Postnatale depressie

Ik zie je bericht nu pas, sorry! Ik ben begonnen met 5mg maar ga nu verder met 10mg. Ik merk dat het nog te weinig doet. Hoe gaat het nu met jou? Wat lief, dan zal ik je berichten!

Hoi, hoe gaat het met jou? Hoe ervaar je de EMDR? Met mij gaat het niet zo goed, ik zou 2 weken geleden met de EMDR starten maar 2 dagen ervoor thuis een soort van mentaal ingestort dus heeft ze het verplaatst en heb ik afgelopen vrijdag de 1e EMDR sessie gehad. Jeetje dat was best wel heftig. Ik voel me elke dag heel gestresst en nerveus, vandaar dat ik nu pas reageer op je vraag.

Helaas nog niet zoals gehoopt, was weer begonnen met werken. Maar dat ging echt niet. Ook daarbij heb ik een traag werkende schildklier gekregen door de bevalling, dus hier slik ik nu ook medicatie voor. En die stomme klier maakt alle klachten nog 10x zo erg. Dus heb me helaas weer ziek moeten melden, zag hier erg tegenop. Hoe gaat het nu met jou? Merk je al verschil tussen de 5 en 10 mg?

Pff wat heftig voor je. Wat een gedoe is het ook allemaal hè. Hoe gaat het nu met je? Heb je al meerdere sessies gehad? Met mij gaat het mwah, sommige dagen best oké, andere dagen totaal niet. Ik merk dat als ik heel veel regelmaat en rust in de dag houd, het best oké gaat. Maar zodra ik een afspraak heb, ergens naartoe ga of iemand op bezoek komt, ik er de dagen erna helemaal vanaf lig en zoveel spanning en stress heb. Dan zijn mijn klachten zoveel erger. We hebben nu 1 sessie EMDR gedaan. Dat vind ik pittig, vooral met het slaapgebrek was het moeilijk vol te houden, dus zijn we ook eerder gestopt. Ik schaam me soms zo dat ik nog steeds niet de oude ben. Onze dochter wordt volgende week 5 maanden, maar het voelt alsof die heftigheid van de kraamperiode nooit is weggetrokken. Het idee van ooit weer te moeten werken benauwd me zo, daar ben ik echt nog niet klaar voor. Vind het soms erg lastig allemaal :(

Het is ook allemaal lastig, de wil om alles te doen zoals je zou willen dat het gaat is er wel maar de energie ervoor en de mentale welzijn die onstabieler is door die PTSS, laat staan met een kleintje in huis is een ander verhaal. Ik wou dat ik je gevoel van schaamte weg kon praten maar ik voel dit ook en woorden maken het gevoel helaas niet minder ookal hoeven we er niet voor te schamen. Maar we werken eraan ❤️ en hard ook, die EMDR is echt heftig, ik heb nu 2 sessies gehad, allebei nog met hetzelfde plaatje zeg maar die ik voor me moet halen. In mei werdt ik gekeurd door de UWV (ivm totaal 2 jaar deels en geheel ziek gemeld) en over 2 weken een gesprek met mijn werk en HR... Ze rekenen alles bij elkaar op van voor de zwangerschappen en na ookal is het allemaal zwangerschaps gerelateerd bij beide. Ik schaam me hier ook nog eens voor... Ik wil zo graag werken maar het idee benauwd me zo, ik vind het al moeilijk zelf de dag door te komen.

Hoi! Sorry, al een tijdje niet in d uit topic gekeken. Hoe is het gesprek met je werkgever gegaan? Ik hoop dat ze begripvol waren voor je situatie. Het is ook niet niks hè, jouw situatie. Hoe gaat het met jou? De psycholoog heeft mij gediagnosticeerd met ptss en een burn-out. Mijn baby wordt ‘s nachts nog iedere 2 en soms ieder uur wakker, dus ik ben ontzettend moe. Geef borstvoeding dus een nachtje doorslapen zit er niet in. Daardoor ben ik moe en kunnen we niet verder met de EMDR. Dat is jammer, maar ik kan steeds meer rust (lang niet altijd hoor!) vinden in dat het nou eenmaal niet goed gaat. Ik geniet wel veel van mijn dochter. Maar alles daaromheen is een grote waas waar ik geen energie voor heb

