je iets op.