Gender neutraal?

Goh, echt genderneutraal zal het niet worden. Maar ik wil dat mijn zoontje kan spelen met bijvoorbeeld poppen en lego friends. Ik probeer uitspraken te mijden als "jongens zijn stoer" of "meisjes zijn zorgzaam" en probeer vooral te kijken naar het karakter van het kind op zich. Ik zie nu al dat hij eerder voorzichtig is en niet goed kan stilzitten 🙂 In kledij doe ik het niet. Dus normaalgezien geen kleedjes hier.

Wij hebben een dochter en een zoontje. Ze worden wel opgevoed als jongen/meisje maar hoe ze zich uitten mogen ze zelf weten. Als de een een regenboog jurk aan wil en de andere ook dan mag dat, omgekeerd ook t zelfde. Ik hebt vaak genoeg jongens shirtjes gekocht voor mijn dochter omdat er een helicopter of dino op stond. Hier geen probleem

Ik vraag mij altijd af wat een ander ziet als genderneutrale opvoeding. Want je kan het volgens mij in heel veel gradaties toepassen. Maar mijn zoon heeft een pop. En we vragen een keukentje voor zijn verjaardag. Met speelgoed maken we geen onderscheid in waar hij mee speelt. Verder inderdaad vermijden dat jongens stoer zouden moeten zijn en bijvoorbeeld niet mogen huilen. D

Ik lees even mee. Wij hebben nu een dochter van drie die zelf verschillen ziet en aan het benoemen is. Ze stelt ook vragen over zichzelf en ons natuurlijk. Hoe zou je daar een genderneutraal antwoord op geven? Ben wel benieuwd...

Er zijn wel verschillen eh. Toch zeker bij volwassenen en soms maar goed ook? Mensen gaan van nature uit zaken in categorieën verdelen, ook kinderen gaan dat doen. Mij lijkt het vooral belangrijk dat meisjes en jongens dezelfde kansen krijgen om te doen wat ze graag doen en dat ze niet denken:" ik mag dit niet doen omdat ik een meisje ben"

Wij voeden onze dochter niet gender neutraal op. Er zit nou eenmaal verschil in jongetjes en meisjes, biologisch gezien. Maar onze dochter mag alles, als zij met auto’s wil spelen of boomhutten wil maken is dat geen enkel probleem, evenals met Barbies en poppen spelen bijvoorbeeld. Kinderen hebben ontdekkingsfases en daar hoort het ontdekken van het gender ook bij. En dus ook de anatomische verschillen. Maar ze mag van ons zijn wie ze wil zijn! Zolang zij maar gelukkig is!

Onze dochter is een meisje en dat moet ze ook weten vind ik. Ze is nou eenmaal zo geboren, of ze dat wil of niet. Wel mag ze doen wat ze wil. Met poppen, auto's, blokken en een keukentje spelen. Blauwe, roze, paarse, rode groene etc. kleding aan, noem maar op. We willen wel open zijn in verschillende seksuele interesses en het feit dat sommige mensen in het verkeerde lichaam zijn geboren. Dit zullen we dan doen op een manier die bij de leeftijd past wanneer ze er interesse in toorn. Maar nu mag ze nog lekker onbezorgd gaat gangetje gaan, daar is ze baby/bijna dreumes voor.

Wij voeden ons zoontje op als jongetje en hebben en krijgen natuurlijk ook veel jongensspeelgoed. Maar wij vragen ook een keukentje voor Sinterklaas. Ik speelde vroeger met autootjes en een garage, maar later ook weer met poppen en Barbies en action mens met mijn broertje samen. We laten hem vooral lekker kind zijn en kiezen waar mee wil spelen. Het maakt ons nl niks uit.

Ik vraag me af wat mensen bedoelen met “gender neutraal” opvoeden? Wij hebben een dochter en ja dan krijg je veel meiden speelgoed, jurkjes/rokjes etc. Prima! Maar als ze later met auto’s wilt spelen, voetballen of met Lego wilt spelen ook dikke prima!

Gender is een sociaal construct (in tegenstelling tot geslacht) en ik wil vooral dat ze niet beperkt wordt door traditionele/ ouderwetse genderpatronen vanuit de maatschappij. Voor mij gaat dat verder dan alleen speelgoed en kleding. Ook in ons taalgebruik bijvoorbeeld komen dit soort dingen terug, maar vooral in ons gedrag. Daarin geven we zelf een voorbeeld: ik werk fulltime, mijn man werkt twee dagen en zorgt dus voornamelijk voor haar. Ik ben vaker degene die kookt, maar mijn man is degene die opruimt.

Ik heb een zoontje. Hij mag zijn wie hij wil, spelen waarmee hij wil, maar ik vind het verwarrend om hem geen kaders te geven. Ik zal hem zeggen dat hij een jongetje is. In mijn ogen slaat het tegenwoordig vaak door. Ik vind het schadelijk om te doen alsof er geen verschil is tussen beide, kinderen weten dan niet waar ze aan toe zijn. Ik denk dat er dan onnodig verwarring en identiteitsproblemen worden aangepraat.

Echt genderneutraal voeden we haar niet op. Qua kledij en speelgoed heeft ze veel “jongensspullen”. Ze heeft een neefje van 2 maand ouder en deze kledij krijgen we. Daarnaast heeft ze ook soms een jurkje aan. En ik verwijs zeker naar ‘haar’ en ‘zij’. ‘Het’ voelt me zeer onnatuurlijk en onpersoonlijk aan. Ze heeft ook een palmboompje op haar hoofd omdat haar lange haren anders in haar ogen zitten. Ik denk dat het voor een baby nog niet zo uitmaakt. Uit onderzoek is gebleken dat het vooral de omgeving is die anders doet tegenover jongens en meisjesbaby’s. Zo worden jongens veel meer aangespoord om op onderzoek uit te gaan. Maar ik ben zeker dat mijn partner en ik hetzelfde met haar omgaan dan mocht het een jongetje zijn geweest

Ik mocht als kind alles wat ik wilde doen. Spelen met een garage, van poppen hield ik niet en barbis al helemaal niet. Dat mn ouders me wezen dat je niet met een jurk/rok wijdbeens gaat zitten vind ik meer dan normaal. Met een broek is dat een ander verhaal