Het gesprek was pittig maar heb nu wel duidelijk antwoord op wat gaat komen. Na die keuring gaan ze mijn loon stopzetten als ik niet 100% beter ben. Omdat ze tegenwoordig niet iemand in dienst kunnen houden zonder loon verlies ik dus mijn baan (wetterlijk bepaald zeiden ze). Ik ben echt niet volledig hersteld voor mei. Ze vinden het wel heel vervelend allemaal, en merk ook echt wel dat ze meeleven. Maar ze zijn ook heel realistisch en mijn manager gaf ook aan dat EMDR echt even de tijd nodig heeft en dat dit wel een van de weinige erkende methodes van behandeling is die werkt. En als ik weer Solliciteer als ik helemaal hersteld ben zullen ze mij zeker weer aannemen, ook omdat ik altijd wel inzet etc heb getoond. En dit mij overkomen is zeg maar. Maar het blijft kut (sorry voor mijn bewoording) Voel me best wel falen, dit was echt een baan waar ik het leuk vind.... Kan ook zo boos worden op mijzelf. Ik wil dit allemaal niet, ik wil die stress, paniekaanvallen en alles niet.....

Ik heb geen diagnose maar heb momenteel dat ik halve dagen werk met 4 dagen dat ik werk dus totaal 16 uren en bedrijfsarts zei ook focus op herstel en je kleine en morgen heb ik afspraak bij praktijkondersteuner bij huisarts. Zelf zit ik momenteel op punt dat ik niet meer trek want wordt van alle kanten getrokken om maar te blijven werken en mijn leidinggevende is super lief maar ze wel focus op blijven werken al is maar 3 uren op een dag of korter... Ik ben ook enorme people pleaser maar merk dat ik zo gefrustreerd wordt van mensen die maar invullen voor mij dat ik beter kan door blijven werken en naast werken en mama zijn nog aan mezelf ga werken... Ja dat lukt mij gewoon niet 🥺 maar ben ook bang om dit te uiten 😔

Waarom zou je beter door kunnen blijven werken dan? Die snap ik niet helemaal... en de enige die dat kan invullen ben jij zelf. Kies voor jezelf in dit geval. Blije moeder, blije baby. Als de moeder niet ok is, ziek, instabiel, wat dan ook, dan lijdt de baby en vaak ook de rest van het gezin hieronder. Het eerste wat je dan naar mijn mening moet laten vallen, is je werk. Let goed op jezelf🫶🏻💪🏻

Thx daar heb je wel helemaal gelijk ik. Mijn hoofd ziet alleen maar de problemen en mijn probleem is dat ik continue goedkeuring zoek bij ander en daardoor zo streng ben voor mezelf 😔 het zou simpel moeten zijn van ik voel me niet goed dus neem tijd voor herstel maar maak het mezelf zo moeilijk....

Wat veel allemaal. Maar boos zijn op jezelf is echt het laatste wat je moet doen, je werkt hartstikke hard en je hebt veel voor de kiezen gehad! Wat een groot compliment dat ze je direct weer aannemen als je weer opnieuw kan solliciteren. Daar mag je trots op zijn! Ik hoop dat het goed met je gaat :)

Dank je wel voor je lieve woorden. Het gaat nog steeds niet geweldig, elke dag is zwaar om door te komen maar ik hou vol hoe moeilijk ik het ook vind. Ik kling me ook echt vast aan die momentjes dat ik wel geniet van haar, zoals als ze wakker wordt en me aankijkt met een hele grote glimlach. Hoe gaat het nu met jou? Slaapt de kleine al iets langer door of nog steeds om de 1 á 2 uur wakker?

