Miskraam bij 10 weken.

Wat verdrietig! Allereerst heel veel sterkte 🍀 ik heb ruim 2 jaar geleden een miskraam met 12 weken gehad. Mocht toen kiezen of ik het wilde afwachten of dat ik pillen wilden. En omdat het kindje wss max paar dagen daarvoor pas was overleden heb ik meteen voor pillen gekozen. Ik durfde de straat ook niet op zolang de miskraam nog moest komen.. Ik heb de pillen smorgens ingenomen en eind van de middag kwam het op gang. Het was super heftig (het kindje was dan ook al 12 weken) maar ik kon het toen een plekje gaan geven en er afscheid van nemen. Doe waar jij je goed bij voelt en sterkte in deze zware periode😘

Ik heb gister helaas het zelfde te horen gekregen.. erg verdrietig ook ik moet wachten tot het zelf op gang komt. Ik heb nog helemaal geen bloed verlies of krampen. Hopelijk verlaat het snel mn lichaam ook dan kan ik het een plekje geven. Heel veel sterkte voel de verdrietig zo goed 😢💋

Geen advies, wel heel veel sterkte gewenst ❤️

Ik heb in oktober een miskraam gehad het was met 6 weken gestopt met groeien en zou inmiddels al 8 weken zijn het is toen ze erachter kwamen gelukkig vrij snel zelf op gang gekomen. Ik kon toen voelen dat het eruit kwam en heb het in een bakje met koud water gedaan om het eerst rustig een plekje te geven en het daarna weg te doen. Ik heb er veel verdriet van gehad. Je moet vooral rustig aan doen en goed herstellen ook al voelt het nu niet zo maar neem tijd voor jezelf en praat erover. Dat heeft mij heel goed gedaan. Een hele dikke knuffel 😘

Heel veel sterkte ❤️ helaas heb ik dit afgelopen september ook meegemaakt. Ik mocht zelf aangeven wat wilde: wachten, pillen of curettage. Heb eerst toch even gewacht maar merkte dat ik ook niet de straat op durfde omdat ik niet wist wanneer het zou starten. Uiteindelijk met pillen opgewekt en ben blij dat het zo gelukt is. We hebben ons kindje nog kunnen zien en afscheid hebben kunnen nemen. Dit hielp zeker voor het meer een plek te kunnen geven. Denk nu vooral aan jezelf en waar je je goed bij voelt. En geef jezelf de tijd om het een soort van plek te geven.

Wat een verdrietig nieuws ❤ heel veel sterkte

Ik ken t. Een aantal jaar geleden toen ik voor het eerst zwanger was hadden we met 6 weken een goede echo met kloppend hartje. Helemaal op een roze wolk gingen we naar de 9/10 weken echo. Nooit bij stil gestaan dat t nog mis kon gaan (dom) en toen klopte dus het hartje niet meer. Waarschijnlijk met 7 weken al gestopt. Aangezien het bij mij al zo lang bleef zitten werd voorgesteld pillen te doen. Hele weekend pijn gehad en bloedverlies maar op maandag bij de controle toch een curretage gehad omdat niet al het weefsel weg was. Vruchtje was wel weg heb ik niet opgemerkt helaas. Heel erg veel sterkte 😔

Met 11 weken miskraam meegemaakt. Destijds gekozen voor curretage. Is echt een lange periode enorm pijnlijk geweest. We hebben op de uitgerekende datum er een speciale dag van gemaakt. Toch voor de verwerking. T is moeilijk maar de pijn wordt minder 🤍

Bedankt allemaal❤️

Ik heb helaas hetzelfde meegemaakt in oktober. Ik vond het een zware periode. Ik heb ook eerst afgewacht en daarna medicijnen geprobeerd. Bij mij kwam het niet makkelijk op gang, ik hoop bij jou veel sneller😘 Sterkte, praat erover met je omgeving (dat hielp bij mij). Er komen betere tijden, echt waar! Hier moet je even doorheen, maar laat je verdriet gaan!

Ik wilde zelf niet afwachten, omdat ik zelf soort van controle wilde houden en niet verrast wilde worden wanneer het begon. Dit was gelukkig meteen prima en na controle in het ziekenhuis kon ik kiezen wat ik wilde. De dag erna met pillen opgewekt omdat ik curettage te heftig vond. Het was geen prettige ervaring maar dat was het denk ik anders ook nie geweest. Heel veel sterkte 😘 lichtpuntje is wel dat ik meteen na eerste ongesteldheid weer zwanger ben. Je lichaam heeft laten zien dat zij het kan dus blijf positief 😘

Wat een verdrietig nieuws, heel veel sterkte allemaal.... Ik heb donderdag gehoord dat het vrijwel zeker is dat mijn zwangerschap geen doorgang zal hebben ivm te traag stijgende hcg waarden. Ik was maandag naar de spoed wegens buikpijn. Het was geen bbz,maar moest dus donderdag terug komen om te prikken. Nu heb ik sinds afgelopen nacht buikpijn en heb ik nu roze afscheiding. De buikpijn zeurt enorm en ik ben in bed gaan liggen. Maar heb gelezen dat dit nog heel lang kan duren. Dus ik ga zo ookmaar douchen. De buikpijn herinnert mij ook aan mijn vorige opgwekte bevalling van 18 wkn. Onze Max had trisomie 18.

Hoelang deden jullie erover om te revalideren hier van van een curretage? Hoe snel werkte jullie weer? En hoe snel was je normale buik weer terug?