Hee! Sorry voor de late reactie. Hoe gaat het met jou? Ik heb je een vriendschapsverzoek verstuurt, dan kunnen we misschien verder kletsen 😊

Hoihoi! Hoe gaat het met jullie? Voor diegene die ziek thuis zaten, zijn jullie inmiddels alweer aan het werk? Of nog thuis? :)

Hier nog niet al te goed en zit nog ziekgemeld thuis. Het blijft echt zwaar. Krijg vaak veel adviezen ga eens naar buiten. Maak een wandeling. Vraag hulp oppas. Enz Maar ik begin me hier mateloos aan te irriteren want wat ik kan doe ik al. Logisch. Vast goed bedoeld maar ik kan het gewoon soms niet verdragen. Ben jelemaal op

Wat vervelend om te lezen. Ik lees ook over je dochter die weinig slaapt, dat lijkt me nog eens extra zwaar. Ik herken de goedbedoelde adviezen, ook een van de redenen waarom ik een berichtje plaatste. Ik krijg zo vaak te horen "dat je je niet verveelt, hele dagen thuis zitten" of "ja het wordt nu toch echt eens tijd he..". Alsof je je ervoor moet schamen. Ik zit niet hele dagen op de bank en al deed ik dat wel.. 😅

Helemaal herkenbaar 🫥🫥 Niet leuk man. Ik heb okk mijn werk die echt onderhand wil dat ik ga werken. Moet ik dus reintegratie afspraken nakomen. Ik ben bezig mer mijn eigen geestelijke en lichamelijke gezondheid. In combinatie mer mijn ingewikkelde kindsituatie. Ik heb soms dagen dat ik het allemaal niet meer trek. Heb dit ook aan mijn werk aangegeven. Ik trek het niet. Ik weet niet waar ik mezelf nu mee moet bezighouden. Ik ben lichamelijk vermoeid. Geen puf. Buiten komen doe ik wel maar dan ben ik de hele tijd duizelig. Ik zweet van de kleinste inspanningen. Ik hoop dat dit snel voorbijgaat 🫥 Ik ga dus naar een homeopaat. Hopelijk lukt het daar iets te bereiken.

Pfft, komt werk ook nog even om de hoek kijken.. Wat naar zeg. Toont je werk enigzins begrip als je aangeeft het niet te trekken? Hier zit het UWV in m'n nek te hijgen. Ik vind het zo lastig om uit te leggen hoe ik mij precies voel omdat ik het vaak zelf nog niet begrijp. Oh wat goed! Ik krijg ook acupunctuur en cupping. Baat het niet, dan schaadt het niet.

Mijn werk zegt wel bij ieder gesprek: ow nou had verwacht te horen dat het nu wel beter zou zijn. en daarna “ja maar reintegratie afspraken en UWV blablabla” Te veel info voor mij. En het maakt mij allemaal niks uit en de gevokgen ook niet. Stop mijn loon ook maar als je wilt. Laat me met rust 😀

Hoi, bij mij is de rollercoaster waar ik in zit nog steeds niet klaar met spinnen. Ik had een WIA aanvraag ingediend en een afscheid gehad op mijn werk, zegt het UWV dat ze mij niet mogen ontslaan omdat ze de teller opnieuw hadden gestart na de bevalling van mijn dochter ivm dat een depressie een nieuwe diagnose is dus ze mogen mij pas nov 2024 eruit zetten. Ze gingen in bezwaar maar het UWV heeft na een heroordeel aangegeven bij hun standpunt te blijven. Mijn werk kon nog in bezwaar gaan op de beslissing (wat een rechtzaak zou worden) maar gelukkig accepteren ze het nu. Maar hier is het niet bij gebleven, Nadat ik een paar sessies EMDR heb gehad kwamen we erachter dat ik dwars door een spiraal heen zwanger was geworden. Dus de trauma therapie voor de PTSS en depressie werden gestopt en omgezet naar ondersteunende gesprekken. Bleek al 12 weken zwanger te zijn. (Waren er achteraf ook 2 maar ik verloor op een gegeven moment heel veel bloed en een soort zakje, hierdoor is de spiraal verwijderd. Bleef bloeden dus een echo na 2 weken waar we dus een baby op zagen) De depressie is er nog steeds helaas, slik wel antidepressiva, werk nog niet, en ben totaal uit balans. Volgende week donderdag een geplande keizersnede staan.